Škole živih tradicija
| Škole živih tradicija | |
|---|---|
_Weaving_at_Saob_Cave_in_Brgy._Basiao,_Basey,_Samar.JPG) Žene ručno tkaju otirače ili prostirke unutar pećine Saob u Brgiu. | |
| Nematerijalno kulturno nasleđe | |
| Region | Filipini |
| Datum upisa | 2021. godine |
| Svetska baština Uneska | |
| Unesko oznaka | 01739 |
| Veb sajt | https://ich.unesco.org/en/BSP/the-school-of-living-traditions-slt-01739 |
Škole živih tradicija su obrazovne institucije na Filipinima posvećene autohtonoj umetnosti, zanatima i drugim tradicijama.
Nacionalna komisija za kulturu i umetnost pod vođstvom Felipea M. de Leona, Jr, pokrenula je svoj program Škole živih tradicija 1995. godine.[1][2][3] Komisija podržava Škole kao deo mandata UNESKO-a za očuvanje živih tradicija autohtonih naroda. Ove Škole su centri učenja kojima upravlja zajednica na čelu sa majstorima i stručnjacima koji podučavaju mlade u znanju ili veštinama o određenoj umetnosti, zanatu i tradiciji. Izvođenje nastave u Školama živih tradicija je često neformalno, usmeno i sa praktičnim demonstracijama.[4][5] Trenutno se održava 28 Škola širom Filipina.[6]
UNESKO
[uredi | uredi izvor]Škole živih tradicija su 2021. godine uvrštene u Registar dobrih praksi zaštite pod Uneskovom Listom nematerijalnog kulturnog nasleđa. Uvrštavanje na listu UNESKO-a prepoznaje napore Škola da zaštite tradicionalno i kulturno znanje i praksu od potencijalnih negativnih efekata modernizacije.
Program Škole živih tradicija uključuje neformalne centre za učenje kojima upravlja zajednica, gde praktičari mogu da prenesu znanje svojih zajednica, nematerijalno kulturno nasleđe, veštine i vrednosti mlađim generacijama. Identifikovanje prioriteta za zaštitu vodili su starešine, vođe i drugi članovi zajednica kroz niz konsultacija. U tom procesu, nacionalna komisija je pružila pomoć u izgradnji kapaciteta za mobilizaciju logistike i drugih resursa potrebnih za uspostavljanje centara za učenje. Program Škola ima za cilj razvoj, implementaciju i evaluaciju mera zasnovanih na zajednici za zaštitu vitalnog tradicionalnog kulturnog znanja i prakse od potencijalnih negativnih efekata modernizacije. Nacionalna komisija je 2015. godine pokrenula unapređenje programa. Ovo podrazumeva implementaciju petogodišnjih programa razvoja zajednice specifičnih za lokaciju kako bi se podržalo prenošenje i održivost nematerijalnog kulturnog nasleđa u partnerstvu sa lokalnim zajednicama i organizacijama.[7]
Spisak škola živih tradicija
[uredi | uredi izvor]- Škola Jezero Sebu uči T'nalak tkanju, iT'boli muzici i plesu lokalnu decu.[8]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Babiera, Lester (19. 1. 2014). „Felipe M. de Leon, Jr.: 'We should be proud of Filipino genius and culture'”. Inquirer Lifestyle. Philippine Daily Inquirer. Pristupljeno 24. 8. 2021.
- ^ „Preserving the culture of weaving”. The Manila Times (na jeziku: engleski). 27. 12. 2014. Pristupljeno 24. 8. 2021.
- ^ Petinglay, Annabel Consuelo. „NCCA launches book on Schools for Living Traditions”. www.pna.gov.ph (na jeziku: engleski). Philippine News Agency. Pristupljeno 24. 8. 2021.
- ^ Talavera, Renee. „Mind the Skills Gap: the Case of the Philippines Creative and Cultural Skills development landscape in the Philippines” (PDF). British Council in the Philippines. Pristupljeno 24. 8. 2021.
- ^ Talavera, Renee. „The Role of Schools for Living Traditions (SLT) In Safeguarding The Intangible Cultural Heritage in the Philippines: The Case of Hudhud Chants of Ifugao” (PDF). International Research Centre for Intangible Cultural Heritage in the Asia-Pacific Region.
- ^ Quadra, Margo Hannah De Guzman (2022-01-18). „UNESCO recognizes community schools preserving Filipino indigenous traditions”. Good News Pilipinas (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-02-22.
- ^ „UNESCO - The School of Living Traditions (SLT)”. ich.unesco.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-02-22.
- ^ Zhang, Kan. „The Filipino islanders who weave their dreams”. www.bbc.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-03-29.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- List of Schools of Living Tradition Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. avgust 2022) from the National Commission for Culture and the Arts