Hotel Žirovni venac
| Hotel Žirovni venac | |
 | |
Informacije
| |
|---|---|
| Lokacija | Zeleni venac br. 10 |
| Status | srušena |
| Sagrađena | 1868.godina |
| Srušena | oko 1930.godine |
| Najviši sprat | jedan sprat |
Hotel Žirovni venac se nalazio u Beogradu, u jednoj varoškoj jednospratnicu na Zelenom vencu.
Poreklo naziva hotela[uredi | uredi izvor]
Naziv Žirovni venac je čest naziv za hotele i kafane u Nemačkoj. A samo ime žirovni venac, znači zeleni venac od hrastovih grančica sa plodovima žira koji su okačeni iznad ulaza. U vreme kada je hotel sagrađen, 1868. godine, hoteli nisu imali pisani naziv, već je naziv hotela bio u vidu likovnog sadržaja. Kao na primer Jelen, Crni konj, Repate zvezde...[1]
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Hotel Žirovni venac je bio klasičan manji hotel-gostionica. U prizemlju se nalazio restoran, i dvorišni prolaz, a na spratu se nalazilo desetak soba. Prvi vlasnik ovog hotela bio je Todor Herman, koji je bio i vlasnik kafane Crni petao. Herman osim što je bio hotelijer bavio se i rentiranjem (izdavanjem) nekretnina. On je izvršio samoubistvo 1888. godine, i tada su hroničari zabeležili da je iza njega oostalo preko milion dinara i mnogo nekeretnina.[2] Hotel Žirovni venac nasleđuju njegovi sestrići 1892. godine Seleskovići. Posao vezan za hotel vodio je jedan od njih a to je Johan Jovan Selesković. On je po zanimanju bio ugostitelj. Suvlasnik je bio njegov brat Toša Selesković On se bavio projektovanjem mašinskih objekata, uvođenjem struje... U ovom hotelu bilo je sedište kluba mašinista. Hotel je dugo važio kao solidno mesto sa nemačkom pedigrom. Hotel Žirovni venac je bio prvi među beogradskim hotelima po broju stranaca koji su dolazili na prenoćište. Najviše gostiju je bilo iz Austrougarske, Nemačke i Italije. Domaći gosti su ređe dolazili, jedan od domaćih gostiju bio je i kompozitor Stevan Mokranjac koji je dolazio često, čak je i u ovom hotelu i komponovao.[3] Kada su se promenili vlasnici, promenila se i reputacija hotela. Često je dolazio Gavrilo Princip, baš uoči Sarajevskog atentata, 1914. godine. Za vreme bombardovanja Beograda 1915. godine u zgradu je udarila bomba i veći deo je porušen, tj. ceo sprat. Mali deo kuće je ostao, sređen je,1921. godine.[4] Zgrada je srušena oko 1930. godine. Posle rušenja na tom mestu je sagrađena višespratnica.[1]
Arhitektura[uredi | uredi izvor]
Zgrada u kojoj se nalazi hotel je sagrađena u trećoj četvrtini 19. veka. Pripadala je romantičarskoj epohi.Imala je jedan asimetričan ulaz u prizemlju, dok je fasada bila simetrična. Građevina je imala bogatu plastičnu dekoraciju.Najbogatija je bila fasada sprata.Na fasadi je bilo sedam prozora. Tri prozora su se završavala polukružnim lucima, a ostali sa segmentnim lucima.[4]
Vlasnici hotela[uredi | uredi izvor]
- Todor Herman (1868)
- Hajnrih Elters (1872)
- Seleskovići (1892)
- Karlo Klos (mesar)(1903-1912)
- Miloš Kocić (1922)[1]
Hotelijeri[uredi | uredi izvor]
- Novica Milićević (1897)
- Laza Rakić (1906)
- Karlo Klos (1907)
- Aleksa Milutinović (1910)
- Miljko Gojković (1923-1926)
- Moric Žagar (1930)[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Belingar, Boris; Mijatović, Boško (2015). Ilustrovana istorija beogradskih kafana : Od Turskog hana do Aero kluba. Beograd: Arhipelag. str. 56-57.
- ^ „Beogradske priče: Tkanje ćilima bez početka i kraja”. Novosti. Pristupljeno 19. 11. 2021.
- ^ „Kafana Žirovni venac”. Srpski legat. Pristupljeno 19. 11. 2021.
- ^ a b Đurić-Zamolo, Divna (1988). Hoteli i kafane HIH veka u Beogradu. Muzej grada Beograda. str. 32-33.