Perfluoroizobuten
Изглед
| |||
Nazivi | |||
---|---|---|---|
IUPAC naziv
1,1,3,3,3-pentafluoro-2-(trifluorometil)prop-1-en
| |||
Drugi nazivi
Perfluoroizobuten, Perfluoroizobutilen, Oktafluoroizobutilen, Oktafluoro-sek-buten, PFIB
| |||
Identifikacija | |||
3D model (Jmol)
|
|||
ECHA InfoCard | 100.108.743 | ||
RTECS | UD1800000 | ||
| |||
Svojstva | |||
C4F8 | |||
Molarna masa | 200,030 g/mol | ||
Gustina | 8,2 g/l | ||
Tačka ključanja | 7,0°{C (280 K) }- | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |||
verifikuj (šta je ?) | |||
Reference infokutije | |||
Perfluoroizobuten (PFIB, 1,1,3,3,3-pentafluoro-2-(trifluorometil)prop-1-en) je fluorougljenični alken. On je hidrofobni reaktivni gas sa tačkom ključanja na 7 °C. PFIB je jak elektrofil.[3]
PFIB je oko 10 puta toksičniji od fosgena. Njegovo udisanje može da dovede do pulmonarnog edema, što može da bude fatalno. Početak simptoma se javlja 1-4 sata nakon inhalacije. Tretman je baziran na lečenju pulmonarnog edema (obično sa visokim dozama kortikosteroida i drugih lekova) i vezanih poremećaja (e.g. zatajenje srca, hipokalcemija etc.). U mnogim slučajevima pacijent se sanira u toku 72 sata bez dugotrajnih posledica.
U kontaktu sa vodom PFIB podleže brzoj hidrolizi, čime se formiraju razna reaktivna jedinjenja i fluorofosgen.
Reference
[уреди | уреди извор]- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Yurii V Zeifman, E G Ter-Gabrielyan, Nina P Gambaryan and Ivan L Knunyants (1984). „The Chemistry of Perfluoroisobutene”. Russian Chemical Reviews. 53 (3): 256. doi:10.1070/RC1984v053n03ABEH003047.