Fiziološki agonizam i antagonizam
Fiziološki agonizam opisuje dejstvo supstance koja ultimativno proizvodi iste efekte u telu kao i druga supstanca — kao da su obe agonisti istog receptora — bez vezivanja za isti receptor. Fiziološki antagonizam opisuje ponašanje supstance koja deluje tako da poništava dejstvo druge supstance (rezultat sličan dejstvu antagonista, koji blokira dejstvo agonista na istom receptoru), koristeći mehanizam u kome ne dolazi do vezivanje za isti receptor.
Primeri
[uredi | uredi izvor]Fiziološki agonisti
[uredi | uredi izvor]- Epinefrin indukuje agregaciju trombocita, kao i faktor rasta hepatocita (HGF).[1] Oni su fiziološki agonisti.
Fiziološki antagonisti
[uredi | uredi izvor]- Postoji nekoliko supstanci sa antihistaminergičnim dejstvom, uprokos toga što nisu ligandi histaminskog receptora. Na primer, epinefrin povišava arterijski pritisak putem vazokonstrikcije posredovane aktivacijom A1-adrenergičkog receptora, što je u kontrastu sa histaminom, koji snižava arterijski pritisak. Stoga, uprkos toga što nisu antihistaminici, epinefrin i druge takve supstance su fiziološki antagonisti histamina.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ . doi:[//doi.org/10.1016%2Fj.febslet.2005.06.072 10.1016/j.febslet.2005.06.072. Недостаје или је празан параметар
|title=(помоћ) Met identification on human platelets: Role of hepatocyte growth factor in the modulation of platelet activation][мртва веза] Copyright © 2005 Published by Elsevier B.V. Edited by Veli-Pekka Lehto. Daniela Pietrapiana, Marilena Sala, Maria Prat1 and Fabiola Sinigaglia, 1, Department of Medical Science, University "A. Avogadro", Via Solaroli, 17, Novara 28100, Italy, Received 4 May 2005; revised 15 June 2005; accepted 21 June 2005. Available online 19 July 2005.