Džefri Najs

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Džefri Najs
Džefri Najs
Datum rođenja(1945-10-21)21. oktobar 1945. (78 god.)
Mesto rođenjaLondon, Ujedinjeno Kraljevstvo
Zanimanjepravnik

Ser Džefri Najs (21. oktobra 1945) je britanski advokat i sudija. Učestvovao je u radu Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju i bio je glavni tužilac na suđenju Slobodanu Miloševiću. On je predjsedavajući Kineskog suda i Ujgurskog suda, koji su istraživali kršenje ljudskih prava u Kini.

Život i karijera[uredi | uredi izvor]

Mladost[uredi | uredi izvor]

Najsova porodična kuća bila je u Ketfordu[1] gdje je pohađao koledž Sent Danstan, a kasnije i Kebl koledž u Oksfordu. Postao je advokat 1971. i imenovan je za Kraljičinog savjetnika 1990. godine. Od 1984. je honorarni sudija u Old Bejliju.[2] Džefri Najs je postao vitez neženja 2007.[3] Godine 2009. imenovan je za potpredsjednika Odbora za standarde u advokaturi . Godine 2012. imenovan je za profesora prava na Grešam koledžu, poziciju koju je ranije obavljala baronica Dič.[4][5]

Tužilačka karijera[uredi | uredi izvor]

Najs je bio povezan sa Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju (MKSJ). On je bio vodeći tužilac na suđenju Slobodanu Miloševiću u Hagu i pokrenuo je tužilački inicijalni postupak o povezivanju zločina počinjenih u bivšoj Jugoslaviji sa Miloševićem. On je procesuirao predmete bosanskog Hrvata Darija Kordića u Haškom tribunalu i uspješno procesuiranje Gorana Jelisića. Od kada radi u Haškom tribunalu, Najs je bio aktivan u Međunarodnom krivičnom sudu i za Pro bono publico (sa latinskom prevedeno: "za opšte dobro") za grupe žrtava.[4] Njegova praksa uključuje ljudska prava/javno pravo i lične povrede.[6]

U avgustu 2010. godine, Džudit Armata, novinarka koja je pratila postupak u Haškom tribunalu, objavila je knjigu pod naslovom „Sumrak nekažnjivosti: Suđenje za ratne zločine Slobodanu Miloševiću“.[7] Dana 16. decembra 2010, Džefri Najs je recenzirao ovu knjigu na London Review of Books.[7] Najs je u svojoj recenziji kritikovao Haški tribunal zbog odluka koje je doneo tokom suđenja Slobodanu Miloševiću, predjsedniku bivše Jugoslavije.[7] Najs je tvrdio da je tužiteljka Haškog tribunala Karla Del Ponte napravila kompromis sa Slobodanom Miloševićem, što je potom dovelo do neuspjeha Bosne i Hercegovine u procesu za genocid protiv Srbije u februaru 2007.[7] Najs je takođe izneo svoje mišljenje o Slobodanu Miloševiću, ocenivši da je bivši predsjednik bio "nesposoban" i da je "umro pre nego što je izrečena presuda".[7]

Imenovan je za počasnog doktora prava Univerziteta u Kentu 2005. godine, a proglašen je vitezom 2007. za zasluge u međunarodnom krivičnom pravosuđu.

2009. godine, presuda kojom je Najs predsedavao naložena je da se poništi i ponovo sudi nakon što je Sudski komitet Državnog savjeta utvrdila da je njegovo postupanje u slučaju rezultiralo nepravednim saslušanjem.[8] Jedan od razloga što je Najs bio kritikovan od strane Državnog savjeta zbog njegovog nepravednog postupanja na suđenju računovođi Peteru Mišelu iz Sent Helijera.[9] Mišel je 2007. godine optužen za deset tačaka za pranje novca i osuđen na šest godina zatvora. Međutim, 2009. godine Državni savjet je ukinuo osuđujuću presudu protiv Mišela i saopštilo da je Najs tokom suđenja bio podrugljiv i sarkastičan, što je učinilo suđenje nepravednim.[9] U istom izveštaju, Jersey Evening Post je tvrdio da su akcije mogle koštati poreske obveznike Džersija „milione funti“.[9]

U to vreme, dva člana advokatskog veća, Dezmond Brovn i Tim Daton, napisali su članak u Tajms časopisu pod naslovom Da li su samo sudije osuđene bez prava na saslušanje? U ovom članku su se žalili na ono što su rekli da je sama po sebi nepravedna procedura. Rekli su da „nismo bili jedini članovi advokatske komore koji su osećali zabrinutost da li je pravda učinjena ser Džefriju“, dodajući da „tri druga bivša predsednika advokatske komore: Džonatan Hirst, Roj Amlot, i Stiven Hockman, kao i predsjednica Odbora za standarde u advokaturi, baronica Dih“ prigovorili su.

Najs je koautor izveštaja o sirijskim pritvorenicima iz 2014.

Kineski sud i Ujgurski sud[uredi | uredi izvor]

Najs je bio predsedavajući Kineskog tribunala, koji je naručila Međunarodna koalicija za okončanje zloupotrebe transplantacije u Kini i neki Falun Gong praktikanti. Tribunal se fokusirao na pitanje prisilnog uzimanja organa od zatvorenika savesti u Kini.[10][11]

Najs je zamoljen da postane šef Ujgurskog tribunala 2021. od strane Svetskog kongresa Ujgura, kongres predstavljen od strane prognanih Ujgura.[12]

Kineske sankcije[uredi | uredi izvor]

Godine 2021, kao osveta za sankcije koje su protiv kineskih zvaničnika uvele Sjedinjene Države, Evropska unija i Ujedinjeno Kraljevstvo, Narodna Republika Kina je izdala sankcije protiv Najsa koje su mu zabranile da uđe na teritoriju koju ta zemlja kontroliše ili da posluje sa kineskim licima. Portparol kineskog ministarstva spoljnih poslova je u saopštenju naveo da su ove sankcije uvedene zbog Najsovog širenja onoga što kineska vlada naziva "laži i dezinformacijama" oko kineske politike u vezi sa Sinđangom.[13][14][15]

Politika[uredi | uredi izvor]

Na opštim izborima u Ujedinjenom Kraljevstvu 1983. i Opštim izborima u Ujedinjenom Kraljevstvu 1987. bio je kandidat Socijaldemokratske partije za Dover.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Keble Association (1965) Keble College Address List; p. 88
  2. ^ „Professor Sir Geoffrey Nice QC | Gresham College”. Gresham.ac.uk. Pristupljeno 2015-10-31. 
  3. ^ „EUROPE | Profile: Sir Geoffrey Nice”. BBC News. 2002-02-13. Pristupljeno 2015-10-31. 
  4. ^ a b „Professor Sir Geoffrey Nice QC | Gresham College”. Gresham.ac.uk. Pristupljeno 2015-10-31. 
  5. ^ Advocacy: 'as if' the Person Represented, or 'for' Them? - Sir Geoffrey Nice QC (na jeziku: engleski), Arhivirano iz originala 03. 10. 2023. g., Pristupljeno 2021-08-14 
  6. ^ „EUROPE | Profile: Sir Geoffrey Nice”. BBC News. 2002-02-13. Pristupljeno 2015-10-31. 
  7. ^ a b v g d Nice, Geoffrey (16. 12. 2010). „Del Ponte's Deal”. London Review of Books. 32 (24). 
  8. ^ „Privy Council Appeal No 0075 of 2008” (PDF). 2011-11-19. Arhivirano iz originala 2011-11-19. g. Pristupljeno 2020-07-25. 
  9. ^ a b v „'Unfair' judge costs millions « Jersey Evening Post”. Jersey Evening Post. 2009-11-06. Pristupljeno 2015-10-31. 
  10. ^ „Judgement, section 17” (PDF). China Tribunal (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-01-14. 
  11. ^ Ochab, Ewelina U. (17. 6. 2019). „The China Tribunal Pronounced Its Verdict On Organ Harvesting In China”. Forbes (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-07-29. 
  12. ^ „UK independent tribunal to scrutinise claims of Chinese genocide of Uighurs”. The Independent (na jeziku: engleski). 2020-09-03. Pristupljeno 2020-12-14. 
  13. ^ Wintour, Patrick (26. 3. 2021). „China imposes sanctions on UK MPs, lawyers and academic in Xinjiang row”. The Guardian. 
  14. ^ Wu, Wendy; Bermingham, Finbarr (26. 3. 2021). „China sanctions British MPs, lawyers, businesses for Xinjiang 'disinformation'”. South China Morning Post. 
  15. ^ „Uighurs: China bans UK MPs after abuse sanctions”. BBC News. 26. 3. 2021. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Џефри_Најс&oldid=27707066”