ŠtuH 42
 |
| ŠtuH 42 | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla |  Nacistička Nemačka
|
| Namena | jurišni top |
| Brzina van puta | 15 km/sat km/h |
| Doseg | 155 kilometara km |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 6,14 metara m |
| Širina | 2,95 metara m |
| Visina | 2,16 metara m |
| Težina | 23900 kilograma t |
| Oprema | |
| Motor | Maybach HL120 TRM V-12 |
| Posada | |
| Posada | 4 člana (komandir, nišandžija, punilac, vozač) |
ŠtuH 42 (nem. Sturmhaubitze 42 mit 10,5cm StuH42 L/28 (L/30) - Sd.Kfz.142/2) je bio nemački jurišni top, korišćen tokom Drugog svetskog rata kao pomoć pešadiji za borbu protiv neprijatelja koji se nalazio u utvrđenim zaklonima ili bunkerima.
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Sredinom 1942. godine, posle postavljanja topa duge cevi 75mm na Šturmgešic III, glavni zadatak jurišnih topova postao je borba protiv tenkova. Tako je pešadija iznenada ostala bez vozila koja su joj pružala podršku. Da bi rešila novo nastali problem, Uprava naoružanja je zaključila ugovor sa firmom Alket, o izradi prototipa vozila naoružanog haubicom 105mm. Do kraja 1942. godine bilo je napravljeno 9 opitnih vozila naoružanih haubicom LeFH 18 105mm. Pet od njih su bila napravljena na šasiji Šturmgešic III varijante F, a 4 na šasiji varijante F/8. Početkom 1943. godine iz fabričkih hala firme Alket izašlo je još 3 prototipa. Serijska proizvodnja jurišne haubice nazvane Sturmhaubitze 42 počela je marta 1943. godine.
Kao osnova za proizvodnju serijskih vozila korišćene su šasije i oklopna tela jurišnih topova Šturmgešic III varijante F, F/8 i G. Praktično jedina razlika je bila naoružanje i drugačiji razmeštaj boevog kompleta. Osnovno oružje bila je haubica StuH 42 L/28 105mm, razvijena kod firme Rheinmetall-Borsig. U poređenju sa poljskom haubicom LeFH 18, imala je izmenjenu konstrukciju zatvarača i uvedena je nova kočnica cevi. Boevi komplet sastojao se od 36 granata: pancirne, trenutno-fugasne i kumulativne. Haubica je isto kao i top 75mm postavljena u zavarenom ili livenom oklopnom telu debljine 30-80mm. Pomoćno oružje činio je mitraljez MG-34, postavljenog na vrhu vozila u štitu Rundumfeuer MG. Jurišne haubice ŠtuH 42 bile su opremljene i radio-stanicama FuG 15 ili FuG 16.
Proizvodnja[uredi | uredi izvor]
Od marta 1943. godine do aprila 1945. godine proizvedeno je ukupno 1299 jurišnih haubica ŠtuH 42.
- 1943. godine (204 vozila)
Mart - 10, April - 34, Maj - 45, Jun - 30, Jul - 25, Avgust - 5, Septembar - 10, Oktobar - 11, Novembar - 4, Decembar - 30.
- 1944. godine (903 vozila)
Januar - 26, Februar - 54, Mart - 56, April - 58, Maj - 46, Jun - 100, Jul - 92, Avgust - 110, Septembar - 119, Oktobar - 100, Novembar - 102, Decembar - 40.
- 1945. godine (192 vozila)
Januar - 71, Februar - 24, Mart - 49, April - 48.
