Miloš Krstović

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Miloš Krstović
Lični podaci
Datum rođenja(1976-09-17)17. septembar 1976. (47 god.)
Mesto rođenjaKragujevac,  SFR Jugoslavija  Srbija
Zanimanjeglumac
Zvanični veb-sajt
joakimvujic.com
Veza do IMDb-a

Miloš Krstović je srpski pozorišni, filmski i TV glumac, a od 2017. do 2021. godine direktor Knjaževsko-srpskog teatra.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen 17. septembra 1976. godine u Kragujevcu. Diplomirao glumu na Fakultetu umetnosti u Prištini 2001. godine u klasi Milana Plećaša.

Glumom počeo da se bavi 1992. godine u Teatru „Adut“ pri KUD Abrašević u Kragujevcu, kod reditelja Petra Govedarovića. U predstavama Knjaževsko-srpskog teatra igra od 1997. godine. Od 1. do 29. juna 2008. godine završio 2. Međunarodnu letnju pozorišnu školu (više kvalifikacije) Saveza pozorišnih radnika Ruske federacije, Zvenjigorod, Moskva. Odlukom Skupštine grada Kragujevca, 7. aprila 2017. godine imenovan je za direktora Knjaževsko-srpskog teatra.

Karijera[uredi | uredi izvor]

U matičnoj kući režirao je predstavu Yahoo po motivima Zoološke priče Edvarda Olbija, a u Pozorištu za decu Magareću kožu po tekstu Zorana Petrovića. Pored toga, režirao je još nekoliko profesionalnih predstava, svečanih akademija, manifestacija i programa. Ostvario više uloga u Pozorištu za decu u Kragujevcu. U Kruševačkom pozorištu igrao je u predstavi Hasanaginica Lj. Simovića. Učestvovao u poemama Pohvala životu grupe autora, Sto za jednog M. Stankovića, Tugovanje M. Stojilovića, Usta svetilišta B. Horvata, Pogled iz sna Ž. Đorđevića, Streljani grad A. Santolikvido, Između neba i zemlje V. Stevanovića, Igre brojeva M. Demića i Nisam kriv što sam živ Đ. Milosavljevića na Velikom školskom času u Šumaricama. Igra monodramu Čovek il’ kamen prema knjizi Saše Živanovića-Šumadinca "Moj deda Mijailo" u produkciji Gospojinskih svečanosti iz Kragujevca. Ostvario uloge u TV serijama Selo gori a baba se češlja, Nemanjići – rađanje Kraljevine i Urgentni centar.

Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]

Dobio je Nagradu za negovanje scenskog jezika kao član ansambla predstave Ko se boji Virdžinije Vulf na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Šapcu, 2000. godine. Igrajući u predstavama Pozorišta za decu, osvojio je Nagradu za najboljeg mladog glumca za ulogu Pastira (Bajka o caru i pastiru) na Festiću u Beogradu, 2001. godine i Nagradu za partnersku igru (Hrabri olovni vojnik) na Međunarodnom festivalu „Zlatna iskra“ u Kragujevcu, 2004. godine. Nagradu za glumačko ostvarenje za ulogu Milera (Kod lepog izgleda) dobio je na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Kragujevcu, 2005. godine.

Matična kuća darovala ga je Prstenom sa likom Joakima Vujića za izuzetna ostvarenja i umetnički rad, 2006. godine. Nagrađen je kao deo ansambla predstave Klub Novi svetski poredak za kolektivnu igru na Joakim InterFestu u Kragujevcu 2009. godine. Dobio je Godišnju nagradu Knjaževsko-srpskog teatra za 2011. godinu. Na Komedija festu u Zvorniku dobio je Nagradu za najbolju mušku ulogu za ulogu Toma (Moje bivše, moji bivši D. C. Džeksona) 2013. godine. Nagradu „Spomen na glumca“ za najboljeg glumca večeri za ulogu Aleksandra Obrenovića (Zeleni zraci Gorana Markovića) dobio je na Glumačkim svečanostima „Milivoje Živanović“ u Požarevcu 2014. godine.[1]

Prsten Joakim Vujić

Uloge[uredi | uredi izvor]

U Knjaževsko-srpskom teatru ostvario sledeće uloge:

  • Mojsej (J. Zupanc, Ognjena kupina),
  • Paša (Lj. Razumovska, Draga Jelena Sergejevna),
  • Lari (L. Vilson, Zapali me),
  • Đak-Narednik Dragan Spasić (S. Jakovljević, Na leđima ježa),
  • Aleksej (N. Koljada, Murlin Murlo),
  • Marka (Đ. Bruno, Dangube), Nik (E. Olbi, Ko se boji Virdžinije Vulf?),
  • Ivica (Braća Grim, Ivica i Marica),
  • Stojan (M. Nastasijević, Kod Večite slavine),
  • Miš (K. Stojanović, Mi-Ši-Ko i Mi-Ši-San),
  • Mali monah (B. Breht, Galilejev život),
  • Tanasije Dimitrijević (B. Nušić, Ožalošćena porodica),
  • Čedomir (M. Ojdanić, Život je sve što te snađe),
  • Pingle (Ž. Fejdo, Hotel „Slobodan promet“),
  • Direktor i Tata (L. Andrejev/A. Červinski/S. Beket, Rekvijem),
  • Miler (E. fon Horvat, Kod lepog izgleda),
  • Adolf Berman (Đ. Milosavljević, Kontumac ili Berman i Jelena),
  • Aleksa (J. S. Popović, Laža i paralaža),
  • Jordake (J. L. Karađale, Karnevalski prizori),
  • Đurđe Isaković (M. Crnjanski, Seobe),
  • Bartolomeo (M. Janoušek, Gusari),
  • Dimitrije Davidović (D. Popović, Konak u Kragujevcu),
  • Čeda (B. Nušić, Gospođa ministarka),
  • Nikolas (H. Pinter/H. Miler/Platon, Klub Novi svetski poredak),
  • Jeremija (Đ. Milosavljević, Đavo i mala gospođa),
  • Mento Papo (N. Bradić, Noć u kafani Titanik),
  • Alan (R. Bin, Jedan čovek, dvojica gazda),
  • Tom (D. C. Džekson, Moje bivše, moji bivši),
  • Ljuba Jovanović Žgebe (R. Vasić, Hladnjača za sladoled),
  • Providni gospodin Paolino (L. Pirandelo, Čovek, zver i vrlina),
  • Džem Finč (H. Li, Ubiti pticu rugalicu),
  • Aleksandar Obrenović (G. Marković, Zeleni zraci),
  • Predsednik (N. Bradić, Princip superstar – Mesečari),
  • Bernar (M. Kamoleti, Pidžama za šestoro, koprodukcija sa Kraljevačkim pozorištem),
  • Veliki Branko (B. Ćopić, Bašta sljezove boje), Demetar (V. Šekspir, San letnje noći),
  • Vojnicki (A. P. Čehov, Ujka Vanja),
  • Starac (otac/deda/svekar) (P. Mihajlović, Dvesta).
  • Mladoženja (J.S. Popović, Ženidba i udadba).

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Miloš Krstović – KNjAŽEVSKO-SRPSKI TEATAR”. www.joakimvujic.com (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 30. 09. 2019. g. Pristupljeno 2019-09-30.  Nevalidan unos |dead-url=dead (pomoć)

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Miloš Krstović na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Милош_Крстовић&oldid=26940025”