Baron
Baron (engl. baron, nem. Baron, rus. барон; žen. baronesa, engl. baroness, nem. Baronin, rus. баронесса) je niža plemićka titula.[1]
U feudalnoj zapadnoj Evropi, baron je bio feudalni gospodar i neposredni vazal kralja, a kasnije je postao samo počasna plemićka titula.
Titulu je ustanovio Džejms I 1616. godine da bi skupio novac, tobože za pomoć u Alesteru.[1]
Ujedinjeno Kraljevstvo[uredi | uredi izvor]
Titula barona u Engleskoj je titula mlađeg pera i u hijerarhiji plemićkih titula se nalazi ispod titule vikonta. Dakle, baron je najniža titula perstva (visokog plemstva).
U Škotskoj, do dana ukidanja feudalnog prava (28. novembar 2004), baroni su bili feudalni gospodari sa ograničenom krivičnom i građanskom sudskom nadležnošću na svojim imanjima, imenovali su sudije, tužioce i sudske činovnike. Posle 28. oktobra 2004, svi škotski feudalni baroni su izgubili pravo na vlast i sudski postupak koji su imali na osnovu svoga baronskog statusa. Titula barona je tada prevedena među druge nasljedne plemićke titule, i ona je danas najmlađa plemićka titula u Škotskoj.
Rusija i Nemačka[uredi | uredi izvor]
U Njemačkoj, titula barona se prisvajala članovima viteških porodica koje su bile neposredni vazali caru. Od 15. vijeka, titula se davala i plemićkim porodicama koje su bile u vazalnom odnosu prema drugom velmoži. Po tome je titula barona (nem. Freiherr) bila po rangu odmah ispod grofovske. Isto tako je bilo u Austriji, Engleskoj i Francuskoj, gdje je baronska titula stajala odmah poslije vikonta, grofa, markiza i vojvode, a takođe ispod sinova markiza i vojvoda i najstarijih sinova grofova.
U Ruskoj Imperiji, titulu barona je uveo Petar Veliki. Na kraju 19. vijeka, u Rusiji je bilo registrovano 240 baronskih porodica. Titula je ukinuta nakon Oktobarske revolucije (1917).
Izvori[uredi | uredi izvor]
- 1911 Encyclopædia Britannica
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
- ^ a b Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. A-B. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 109. ISBN 86-331-2075-5.