Atina Rahil Cangari

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Atina Rahil Cangari
Atina Rahil Cangari
Datum rođenja(1966-04-02)2. april 1966. (58 god.)
Mesto rođenjaAtina, Kraljevina Grčka
ZanimanjeReditelj, filmski producent, scenarista, dizajner projekcije
Aktivni periodod 1993.

Atina Rahil Cangari (rođena 2. aprila 1966. godine) je grčka rediteljka i dizajner projekcije i radila je na projektima kao što su Olimpijske igre 2004. godine.

Život i karijera[uredi | uredi izvor]

Cangari je rođena u Atini, u Grčkoj. Studirala je književnost na Aristotelovom univerzitet u Solunu, studije performansi na Tiš školi umetnosti i za filmskog reditelja na Univerzitetu u Teksasu u Ostinu. Njeno prvo iskustvo sa filmom se vezuje za malu ulogu u filmu Ričarda Linklejtera iz 1991. godine Zabušant.[1] Godine 1995. ona je osnovala[2] i postala umetnički direktor [3] Međunarodnog festivala kratkometražnog filma Sinematekas, koja je radio do 2006. godine. Kasnije je bila dizajner projekcija i video režiser[4] sa kreativnim timom na čelu sa Dimitrisom Papaioanuom, koji je dizajnirao otvaranje i zatvaranje Letnjih olimpijskih igara 2004. godine u Atini.

Dizajnirala je scenske projekcije za plesni teatarski rad "2" Dimitrisa Papaioanua 2007. godine. [5] Godine 2008. dizajnirala je video displeje i projekcije za "Grčku svečanost" - na Pekinškoj izložbi u muzeju povodom otvaranja i zatvaranja Letnjih olimpijskih igara 2004. godine. 2009. godine otvorila je "Reflekšons", seriju velikih projekcija objavljenih za otvaranje novog Akropoljskog muzeja u Atini. [6] 2005. godine osnovala je Haos Film, produkcijski i postprodukcijski studio sa sedištem u Atini.[7] U njenoj produkciji su tri filma u režiji Jorgosa Lantimosa: Kineta (2005), Očnjak (2009), kao pridruženi producent i Alps (2011). Bila je ko-producent Ričarda Linklatera Pre ponoći, gde se takođe pojavila u ulozi Ariadnije.

Njena prva uloga je u filmu Slabo ide posao (2000), premijerno prikazan na Solunskom međunarodnom filmskom festivalu 2000. godine. [8] i osvojio nagradu za najbolji film na Njujorškom Underground filmskom festivalu, 2002. godine. [9] Film je opisala Domitila Bedel u magazinu "Filmska čula" da je kao "trajna erekcija za oko".[10] Njena druga uloga kao režisera je bila za film Atenberg, premijerno prikazan na glavnom takmičenju na 67. Venecijanskom međunarodnom filmskom festivalu 2010. godine, gde je Arijana Labed osvojila nagradu za najbolju glavnu glumicu..[11][12] Film je bio grčki doprinos za najbolji film na stranom jeziku na 84. Oskaru. [13] 2013. godine stvorila je film za prikupljanje sredstava za Benaki Muzej, pionirski muzej grčkog nasleđa.

U martu 2014. završila je sa svojim trećim igranim filmom Vitez (2015) - komedija smeštena na jahti na Egejskom moru - premijerno prikazana na Lokarno Filmskom festivalu. Sa tim filmom, osvojila je nagradu za najbolji film na zvaničnom takmičenju na filmskom festivalu BFI-London 2015. Takođe je dobila nagradu za najboljeg glumca za svoj muški ansambl i posebnu nagradu žirija za režiju, sa Sarajevskog međunarodnog filmskog festivala. Imala je svoju severnoameričku premijeru na Torontskom, a potom i na Njujorškom filmskom festivalu.

Godine 2013. bila je član žirija na 63. Filmskom festivalu u Berlinu. [14] 2017. godine je bila član na Svetskom dramskom žiriju na Filmskom festivalu Sandens i u žiriju za kratkometražne filmove na Kanskom filmskom festivalu.

Filmografija[uredi | uredi izvor]

Igrani filmovi[uredi | uredi izvor]

'Režiser'

'Scenarista'

'Producent'

'Glumica'

  • Zabušant kao rođaka iz Grčke
  • Pre ponoći kao Ariadna

Kratkometražni[uredi | uredi izvor]

  • Inficirani (1993), pisac, reditelj
  • Fit (1994), pisac, reditelj, urednik
  • Fit # 2 (1995), pisac, režiser
  • Biljka # 1 (1996), pisac, reditelj
  • Iščekivanje ™ (1996), zajedno sa Nida Sinokrot i Keni Strikland
  • Zadovoljstvo (2001), izvršni producent
  • Vetar stiska staklene listove (2002), animacija, režiser
  • Fanki bip (2007), muzički video, reditelj
  • Marina № 5/20: 04-21: 10 UTC + 8/31° 10 'N 121° 28' E (2008), direktor
  • Kapsula (2012), ko-pisac, režiser
  • 24 okvira po veku (2013), ko-pisac, režiser

Projekcija dizajna[uredi | uredi izvor]

  • Otvaranje i zatvaranje ceremonije Olimpijskih igara u Atini 2004. (2004), projektant i video režiser
  • 2 (2007), scenski dizajner projekcije
  • Grčke svečanosti - Pekinški mmuzej (2008), projektant i video režiser
  • Reflekšons - Ceremonija otvaranja novog muzeja Akropolj (2009), koncept, direktor, dizajner projekcije

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Rose, Steve (27. 8. 2011). „Attenberg, Dogtooth and the weird wave of Greek cinema”. London: The Guardian. Pristupljeno 24. 2. 2012. 
  2. ^ „CinemaTexas - Contact Us”. Arhivirano iz originala 18. 8. 2004. g. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  3. ^ „The Slow Biz of Show Biz - A Conversation Between Filmmakers Richard Linklater and Rachel Tsangari”. The Austin Chronicle. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  4. ^ „Olympic Highlights”. In Camera: 36—37. januar 2005. 
  5. ^ „2”. Elliniki Theamaton. Arhivirano iz originala 20. 12. 2013. g. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  6. ^ „The new Acropolis Museum”. Yatzer. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  7. ^ „About Haos Film”. Haos Film. Arhivirano iz originala 05. 09. 2011. g. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  8. ^ „The Slow Business of Going”. Thessaloniki International Film Festival. Arhivirano iz originala 20. 6. 2013. g. Pristupljeno 24. 2. 2012. 
  9. ^ „The Slow Business of Going”. LIFF. Arhivirano iz originala 1. 1. 2012. g. Pristupljeno 24. 2. 2012. 
  10. ^ Domitila, Bedel. „A Permanent Erection for the Eye: Athina Rachel Tsangari’s The Slow Business of Going”. Senses of Cinema. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  11. ^ Clarke, Cath (18. 8. 2011). „First sight: Ariane Labed”. London: The Guardian. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  12. ^ „Alles auf Anfang”. zeit.de. Pristupljeno 23. 5. 2012. 
  13. ^ „SUBMISSIONS TO THE 84TH ACADEMY AWARDS FOR BEST FOREIGN LANGUAGE FILM”. Mubi.com. Pristupljeno 20. 2. 2012. 
  14. ^ „The International Jury 2013”. Berlinale. 28. 1. 2013. Arhivirano iz originala 16. 12. 2006. g. Pristupljeno 28. 1. 2013. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Атина_Рахил_Цангари&oldid=25919704”