Josif Temišvarski
| Josif Temišvarski | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1568. |
| Mesto rođenja | Dubrovnik, |
| Datum smrti | 15. septembar 1656. |
| Mesto smrti | manastir Parto, |
| Svetovni podaci | |
| Praznik | 28. septembar |
Sveti Josif Temišvarski je svetitelj Srpske pravoslavne crkve iz 16. veka.
Rođen je u Dubrovniku 1568. godine, od roditelja Jovana i Ekaterine, po prezimenu Fusko. Na krštenju je dobio ime Jakov. Vrlo rano, posle završetka škole, otišao je u Svetu Goru i tamo se zamonašio u manastiru Pantokratoru, dobivši ime Josif.
Kasnije se podvizavao u manastiru Vatoped, pa na Hilandaru, u Velikoj Lavri, Ksiropotamu i najzad Kutlumušu, gde je sveti Josif postao i iguman. Josif je bio smiren monah, veliki molitvenik, i još za života se pokazao kao čudotvorac.
Srpski patrijarh Gavrilo I (1648—55. godine) i izabrao je Josifa za mitropolita Temišvarskog (1650. godine), jer su Banat i Temišvar, u ovo vreme turske vladavine, bio pod jurisdikcijom Pećke patrijaršije. Kao mitropolit, sveti Josif je razvio široku pastirsku delatnost: putovao je po eparhiji, rukopolagao sveštenike, propovedao i poučavao. Osnovao je i svešteničku školu u Temišvaru.
U starosti, se povukao u manastir Partoš u Banatu. Nakon 3 godine u ovom manastiru sveti Josif se tu i upokojio u svojoj 88. godini života, na dan Uspenja Presvete Bogorodice 15. septembra 1656. godine.
Sahranjen je pod oltarom crkve koju je sam podigao. Njegove svete mošti čuvaju se u sabornom hramu u Temišvaru. Sveti Josif je smatran svetiteljem i čudotvorcem još za života na zemlji.
1686. godine, sabor Banatske mitropolije naziva ga imenom Sveti Josif Novi.[1].
Pravoslavna crkva proslavlja svetog Josifa 28(15) septembra[2].
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Sveti Josif Temišvarski • Radio ~ Svetigora ~”. svetigora.com (na jeziku: srpski). 2023-09-28. Pristupljeno 2024-01-13.
- ^ „Sveti Josif Temišvarski”. www.pravoslavnikalendar.rs. Pristupljeno 2024-01-13.