Hauran

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Plato Hauran
سهل حوران
Selo Džohfija na jordanskoj strani Haurana
Geografija
Države Sirija
 Jordan

Hauran ( arap. حوران) je naziv za vulkanski plato,[1] geografsko područje i narod koji se nalazi na teritoriji jugozapadne Sirije i proteže se ka severozapadnom delu Jordana. Njeno ime potiče od aramejske reči Hawran, što znači „zemlja pećina“. U geografskim i geomorfnom smislu, ova visoravan se proteže od okoline Damaska i planine Hermon na severu, do jordanske planine Adžlun na jugu. Ona uključuje i Golansku visoravan na zapadu i ograničena je riftom jordanska dolina; takođe uključuje Džabal al-Druzi na istoku i sa te strane je omeđena sušnijim stepskim i pustinjskim terenima. Reka Jarmuk isušuje najveći deo Haurana ka zapadu i ona je najveća pritoka reke Jordan.[2]

Vulkansko zemljište u Hauranu čini ga jednim od najplodnijih regiona u Siriji; na njemu uspevaju značajni prinosi pšenice i poznato je po svojim vinogradima. Padavine u ovom regionu su iznad proseka, ali ima mali broj reka. Hauran se u velikoj meri oslanja na sneg i kišu tokom zime i proleća, a mnogi od antičkih lokaliteta sadrže bazene i objekte za skladištenje vode, kako bi se sezonske padavine što bolje iskoristile. Ovo područje je drugačije od ostalih istorijskih plodnih oblasti Sirije (rečne doline Oronta i Eufrata) koje se oslanjaju na kontrolisane sisteme za navodnjavanje radi poboljšanja poljoprivredne produktivnosti. Od sredine 1980, Sirija je izgradila veliki broj sezonskih brana za skladištenje vode u okviru rečnog sliva reke Jarmuk.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Dolinu Hauran su prvobitno naseljavale male grupe lovaca i sakupljača. Oko 12.000 godina pne, alati od mikrolita i kostiju su postali deo svakodnevnog načina života. Smatra se da je razvoj poljoprivrede oko 10.000 godina pre nove ere izazvalo poljoprivrednu revoluciju koja je promenila ljudsku istoriju i otvorila put za pojavu drevnih civilizacija posle milenijuma lova i sakupljanja u malim grupama. U ovom periodu, Natufijci su se nastanili u Tajibi na jugu Haurana, i jugozapadno od platoa Hauran u Tabkat Fahlu i Golanskoj visoravni na zapadu, kao i širom Kanaana.

Satelitski prikaz Sirije i okolnih zemalja, sa zatamnjenom oblašću Hauran

Istočno od Haurana, oko 8.300. godine p. n. e., počelo se sa uzgajanjem pšenice i njihovi susedi na zapadu u Kanaanu i na istoku u Mesopotamiji počeli su da žive u ovalnim kućama. Između 8.000 i 7.000 godina pre nove ere, ljudi Haurana su uglavnom lovili gazele i lisice. Između 7000 i 6000 godina pre nove ere, njihova svakodnevna ishrana se uglavnom sastojala iz domaćih životinja (ovce, koze, svinje, goveda) i kultivisanih žitarica. Do 4. milenijuma pre nove ere (4.000. p. n. e. do 3.000. p. n. e.) bilo je mnogo halkolitičkih naselja u dolini reke Jarmuk.

Hauran se pominje u Bibliji (Jezekilj 47: 16-18). Opisuje graničnu oblast izrailjskog kraljevstva u to vreme. Mnogo vekova kasnije, drevni Grci i Rimljani nazivali su ovu oblast Auranitis, i time obeležili jasnu istočnu granicu rimske Sirije; ovo je potkrepljeno dobro očuvanim rimskim ruševinama u gradovima Bosra i Šahba. U to vreme, Hauran je takođe uključivao severne gradove Dekapolisa.

U svojim putopisima, švajcarski putnik Johan Ludvig Burkhart u 19. veku je zapisao svoja zapažanja o ljudima iz ovog regiona:

„Moji saputnici nameravaju da napuste Damask vrlo rano sledećeg jutra, otkazao sam svoj boravak večeras, i otišao sa njima da spavam u malom hanu u predgrađu Damaska, u kome Haurani, ili narod oblasti Hauran, uglavnom borave.“[3]

Ranije fotografije arheoloških lokaliteta iz Haurana, zabeležene krajem 19. i početkom 20. veka od strane nemačkog istraživača i fotografa, Hermana Burkharta, sada se čuvaju u Etnografskom muzeju u Berlinu.[4] Danas Hauran nije izdvojen politički okrug, već on obuhvata sirijske gubernije Kuneitru, al-Suvejdu i Darau, kao i jordanske gubernije Irbid, Adžlun i Džeraš, kao i zapadni deo gubernije Mafrak. Međutim, ime se još uvek koristi kolokvijalno od strane stanovnika regiona i stranaca, i odnosi se na oblast i njen narod.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Cash boost for Syrian rebels to pressure Assad”. The National. Abu Dhabi. 5. 02. 2014. Pristupljeno 20. 10. 2015. 
  2. ^ http://www.transboundarywaters.orst.edu/projects/casestudies/jordan_river.html Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. septembar 2007) Jordan River: Johnston negotiations, 1953-55; Yarmuk mediations, 1980's
  3. ^ Travels in Syria and the Holy Land: Journal of an Excursion into the Hauran in the Autumn and Winter of 1810
  4. ^ The castle (citadel) of Salkhad, photographed by Hermann Burchardt (click on photo to enlarge it); Melach Es-Sarrar (Malah) in Hauran, in 1895; Dibese, 400 meters west of Suwayda; Qasr (fortress) al-Mushannaf, in Hauran (click to enlarge); The citadel, Khirbat al-Bayda, in Hauran (1895); The ruins of Khirbet al-Bayda.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Хауран&oldid=27434540”