Jakob Grim
Jakob Grim | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 4. januar 1785. |
Mesto rođenja | Hanau, Hesen-Kasel, Sveto Rimsko carstvo |
Datum smrti | 20. septembar 1863.78 god.) ( |
Mesto smrti | Berlin, Prusko kraljevstvo |
Univerzitet u Marburgu |
Jakob Grim (nem. Jacob Grimm; Hanau, 4. januar 1785 — Berlin, 20. septembar 1863) je bio nemački pisac, filolog, bibliotekar u Kaselu, akademik i profesor u Berlinu i osnivač savremene germanistike.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Jakob je ostao neoženjen i ceo život proveo je sa oženjenim bratom Vilhelmom u njegovoj kući.
Sa bratom Vilhelmom izdavao nemačke narodne bajke, i time obratio pažnju naučnika ne samo narodne umotvorine nego i na narodni govor (dijalekte), dok se dotad proučavao samo književni jezik; u proučavanje jezika uveo istorijsko-uporedni metod.[1] Najznačajnije delo mu je Nemačka gramatika u 4 sveske; u drugom izdanju I sveske (1822) dao je objašnjenje zakona o promeni glasova, poznat kao Grimov zakon. Značajna su i dela: Istorija nemačkog jezika (1848), Nemačka mitologija (1835), Nemačke pravne starine (1828) i dr. Sa bratom je 1852. počeo izdavati Rečnik nemačkog jezika, čije je izdavanje nastavljeno i posle njegove smrti.
Bio je prijatelj Vuka Stefanovića Karadžića;[2] nemačkoj publici prikazivao je Vukove zbirke (od 1814),[3] prevodio srpske narodne pesme (1818),[4] a preveo je i Vukovu Srpsku gramatiku za koju je napisao predgovor 1824. godine. Dopisivao se od 1815. godine sa Karadžićem i podsticao ga da i dalje skuplja srpsko narodno usmeno stvaralaštvo. Izabran 2. januara 1849. godine za korespondentnog člana Društva srpske slovesnosti u Beogradu.
Brođanin Ignjat Alojzije Brlić u „Pismima svome sinu Andriji Torkvatu” (knjiga 1, 1942) u pismu od 13. januar 1844. između ostalog piše: „Vuk je odpratio Obrenovića u nimačke zemlje. Grim je veliki mudrac koji se je podpuno u pol Nimačke naški naučio, on je pri velikoj njekoj knjižnici bibliotekar.”.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Brothers Grimm | Biography, Stories, & Works | Britannica”. www.britannica.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-01-31.
- ^ Pantić, Miroslav (1988). „Vuk Stefanović Karadžić i srpske narodne pripovetke”. Ur.: Karadžić, Vuk Stef. Narodne srpske pripovijetke : (1821) ; Srpske narodne pripovijetke : (1853). str. 351—483.
- ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1. novembar 1913.
- ^ "Srđ", Dubrovnik 16. avgust 1902.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Pantić, Miroslav (1988). „Vuk Stefanović Karadžić i srpske narodne pripovetke”. Ur.: Karadžić, Vuk Stef. Narodne srpske pripovijetke : (1821) ; Srpske narodne pripovijetke : (1853). str. 351—483.