Alesandro Bariko

Alesandro Bariko

Alesandro Bariko (итал. Alessandro Baricco; 25. januar 1958, Torino) je popularni italijanski novelista, scenarista, književni i muzički kritičar, novinar, pijanista, režiser i esejista. Njegova dela su prevedena na više jezika. Napisao je jedanaest romana, tri eseja i nekoliko scenarija za pozorište. Njegovi novinski članci objavljeni su pod nazivom Barnum, Barnum 2 i Next.

Biografija

Nakon završenih studija iz filozofije sa Đanijem Vatimom, objavljuje nekoliko eseja o kritici u muzici: Genije u bekstvu, Hegelova duša i Krave iz Viskonsina u kojima povezuje muziku i modernizam. Strast prema klasičnoj muzici preneli su mu roditelji, a znanje na ovom polju plod je njegovog samostalnog istraživanja. Takođe, diplomirao je na konservatorijumu na odseku za klavir. Kao muzički kritičar daje svoj doprinos dnevnim novinama la Repubblica i la Stampa.

Takođe, kao glumac se oprobao u filmu Il cielo è sempre più blu, a 2008. režira i film Lezione 21.

Dela

Romani

• „Zamkovi gneva“ (итал. Castelli di rabbia), 1991.
• „Okean more“ (итал. Oceano mare), 1993.
• „Svila“ (итал. Seta), 1996.
• „City“, 1999.
• „Bez krvi“(итал. Senza sangue), 2002.
• „Homer, Ilijada“,(итал. Omero, Iliade), 2004.
• „Ova priča“, (итал. Questa storia), 2005.
• „Emaus“ (итал. Emmaus), 2009.
• La storia di Don Giovanni, 2010.
• Mr Gwyn, 2011.
• Tre volte all'alba, 2012.

Eseji

• „Genije u bekstvu“ (итал. Il genio in fuga), 1988.
• „Hegelova duša i Krave iz Viskonsina“ (итал. L'anima di Hegel e le mucche del Wisconsin), 1992.
• „Varvari“ (итал. I Barbari), 2006.

Scenarija za pozorište

• „Pijanista“ (итал. Novecento), 1994.
• „Davila Roa“ (итал. Davila Roa), 1997.
• „Španska partija“ (итал. Partita spagnola), 2003.