SS Prinz Hohenlohe
 |
Brod Princ Hoenloe sagrađen je iste godine i u istom brodogradilištu kao i sestrinski brod SS Baron Gauč. Porinut je 30. aprila 1908. godine i mogao je primiti 87 putnika prve klase, 40 putnika druge klase i 150 putnika treće klase, a o njemu su se brinula 42 člana posade.
Princ Hoenloe sa svojim sestrinskom brodom Baron Gauč
[uredi | uredi izvor]Brodar je sa dva brza broda s parnim strojem na naftni pogon, koja pokreću tri propelera, odluičio preuzeti prevlast na dužobalnoj brzoj liniji Trst-Kotor. Princ Hoenloe plovio je sa SS Baronom Gaučom na toj linji, a 1913. godine uključio se i brod Baron Bruk (Budući SS Palatino), slične nosivosti, sagrađen u tršćanskom brodogradilištu prema nacrtima dva sestrinska broda, ali imao je dva propelera.
Prvi svetski rat
[uredi | uredi izvor]Početkom Prvog svetskog rata Princ Hoenloe bio je predviđen za prevoz vojnika u Dalmciju. 1915. godine zajedno sa mnogim drugim brodovima, bio je smešten u zaštićeno središte Prokljanskog jezera. To sedište na ušću reke Krke kraj šibenik bio je najveći Sabirni centar brodova i idealno prirodno skrovište jer zbog cuženja Sv. Ante i dobro branjene Šibenske luke u zalivu nisu mogli uploviti ratni brodovi. Početkom rata brodari su u tu svrhu upotrebljavali i središta Novogradskom zalivu, Bakru, Rijec i Trstu. Brod Princ Hoenloe nije bio nijedanput upotrebljen u vojne svrhe i celi rat je ostao usidren u tom Šibenskom zalivu, kao i Austro-Američki prekookeanski brod Kaiser Franz Joseph I. Brod Princ Hoenloe bio je poslednji brod s kojim se na svojoj koboj plovidbi susreo sa nesrećnim Baronom Gauč. Naime, nakon nesreće kapetan broda Princ Hoenloe izjavio je u Trstu da ga je video blizu Lošinja.
Princ Hoenloe preimenovan u Friulu i pripadao Tršćanskom Lojdu
[uredi | uredi izvor]Nakon završetka Prvog svetskog rata brod Princ Hoenloe 1919. godine pripao je Kraljevini Italiji, a 1921. dodeljen je kompaniji Tršćanski Lojd (Lloyd Triestino), koja ga je preimenovala u Friuli (Friuli). Nekoliko puta plovio je sa Engleskim turistama po Jadranskom moru: jednom prilikom, 1926. godine, prevezao ih je do Dubrovnika, a godinu dana kasnije članovi Engleskog kluba Helenik Trevls njime su posetili Split i Dubrovnik. Jadranskim morem je plovio sve do 1929. godine kada je prodan Filipinskom brodaru, koji ga je preimenovao u Negros (Negros). Dana 16. avgusta 1939. godine brod je izrezan u staro gvožđe.