Džordž Martin (lekar)
| Džordž Martin | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. jun 1893. |
| Mesto rođenja | Jordanstown, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Datum smrti | 7. maj 1984. (90 god.) |
| Mesto smrti | London, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Prebivalište | Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Nacionalnost | Britanci |
| Naučni rad | |
| Polje | Neurofiziologija |
| Poznat po | Martin-Bel sindromu kod dece |
Džordž Martin (engl. James Purdon Martin; 11. jun 1893 — London, 7. maj 1984) bio je engleski psihijatar i istraživač u oblasti neurofiziologije.[1] Otkrio je uzrok jedan je od najčešćih oblika nasleđene mentalne zaostalosti (posle Daunovim sindroma) kod dece, koja je po njemu i Džuliji Bel (1879—1979) nazvana Martin-Bel sindrom.[2]
Eponimi
[uredi | uredi izvor]Martin-Bel sindrom — nasleđeni je oblik mentalne zaostalosti usled mutacije u FMRP1 genu (krhkom (fragilnom) H-proteinu 1 — engl. Fragile X Mental Retardation Protein 1), koja je praćena makroorhidizmom, prognatizmom, hipotonijom i autizmom, sa karakterističnim, izmenjenim izgledom lica. Ovaj sindrom javlja se kod; 1 na 4.000 muškaraca i 1 na 8.000 žene.[3][4]
Život i delo
[uredi | uredi izvor]Džordž Martin, rođen je 11. jun 1893. na farmi u Džordanstaunu, u okrugu Antrim, Severna Irska. Odrastao je u Belfastu a kasnije, u Bangoru. Studirao je savremene jezike na Queen's University, u Belfastu, da bi potom izučavao matematiku a kasnije i medicinu.
Nakon diplomiranja 1920. godine, lekarski staž obavio je u Liverpul, u kome je u tom periodu bolovao veliki broj pacijenata od postecefalitisnog sindroma (kao posledica teške epidemije upale mozga iz 1919 godine), što je kod mladog lekara Džordža podstaklo želju za izučavanjem patofiziologije mozga. Kao kućni lekar, počeo da radi od 1921. godine.
Godine 1922. oženio se po prvi put sa Majorie Blandy, ženom zaposlenojm u Nacionalnoj bolnici u kojoj je radio i Džordž. Brak su jedno vreme držali u tajnosti, jer u tom periodu žene u Engleskoj nisu mogli da zadrže svoje radno mesto ako su u braku.[5]
Posle skoro dve godine privatne prakse Martin je smatrao da treba da proširi svoje medicinsko iskustvo i 1923. počeo je da radi u bolnici „Sent Meri” (St Mary's Hospital) u Londonu.
Godine 1925. primljen je za honorarnog lekara u Nacionalnoj bolnici za bolesti nervnog sistema, Kvin Skver (Queen Square), u kojoj je proveo veći deo radnog veka. Paralelno je radio i kao konsultant u bolnicama Hammersmith, Bollingbroke i Whipps Cross Hospitals.
Tokom Drugog svetskog rata, Martin je radio u vojsci kao neurolog. Penzionisan je kao lekar Nacionalne bolnice, 1959. godine, da bi skoro godinu dana, potom, proveo kao gostujući profesor na Univerzitetu u Koloradu, Denver, SAD.
Džordž Martin svoje naučnoistraživačke aktivnosti nije okončao nakon penzionisanja, već je 1960. godine započeo istraživanja sa grupom bolesnika koji su patili od postencefalitisnog sindroma (nakon preživljavanja epidemijskog encefalitisa iz 1919. godine), u Highlands Hospital in North Finchley. Rezultate istraživanja, Džordž Martin je objavio, po njihovom okončanju, u svojoj knjizi „Bazalne ganglije i duševno raspoloženje” (engl. The Basal Ganglia and Posture).
Nakon smrti prve žene 1937. godine, deset godina kasnije Martin je oženio Dženet Ferguson, koju je dobro poznavao još iz dana kada je bio student matematike u Belfastu.
Umro je u Nacionalnoj bolnici u Londonu 1984. godine.
Bibliografija
[uredi | uredi izvor]- * Hemichorea resulting from a local lesion of the brain. (The syndrome of the body of Luys.) . Brain 1927: 50; 637–651
- Hemichorea associated with a lesion of the corpus Luysii. Brain 1934: 57; 504–516
- Martin, J. P.; Bell, J. (1943). „A pedigree of mental defect showing sex linkage”. Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry. 6 (3–4): 154—156. PMC 1090429
. PMID 21611430. doi:10.1136/jnnp.6.3-4.154. - Martin, James Purdon (1945). „The "Discharging Lesion" in Neurology”. Brain. 2 (4432): 167—187. PMID 21017985. doi:10.1093/brain/68.3.167.
- Martin, J. P. (1946). „Acroparaesthesia in the Lower Limbs”. BMJ. 1 (4443): 307—308. PMC 2058316 . PMID 20786578. doi:10.1136/bmj.1.4443.307.
- Martin, J. P. (1948). „The Treatment of Neurosyphilis with Penicillin”. Sexually Transmitted Infections. 24 (3): 89—100. PMID 18885977. doi:10.1136/sti.24.3.89.
- The Basal Ganglia and Posture. Pitman Medical Publishing Co Ltd, 1967.
- Hemichorea (hemiballismus) without lesions in the corpus Luysii. Brain 1957: 80; 1–10
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ „James Purdon Martin”. www.whonamedit.com. Pristupljeno 2021-01-24.
- ^ Martin, J. P. & Bell, J. (1943). „A pedigree of mental defect showing sex-linkage”. Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry. 6 (3–4): 154—157. PMC 1090429 . PMID 21611430. doi:10.1136/jnnp.6.3-4.154.
- ^ Van Esch H (2006). „The Fragile X premutation: new insights and clinical consequences”. Eur J Med Genet. 49 (1): 1—8.. Epub 2005 Dec 5. Review. PubMed
- ^ Basal Ganglia and Posture Hardcover – Import, January 1, 1967. ISBN 0272756709.
- ^ „James Purdon Martin | RCP Museum”. history.rcplondon.ac.uk. Pristupljeno 2021-01-24.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]| Normativna kontrola: Ljudi |
|---|
