Poluslovenska odbrana
- Ovaj članak koristi algebarsku šahovsku notaciju kako bi se opisali šahovski potezi.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Potezi | 1.d4 d5 2.c4 c6 3.Sf3 SF6 4. Sc3 e6 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| EHO | D43–D49 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Glavno | Damin gambit | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Poluslvenska odbrana je varijanta šahovskog otvaranja daminog gambita definisana položajem postignutim nakon poteza:
Do ove pozicije se može lako doći pomoću više različitih poteza . Sa crnim pješacima do e6 i c6, otvranje podsjeća na mješavinu ortodoksnog odbijenog daminog gambita i slovenske odbrane .
Crni prijeti da će uhvatiti bijelog pješaka na c4, i držati je sa b7 – b5. Bijeli to može izbjeći na više načina. Oko 80% igara nastavlja se 5. Lg5 ili 5. e3: prvi predstavlja oštru žrtvu pješaka, dok drugi ograničava tamnopoljni lovac iz njegovog prirodnog razvoja na g5. Ostali mogući potezi su 5. Db3, 5. g3 i 5. c:d5, posljednji od kojih, poslije 5. e:d5, dovodi do odbijenog daminog gambita, varijanta razmjene u kojoj bijelov rani Sd3 omogućava daminom crnom lovcu da se slobodno razvije, koji bi trebalo da daju jednakost (ECO kodovi D43 i D45).
Poluslovensku odbranu, enciklopedija šahovskih otvaranja označava šiframa D43 do D49.
5. e3[uredi | uredi izvor]
Glavna linija se nastavlja sa 5. Sbd7 . Lovac se kreće 5. Ld6 i 5. Le7 se rijetko viđa, kako su majstori rano shvatili da je u e7, lovac bio pasivno postavljen i ne čini ništa u pravcu jednog od crnovih ciljeva. Neobični potez 5- a6 smatra se solidnim za crnoga. Neki izvori nazivaju 5. a6 "ubrzanim Meranom". [1]
Meran varijanta: 6. Ld3[uredi | uredi izvor]
Glavna varijanta poluslovenske odbrane je meran varijanta, 6. d:c4 7. L:c4 b5 ( ECO kodovi D46 do D49), kada se igra obično nastavi sa 8. Ld3, sa 8. Le2 i 8. Lb3 manje uobičajene alternative. Linija je prvi put odigrana 1906. godine u igri Šlehter – Perlis. [2] Varijanta je dobila ime po gradu Meran ( Merano ) u sjevernoj Italiji. Tokom turnira u Meranu 1924. godine uspješno se koristio u igri Grinfeld - Rubinštajn . Dva kola kasnije Grinfeld je prihvatio istu varijantu protiv Spilmana, takođe pobedivši. [3] Crni predaje svoju postaju na d5, sticajući tempo za prostor za ekspanziju na daminoj strani sa b7-b5. Bijeli će igrati u centru, što dovodi do bogate, komplikovane igre. Ove suprotstavljene strategije, sa sledećom oštrom igrom, već dugo su Merane učinile favoritom za preduzetne igrače bilo koje boje. Primjer je Gligorić protiv Ljubojevića, Beograd, 1979. [4]
Poslije poteza 8. Ld3, crni obično igra 8. a6. Bent Larsen predstavio je potrz 8. Lb7, koji je nazvan "poboljšani Meran". [5] Prema jednom izvoru, potez je prvi put odigran 1923. godine, ali s obzirom da ga je razvio Larsen, on nosi njegovo ime. Crni takođe može da igra 8. Ld6, što je potez koji je Anand igrao protiv Levoa Aroniana u Tata Stil šahovskom šampionatu 2013. [6]
Iako se pojavljuju u savremenoj master igri sa manje frekvencije od Merana, postoje i druge mogućnosti: 6. Le7, 6. Lb4, uveo italijanski majstor Mak Romih, i 6. Ld6, koji je bio mnogo popularnija linija prije debija Merana i koji je u svojoj karijeri zagovarao američki velemajstor Artur Bisguier .
6. Ld6 i sada 7. 0-0 0-0 8. e4 d:e4 9. S:e4 S:e4 10. L:e4 je najčešća linija. Sada postoji nekoliko alternativa za crnoga, s jednom očitom greškom, jer gubi pješaka: 10 ... e5 11. d:e5 S:e5 12. S:e5 L:e5 13. L:h7 + K:h7 14. D:5 + Kg8 15. D:e5 . Ova linija, međutim, ima snažnu privlačnu tendenciju u praksi, zbog lovca suprotne boje, iako svi teški komadi ostaju na tabli.
Ostali crnovi izbori uključuju 10. c5, mada teorija to smatra preuranjenim jer omogućava biejlome da igra za napad sa kraljeve strane sa 11. Lc2, a zatim Dd3 i Lg5. 10. Sf6 je takođe igran, ali ovo zamjenjuje skakala i ne čini ništa da produži crnovu igru protiv centra pomoću sloma pjašaka c6 – c5 ili e6 – e5. Bisguier je preferirao 10. h6 i smatrao ga je najjačim planom.
Ostale ideje, 6. Le7, koji ima isti nedostatak kao i nakon 5. e3 Le7 i 6. Lb4, postali su po strani moderne igre.
Anti-meran varijanta: 6. Dc2[uredi | uredi izvor]
Glavna alternativa 6. Ld3 je postao 6. Dc2, nekada sporedna linija, ovaj potez je eksplodirao na popularnosti devedesetih godina, velikim dijelom zahvaljujući zalaganju Anatolija Karpova . Ideja je da sačekati da se crni obaveže na d:c4 prije nego što se igra Ld3. Crni obično odgovara sa 6. Ld6 a sada bijeli može birati između dva vrlo različita nastavka:
Karpov varijanta: 7. Ld3[uredi | uredi izvor]
7. Ld3, Karpov je prvo igrao 7. Le2, ali ubrzo se pokazalo da d3-polje daje bolje šanse bijelome.
Širov – Šabalov gambit: 7. g4[uredi | uredi izvor]
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |              | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
Druga sve češća linija gambita koja se koristi u anti-meranu je oštri 7.g4. Popularizovan od strane Aleksandra Šabalova i Alekseja Širova, gambit destabilizuje centar crnog i bio je uspješan za nekoliko velemajstora, uključujući Kasparova, koji je sa njim osvojio prvu partiju svog meča 2003. godine protiv računarskog šahovskog programa Dip Džunior . [7]
5. Lg5[uredi | uredi izvor]
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 | | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
Anti-meran gambit nastaje nakon 5. Lg5 . Mogući odgovori uključuju 5. Sbd7, 5. d:c4, 5. h6, i 5. Le7. Bijeli odbija zatvoriti tamnopoljnog lovca, umjesto toga razvijajući ga na aktivno polje gdje je vezao crnog sakača. Sada je moguće da će crni prenijeti u kembridž springs odbranu sa 5. Sbd7 6. e3 Da5 ili da uđe u pravoslavnu odbranu sa 6. Le7 .
Botvinikova varijanta: 5. d:c4[uredi | uredi izvor]
Ova linija je izuzetno komplikovana, sa teorijom koja se proteže proteklih trideset u nekim varijantama. Crno uzima pješala sa 5. d:c4 . Bijeli preuzima kontrolu nad centrom sa 6.e4, dok crni brani sa 6. b5 . Glavna linija Botvinika nastavlja se 7. e5 h6 8. Lh4 g5 9. S:g5 h:g5 10. L:g5 Sbd7. Bijeli će vratiti svoj komad sa kamatom, pojavljujući se sa dodatnim pješakom, ali crni će uskoro završiti svoj razvoj, stekavši veliku dinamičku nadoknadu, dok je bijelov zadatak prilično težak. Bijeli će fijanaketirati njegovovog kraljevog lovca i rokiraće na kraljevoj strani, dok će ccrni igrati c5, Db6, rokirati na daminoj strani, i može da izvrši napad u centru ili na bilo kojem krilu, što dovodi do kompleksne igru. Otvaranje je uveo Mihail Botvinnik u radio utakmici SSSR-a 1945. između i Arnolda Denker . Danas je Alek Iermolinski ima odličan rekord sa bijelim figurama, a Alekei Širov je glavni pristalica crnoga u ovoj varijanti. Iako ova varijanta nosi ime Botvinnika, on nije prva osoba za koju se zna da je igrala - Klaus Junge je zaslužan za stvarnog pronalazača. [8]
Moskovska varijanta: 5. h6[uredi | uredi izvor]
Moskovska varijanta 5. h6 6. L:f6 D:f6 rađa se igra drugačijeg karaktera od Botvinnikove varijante. Crni ima lovački par, što mu daje dobre dugoročne šanse, ali mora izbjegavati pretjerano otvaranje pozicije u lice biejlovog superiornog razvoja i centralne kontrole, jer je njegov položaj u početku čvrst, ali pasivan. Aleksej Drev je uspješno odigrao ovu liniju kao crni. Linija gambita 6. Lh4 (anti-moskovska varijanta) nekada se smatrala sumnjivim, ali nedavno je doživjela konačni uspon. U zamjenu za pješaka, bijeli dobiva vodstvo u razvoju i snažnu inicijativu . Ovu dinamičku liniju, koja je karakteristična za modernu igru, odigrali su mnogi snažni velemajstori, a teorijska presuda je ostala neuvjerljiva.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ https://www.365chess.com/eco/D45_Queen's_Gambit_Declined_semi-Slav_accelerated_Meran_(Alekhine_variation)
- ^ http://www.chessgames.com/perl/chessopening?eco=D48
- ^ "An Opening Created in 1924 Still Leads to Complex Battles" New York Times , 29 January 2006
- ^ Gligoric v Ljubojevic, Belgrade, 1979
- ^ http://www.chess.com/article/view/larsenrsquos-improved-meran-the-great-dane-deigns-to-allow-check
- ^ http://en.chessbase.com/Home/TabId/211/PostId/4010058/cbm-153--for-professionals-and-connoisseurs-070613.aspx
- ^ Kasparov vs. Deep Junior, Game 1
- ^ Igor Štohl, Chessbase Tutorials Volume 3
Литература[uredi | uredi izvor]
- Енциклопедија шаховских отвора, свезак Д, одељци 43–49
- Kuijf, Marinus (1995). Slav: Botvinnik Variation. New In Chess. ISBN 90-71689-80-8. Kuijf, Marinus (1995). Slav: Botvinnik Variation. New In Chess. ISBN 90-71689-80-8. Kuijf, Marinus (1995). Slav: Botvinnik Variation. New In Chess. ISBN 90-71689-80-8.
- Glenn Flear (2005). Starting Out: Slav & Semi-Slav. Everyman chess. ISBN 1-85744-393-4. Glenn Flear (2005). Starting Out: Slav & Semi-Slav. Everyman chess. ISBN 1-85744-393-4. Glenn Flear (2005). Starting Out: Slav & Semi-Slav. Everyman chess. ISBN 1-85744-393-4.
- Vera, Reinaldo (2007). Chess Explained: The Meran Semi-Slav. Gambit. ISBN 9781904600817. Vera, Reinaldo (2007). Chess Explained: The Meran Semi-Slav. Gambit. ISBN 9781904600817. Vera, Reinaldo (2007). Chess Explained: The Meran Semi-Slav. Gambit. ISBN 9781904600817.
- Давид Вигорито, игра полуславни, шах квалитета, 2008 ISBN 978-91-85779-01-7
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
