Mijat Mijatović
Mijat Mijatović | |
|---|---|
 Mijat Mijatović | |
| Datum rođenja | 3. februar 1887. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 25. jun 1937. (50 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
Mijat Mijatović (Beograd, 3. februar 1887 — Beograd, 25. jun 1937) bio je srpski advokat i pevač popularne i narodne muzike.[1] Maturirao je u Beogradu i diplomirao na Pravnom fakultetu. Radio je prvo kao sudski pisar, zatim kao sekretar suda u Ministarstvu pravde, do penzije i na kraju kao advokat. Ovaj nadaleko poznati veseljak i pevač sevdalinki, umro od posledica progresivne skleroze i srčanih tegoba.[2][3]
Prvu ploču je snimio još pre Prvog svetskog rata. Proslavio se izvođenjem pesama koje su i danas poznate:
- Drugar mi se ženi (1932, uz ciganski orkestar Paje Todorovića),
- Sagradiću šajku (1928),
- Dano danče (1928),
- Bacio sam udicu (1927),
- Sinoć sam pio iz bokala (1910, uz cigansku kapelu Jove Jareta) i mnoge druge.
Jedan je od prvih u svetu koristio tehniku nasnimavanja, na ploči Prošetala Ana Pelivana (1929).
Kompozitor Stanislav Binički je njegova izvođenja zapisao u zbirci Mijatovke (izdanje Gece Kona, 1925). Zbirka sadrži pesme:
- Poslala me stara majka
- Kad sum bil mori Đurđo
- Razbole se belo done
- Pevnula Jana
- Posla Vanka na voda
- Za što Sike, za što
- Cigančica
Diskografija[uredi | uredi izvor]
Pretpostavlja se da je Mijat Mijatović snimio preko stotinu naslova za različite izdavačke kuće poput His Master's Voice, Edison Bell Penkala, Gramophone, Concert Gramophone Record, Homocord Electro, Victor i druge.
Spisak ploča po izdavačima:
- HMV: AM827-AM837, AM1095-AM1099, AM2107-AM2109
- Edison Bell Penkala: Z1124, Z1125, Z1127-Z1129, z1137, z1234, z1235, z1412, z1413, z1654, z1702, z2118-z2122
- Gramophone: 10-12801, 10-12802
- Columbia: D8672, D8674, D8675, D30986-D30988, F1121
- Victor: V-3050, 80511
- Odeon: A192602, A192605, A192624, A192588, A192625, A192685, A192715, A192777
- Homocord Electro: Se 4-0175, Se 4-026
Neki snimci su za sada poznati samo kao presnimci na arhivskim magnetofonskim trakama, tako da je za pojedina izvođenja gotovo nemoguće ustanoviti originalne brojeve matrica i izdavače ploča, osim ukoliko se ne pronađu identične ploče i uporede sa presnimcima.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Mijat Mijatović”. www.discogs.com.
- ^ "Politika", Beograd 26. jun 1937. godine
- ^ "Vreme", 26. jun 1937
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Stanislav Binički, Mijatovke, Geca Kon, 1925.
- Spisak novih srpskih snimaka na stovarištu Jevte Pavlovića i kompanija, Beograd, bez godine izdanja
- Vreme, 26. jun 1937.
- Emisija Siluete — Mijatovo Zlatno Grlo, Radio-televizija Beograd, autori Ninoslav Milenković, Božidar Pantić, Mihailo Vukobratović, 1984?
- Emisija Kod dva bela goluba, Radio Beograd 1. program, autorka Dubravka Stamenković, emitovano 2. marta 1990.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Digitalna Narodna biblioteka Srbije — Muzikalije i fonodokumenti
- Mijat Mijatović i Pecija Petrović prvi put u ton filmu iz 1933.
- Fotografija Mijata Mijatovića snimljenog u banji Marienbad (Mariánské Lázně), oko 1925. godine. U ruci drži staklenu čašu sa srebrnim poklopcem i lekovitom banjskom vodom. Smatra se da je upravo ovako izgledao u vreme snimanja svojih najznačajnijih pesama. Fotografiju možete pronaći na sledećem linku: [1][mrtva veza]
