Pređi na sadržaj

Trački konjanik

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Prikaz konjanika

Trački konjanik Herosa je mitološko biće za koje se u antičkom svetu verovalo da predstavlja posrednika između sveta živih i bogova.[traži se izvor] Trački konjanik je istovremeno bio i veliko božanstvo plodnosti. Nalazio bi se na nadgrobnim spomenicima, iako se sam konjanik vezuje za vodu. Kultna mesta koja su mu bila posvećena su bila blizu bunara i izvora.[1]

Prikaz konjanika

[uredi | uredi izvor]

Konjanik u desnoj ruci drži kratko koplje kojim ubija zver. Ukoliko nema koplje, ruka mu je podignuta u vis. Svojom levom rukom najčešće drži uzde, štit ili liru. Na reljefima se ispred konja nalazi drvo oko kojeg je obavijena zmija koju konj gazi prednjom nogom. Pored konjanika su prikazani psi koji jure zver, najčešće divljeg vepra. Sve ovo liči na scenu iz lova. Na nekim reljefima se mogu naći prosuti sudovi sa vodom ili žene. Retko se vide žene, ali ih može biti i nekoliko.[2] Postoje izvesna poistovećivanja tračkog konjanika sa kultom Sabazija, tračkog boga konjanika i Hero-Sabazija.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Cerman 1962, str. 80–81
  2. ^ „Sreten Petrović, Srpska mitologija”. Arhivirano iz originala 31. 03. 2009. g. Pristupljeno 25. 4. 2013. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Ljubimković N: Kraljević Marko, Istorija-Mit-Legenda
  • Garašanin M. 2001. Još jednom o paleobalkanskom konjaniku. VESTIGATP VETVSTATIS, 20:135.
  • Zotović Lj. 2001. Olovne ikone sa teritorije Viminacijuma. VESTIGATP VETVSTATIS, 20: 165.
  • Cermanović A. Srejović D. 1996. Leksikon religija i mitova drevne Evrope (ur. V. Bursačević). Beograd: Savremena Administracija.
  • Marić R. 2003. Antički kutovi u našoj zemlji. Beograd: Čigoja Štampa.
  • Petrović P. 1976. Niš u antičko doba. Beograd: Prosveta.
  • Srejović D. 2002. Iliri i Tračani, o starobalkanskim plemenima. Beograd: Srpska Književna Zadruga.
  • Dimitrova N. 2002. Inscriptions and Iconography in the Monuments of the Thracian Rider. Hesperia: The Journal of the American School of Classical Studies at Athens (ed. S. Lupack). Hesperia pp. 209-229.
  • Irina Nemeti, Sorin Nemeti, Heros Equitans in the Funeray Iconography of Dacia Porolissensis. Models and Workshops. In: Dacia LVIII, 2014, p. 241-255

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]