Afrokaribijci

Afrokaribijci je naziv za ljude čiji su preci pripadali grupi od pet miliona robova koji su iz zapadne Afrike dovedeni u evropske kolonije na Karipskim ostrvima da bi radili na plantažama šećerne trske.

Kada je ukinuto ropstvo u britanskim kolonijama (1838), mnogi bivši robovi postali su farmeri, zanatlije ili umetnici. Međutim, na Karipskim ostrvima bilo je malo posla i obradivih površina, pa su mnogi robovi posao tražili u drugim državama. Do sredine 20. veka najviše su odlazili u Severnu, Srednju i Južnu Ameriku. Na kraju radne sezone vraćali su se kući. U Veliku Britaniju odlazio je manji broj Afrokaribijaca, uglavnom su to bili studenti, mornari ili oni koji su se pridružili britanskoj armiji u Prvom i Drugom svetskom ratu.

Posle Drugog svetskog rata u Britaniji se osetila potreba za radnicima, pa je britanska vlada regrutovala ljude sa Karipskih ostrva. Godišnje je taj broj dostizao više hiljada Afrokaribijaca. Najviše ih se zaposlilo u prevozu, bolnicama i drugim značajnim javnim servisima. Neki su ostajali kratko i vraćali se kućama, a većina se tu nastanjivala za stalno. Od 1962. godine uvedena su stroga imigraciona pravila koja su otežala ulazak stanovnika bivših kolonija u Britaniju.

Mnogi od pola miliona Afrokaribijaca Britanije predstavljaju decu ili unuke doseljenika koji su se tu naselili pedesetih i šezdesetih godina 20. veka. Afrokaribijaca ima i u Francuskoj, Holandiji, Kanadi, SAD, a danas većina njih odlazi u Severnu Ameriku. Često su meta predrasuda, diskriminacije i rasizma i pored zakonskih i ustavnih pravila koja to zabranjuju.