Anatolski jezici
| Anatolski jezici | |
|---|---|
| Geografska rasprostranjenost | Anadolija |
| Jezička klasifikacija | Indoevropski jezici
|
| Prajezik | Praanatolski jezik |
| Podpodela | |
| Glotolog | anat1257[1] |
 Područje na kom su upotrebljavani anatolski jezici:
Palajski Hetitski Luvijski Pisidijski Likijski Sidetijski Karijski Lidijski | |
Anatolski ili anadolski jezici, su bili grana jezika koja je pripadala indoevropskoj porodici jezika, a kojima je govoreno na zapadu i jugu Anatolika, tj. današnje Turske. Najpoznatiji predstavnik ove grupe je bio hetitski jezik.
Smatra se da su se anatolski jezici prvi odvojili od indoevropske matice. Zadržali su stare osobine koje se više nisu javljale u ostalim indoevropskim jezicima. Naime, zadržali su brojne arhaizme, kao i podelu rodova na živi i neživi rod.
Ova grana je nestala još pre nove ere, najkasnije u prvom veku p. n. e.
Jezici[uredi | uredi izvor]
- Hetitski jezik
- Luvijski jezik
- Palajski jezik
- Likijski jezik
- Karijski jezik
- Lidijski jezik
- Sidetijski jezik
- Pisidijski jezik
Velika je verovatnoća da su postojali i jezici ove grupe od kojih nisu ostali tragovi, kao i jezici od kojih je ostalo veoma malo tragova, npr. luteskanski jezik.
Klasifikacija[uredi | uredi izvor]
Prema Melčertu (2012) anatolski jezici mogu biti klasifikovani na sledeći način:[2]
- Praanatolski
- Hetitski
- Palajski
- (?) Lidijski
- Luvijski jezici
- Luvijski
- Likijski
- Milijski (likijski B ili likijski 2)
- Karijski
- Sidetijski
- Pisidijski
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, ur. (2016). „Anatolian”. Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ^ Melchert 2012
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Melchert, H. Craig (2012). „The Position of Anatolian” (PDF).
