Beli anđeo
Beli anđeo je deo kompozicije Mironosice na Hristovom grobu iz crkve Vaznesenja Hristovog manastira Mileševe i spada u najpoznatije freske Srbije ali se ubraja i u velike domete evropskog slikarstva. Smatra se jednim od najlepših radova srpske i evropske umetnosti srednjeg veka.
Na slici je prikazan sam Anđeo Gospodnji, obučen u beo hiton koji sedi na kamenu i mironosicama rukom pokazuje mesto Hristovog vaskrsnuća, odnosno njegov prazan grob. Rađen je slobodnim, širokim potezima i odlikuje se monumentalnošću i visokom plastikom u modeliranju.
Freska se nalazi na južnom zidu zapadnog traveja i nastala u 13. veku kao rad nepoznatih autora Grka, školovanih u Carigradu, Nikeji i Solunu. U 16. veku je preko nje naslikana druga freska pa je Beli anđeo bio sakriven sve do 20. veka kada je ova crkva restaurirana i gornja slika uklonjena.
Slika je bila drugog u istoriji ali prvog javnog prenosa preko Telstar satelita, 23. jula 1962. godine.[1][2]
Galerija[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ https://fakenews.rs/2020/07/19/beli-andeo-nije-poslat-u-svemir/
- ^ http://www.aparchive.com/metadata/TELSTAR-SOUND/97a78646c2e14eee81a5297b17bdb4d1?query=telstar¤t=8&orderBy=OldestFirst&hits=36&referrer=search&search=%2Fsearch%3Fquery%3Dtelstar%26startd%3D%26endd%3D%26orderBy%3DOldestfirst%26from%3D1%26allFilters%3D%26g2ItemId%3D&allFilters=&productType=IncludedProducts&page=1&b=bdb4d1
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vojislav J. Đurić, Istorija srpske kulture - Slikarstvo u srednjem veku, Dečje novine, Gornji Milanovac, Udruženje izdavača i knjižara Jugoslavije, Beograd, 1996.
