Čarls Bronson
| Čarls Bronson | |
|---|---|
 Čarls Bronson | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Čarls Denis Bučinski |
| Datum rođenja | 3. novembar 1921. |
| Mesto rođenja | Erenfeld, Pensilvanija, SAD |
| Datum smrti | 30. avgust 2003. (81 god.) |
| Mesto smrti | Braunsvil, Vermont, SAD |
| Porodica | |
| Supružnik | Harijet Tendler (1949—1967) Džil Ajrland (1968—1990) Kim Viks (1998—2003) |
| www | |
| Veza do IMDb-a | |
Čarls Bronson (engl. Charles Bronson; Erenfeld, 3. novembar 1921 — Braunsvil, 30. avgust 2003) je bio američki glumac, čije je pravo ime Čarls Denis Bučinski.[1] Bronson je rođen u ekstremnom siromaštvu u Erenfeldu, rudarskom gradu u planinama Alegeni u Pensilvaniji. Bronsonov otac, rudar, umro je kada je Bronson bio mlad. Sam Bronson je takođe radio u rudnicima sve dok se 1943. nije pridružio Vazduhoplovnim snagama Sjedinjenih Država da bi se borio u Drugom svetskom ratu. Posle službe, pridružio se pozorišnoj trupi i studirao glumu. Tokom 1950-ih igrao je različite sporedne uloge u filmovima i televiziji, uključujući antologijske dramske TV serije u kojima će se pojaviti kao glavni lik. Pred kraj decenije, imao je svoju prvu glavnu ulogu u filmu Mitraljez Keli (1958).
Bronson je imao značajne uloge u filmovima Sedmorica veličanstvenih (1960), Veliko bekstvo (1963), Prokleti posed (1966) i Dvanaest žigosanih (1967). Na televiziji, Bronson je bio nominovan za nagradu Emi za sporednu ulogu u epizodi Dženeral elektrik pozorišta, a nastupao je i u mnogim velikim televizijskim emisijama. Na kraju, glumac Alen Delon (koji je bio obožavatelj Bronsona) ga je angažovao da zajedno sa njim igra u francuskom filmu Zbogom, prijatelju (1968). Te godine je igrao jednu od glavnih uloga u italijanskom špageti vesternu, Bilo jednom na Divljem Zapadu (1968).
Bronson je nastavio da igra glavne uloge u raznim akcionim, vestern i ratnim filmovima snimljenim u Evropi, uključujući Jahač na kiši (1970), koji je osvojio nagradu Zlatni globus za najbolji film na stranom jeziku. Na kraju se vratio u Sjedinjene Države da snimi još filmova, radeći sa režiserom Majklom Vinerom. Njihove prve saradnje uključivale su Čatova zemlje (1972), Plaćeni ubiva (1972) i Kameni ubica (1973). U ovom trenutku, postao je svetska zvezda broj jedan na blagajnama, zarađujući milion dolara po filmu. Godine 1974. Bronson je glumio u kontroverznom filmu Poslednja želja (koji je takođe režirao Viner), o arhitekti koji je postao osvetnik, uloga koja je bila tipična za ostatak njegove karijere. Većina kritičara je film u početku ocenila kao eksploatatorski, ali je film postigao veliki uspeh na blagajnama i iznedrio četiri nastavka.
Do svog penzionisanja krajem 1990-ih i smrti 2003. godine, Bronson je igrao gotovo isključivo glavne uloge u akcionim filmovima, često radeći sa režiserom Dž. Li Tompsonom u filmovima kao što su Gospodin Mažestik (1974), Teška vremena (1975), Sent Ivs, (1976), Beli bizon (1977), Telefon (1977) i Ubistvo (1989). Snimio je niz neakcionih televizijskih filmova u kojima je često glumio suprotan tip uloga. U bioskopu je igrao u vestern komediji Od podne do tri (1976), i sporednu ulogu u filmu Indijanski trkač (1991), dramskom filmu za koji je njegov nastup dobio dobre kritike.
Filmografija[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Umro Čarls Bronson”. Indeks. Pristupljeno 19. 1. 2019.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Čarls Bronson na sajtu IMDb (jezik: engleski)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
