Škije
Škije (alb. Shkije) ili Škje (alb. Shkje) je pejorativni[1][2][3][4][5] termin iz gegijskog dijalekta albanskog jezika koji se odnosi na Srbe,[6] dok albanska zajednica u Grčkoj i Italiji termin koristi za označavanje Grka ili Latina ili jednostavno stanovništvo koje ne govori albanski. Arvaniti u Grčkoj koriste oblik škla (alb. shkla) koji se odnosi na Grke,[7][8][9] dok Arbereši u Italiji, koji znatnim dijelom porijeklo vode od Arvanita, koriste riječi šklan (shklan) i šklerišt (shklerisht) koje znače „oni koje ne govore arbereški” ili „oni koji govore nerazumljiv jezik”, pri tome misleći na latinske jezike.[8] Riječ je nastala od venecijanske riječi schiavone koja isto znači[7] ili od termin „Sloveni” (lat. Sclavus),[10] koja tradicionalno ima značenje „susjedni stranci”.[11]
Termin je široko rasprostranjen u albanskoj književnosti, npr. u „Gorskoj gusli” Đerđa Fišta.[12] Sami Frašeri takođe koristi termin u svojim radovima. Tokom Jugoslovenskih ratova, albanske novine su za Srbe koristile termin Škja (alb. Shkja).[13]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Petersen, Roger D. (2011-09-30). Western Intervention in the Balkans: The Strategic Use of Emotion in Conflict (na jeziku: engleski). Cambridge University Press. str. 44. ISBN 978-1-139-50330-3.
- ^ „Racist' Newspaper Riles U.N. In Kosovo”. www.washingtonpost.com. Pristupljeno 2021-07-19.
- ^ „Pacaku: Hate speech hampers Roma integration”. Prishtina Insight (na jeziku: engleski). 2016-09-13. Pristupljeno 2021-07-19.
- ^ Gjoshi, Raba (2014). In the name of freedom of expression. Pristina: Youth Initiative for Human Rights – Kosovo. str. 5.
- ^ „Advokat na TV upotrebio pogrdan naziv za Srbe - "škije"”. B92.net (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-07-19.
- ^ Fishta & Elsie 2005, str. 459
- ^ a b Arshi Pipa (1978), Albanian literature: social perspective, Albanische Forschungen (19-20), R. Trofenik, str. 55—56, ISBN 9783878281061, OCLC 5281689, „Since « Shkla- vun » is the albanization of Venetian « Schiavone », it would seem that the setting is Maina. This region, stretching alongside Mount Taygetus and extending into the sea...”
- ^ a b Shuka, Gjergji (15. 04. 2015). Tridhjetë Këngë Dhe Legjenda Ballkanike: Studim Mbi Origjinën Historike. Shtëpia Botuese Naimi. str. 78. ISBN 978-9928-109-86-6.
- ^ Tsitsipis 1981, str. 100–102.
- ^ Skendi 1980, str. 69.
- ^ Pipa, Arshi (1989). The politics of language in socialist Albania. Boulder: East European Monographs. str. 178. ISBN 978-0880331685. „North Albanian call Slavs shqé (sg. shqá <shkjá <shklá, from sclavus), whereas to Greco-Albanians shklerisht means ‘in the Greek language.’ Hamp observes that “obviously the meaning is traditionally ‘the neighbouring foreigner,’ as with Welsh, Vlah, etc."”
- ^ Fishta & Elsie 2005.
- ^ Balkan War Report: Bulletin of the Institute for War & Peace Reporting. Institute for War & Peace Reporting. 1997. „For example, Serb and Macedonian newspapers frequently refer to Albanians as "Shiptars", while Albanian papers call Serbs "Shkja". Both terms are perceived as insulting by the peoples concerned.”
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Shuka, Gjergji (15. 04. 2015). Tridhjetë Këngë Dhe Legjenda Ballkanike: Studim Mbi Origjinën Historike. Shtëpia Botuese Naimi. str. 78. ISBN 978-9928-109-86-6.
- Skendi, Stavro (1980). Balkan Cultural Studies. East European Monographs. str. 69. ISBN 978-0-914710-66-0. „Shkje is the plural of Shkja, which in Albanian means both Slav and Orthodox Christian. Its derivation is: L. sclavus > Alb. shklavus > shkla > shkja”
- Tsitsipis, Lukas D. (1981). Language Change and Language Death in Albanian Speech Communities in Greece: By Lukas D. Tsitsipis. University of Wisconsin--Madison.
- Fishta, Gjergj; Elsie, Robert (2005). The Highland Lute. I.B.Tauris. str. 459. ISBN 978-1-84511-118-2.