Mihailo Lj. Jovanović
| Mihailo Jovanović | |
|---|---|
 Divizijski general Mihailo Jovanović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 10. januar 1877. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 23. mart 1939. (62 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Vojna karijera | |
| Čin |   Divizijski general |
| Učešće u ratovima | Prvi balkanski rat, Drugi balkanski rat, Prvi svetski rat |
Mihailo Lj. Jovanović (Beograd, 10. januar 1877 — Beograd 23. mart 1939) bio je srpski general. Jovanović je bio učesnik Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata, divizijski general, vojni izaslanik u Italiji, komandant divizijske oblasti (Savske) i pomoćnik načelnika Glavnog đeneralštaba.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Mihajlo Lj.Jovanović, rođen je 10. janura 1877. godine u Beogradu.[1] Osnovnu i srednju školu završava u Beogradu. Nakon završene srednje škole upisuje vojnu akademiju 1893. godine. Potiče iѕ oficirske porodice.
Život i delo[uredi | uredi izvor]
U Vojnu akademiju stupio je 1893. godine. Po završetku vojne akademije proizveden je u čin artiljerijskog potporučnika 1896. godine. Sa činom kapetana pridružio se oficirima koji su skovali zaveru protiv kralja Aleksandra Obrenovića.[2] U čin pukovnika unapređen je 1915. godine, a u čin đenerala 1923. godine.[1] Obavljao je dužnosti komandira voda, baterije, ađutanta načelnika Glavnog đeneralštaba, komamdira čete u pešadiji, pomoćnika i načelnika Đeneralštaba divizijske oblasti (Moravske i Timočke). Od 1910. do 1914. godine bio je ađitant kralja Petra, profesorski pomoćnik i profesor u Vojnoj akademiji (Istorija ratne veštine i Taktika). od 1913. do 1914. godine bio je načelnik Đeneralštaba divizijske oblasti (Dunavske) i šef đeneralštabnog odseka Opštevojnog odeljenja Ministartva vojnog.
Prvi svetski rat[uredi | uredi izvor]
U ratu 1914-1918. godine bio je šef đeneralštabnog odeljenja Ministarstva vojnog, pomoćnik načelnika Štaba 1. armije, načelnik Đeneralštaba Šumadijske divizije 1. poziva i načelnik Štaba 2. i 3. armije.[3]
Za svoju dugu i savesnu službu odlikovan je brojnim visokim domaćim i stranim odlikovanjima.[4]
Objavio je više članaka u „Ratniku“.
Porodične prilike[uredi | uredi izvor]
Otac oficir, oženjen Danicom, kćerkom Vladislava Pavlovića, inženjera Ministarstva narodne privrede, kćerka Marija, udata za konj.kap.I kl. Nikolu N. Milićevića.
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
- Kraljevski Orden Karađorđeve zvezde IV reda
- Kraljevski Orden Karađorđeve zvezde III reda
- Orden Belog Orla IV reda
- Orden Belog Orla III reda
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Đorđević, Branislav. Srpski vojni pomenik. Beograd: Vojnoizdavački zavod. ISBN 978-86-335-0137-8.
- ^ Milan Ž. Živanović, Pukovnik Apis, Solunski proces, hiljadu devesto sedamnaeste, Beograd: Srpska akademija nauka, 1955, str 658
- ^ Popov, Čedomir. Srpski biografski rečnik. 4, I-Ka. Novi Sad: Matica srpska. str. 580. ISBN 978-86-7946-037-0.
- ^ Bjelajac, Mile. Generali i admirali Kraljevine Jugoslavije 1918-1941. : studija o vojnoj eliti i biografski leksikon. Beograd: Institut za noviju istoriju Srbije. str. 174. ISBN 978-86-7005-039-6.
