Episkop mohački Jefrem
Jefrem Janković Tetovac (u svetu Jevfimije Janković; oko 1658, Skoplje ili Tetovo — 18 (29) mart 1712) — episkop Srpske pravoslavne crkve i Ruske pravoslavne crkve, mitropolit suzdalski i jurjevski, ranije mitropolit skopski.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Bio je sin trgovca. U epitafu Jefrema je naznačeno da je on „po rođenju Srbin... otadžbina Skopskog srpskog grada... pastir devetnaest godina Hristovog stada, ranije Pjatizerkvenski...”. U srpskim izvorima Jefrem se pominje pod nadimkom Tetovac, pa neki istraživači smatraju da potiče iz grada Tetova (danas Severna Makedonija).
U vreme Velike seobe Srba 1690. godine odlazi sa patrijarhom Arsenijem III Čarnojevićem i nastanjuje se u gradu Sentandreji (danas Mađarska).
Na Vaskrs 1694. godine, u Uspenskom hramu u Sentandreji, posvećen je od strane patrijarha Arsenija III za episkopa petocrkvanskog i muhačkog segetvarskog i kanižinskog, šikleuškog i drugih [1].
Novembra 1703. godine „kao episkop srpskog manastira Trojice“ sa 3 starešina stiže u Kijev radi prikupljanja milostinje. Nemajući pismo zahvalnosti, koje mu je dalo ovo pravo, napisao je pismo caru Petru Velikom, obaveštavajući o nevolji Srba, ali je poslanički senat naredio da bude prognan iz zemlje. Ponovo je stigao u Rusiju 22. januara 1705. kao mitropolit, dobio nagradu u novcu, samurima i platnu. U molbi caru rekao je da su u januaru 1704. Mađari došli u njegovu petocrkvansku eparhiju, porušili manastir Uspenja Presvete Bogorodice, „posjekli“ svu bratiju „i sve hrišćane koji su se našli u ovoj eparhiji. "
Od septembra 1707. do maja 1708. godine bio je u vojsci, gde je poslat po naređenju cara „sa sakristijama i sa pevačima i od sluge iz srpske zemlje, kao i iz Suzdalja, koje mu je dato. za njegovu službu“.
Od 1708. živeo je u Suzdalju.
Period Jefremovog boravka na Suzdaljskom tronu određen je epitafom: „Ne više od sedam meseci i tri godine“, odnosno možda u septembru 1708. godine zbog bolesti mitropolita svetog Ilariona Suzdaljskog (umro 14 (25) god.) decembra 1708), Jefrem je, po svemu sudeći, postao administrator Suzdaljske i Jurjevske eparhije, a nakon smrti Ilariona postavljen je na katedru u postojeći čin mitropolita.
Preminuo je 18 (29) marta 1712. godine. Sahranjen je u suzdalskoj katedrali u čast Rođenja Presvete. Bogorodice, pored groba Svetog Ilariona Suzdaljskog.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Sava, Episkop Šumadijski. Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996. s. 222-223
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Šuletić, Nebojša (2009). „Janković, Jefrem Tetovac”. Srpski biografski rečnik. 4. Novi Sad: Matica srpska. str. 286—287.
