Bitka za Kruševac 1454.
 | Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. Molimo vas da poboljšate ovaj članak tako što ćete dodati još izvora u sam tekst (inlajn referenci). |
| Bitka za Kruševac 1454 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Srpska despotovina i Kraljevina Ugarska (1000—1918) | Osmansko carstvo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
Đurađ Branković Janoš Hunjadi | Feriz - beg | ||||||
| Jačina | |||||||
| nepoznato | 32000[traži se izvor] | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznati | nepoznati(zarobljen Feriz -beg)[1] | ||||||
Bitka za Kruševac 1454. je vođena 2. oktobra 1454 između Despotovine Srbije i njenog saveznika Kraljevine Ugarske protiv Osmanskog carstva.
Događaji koji su prethodili[uredi | uredi izvor]
Posle pada Carigrada došla je na red Srbija. Sultan je tražio od despota da mu ustupi Golubac i Smederevo, da bi imao više sugurnosti za njegovo držanje i otvoreniji put za Ugarsku. Despot na to nije mogao da pristane, a sultan je potom, u leto 1454, napao Srbiju. Udario je na Smederevo, ali ga nije mogao zauzeti zbog jakih gradskih bedema. Iznenađen, despot nije mogao da organizuje otpor u Srbiji, nego je prešao u Mađarsku, da tamo traži pomoći. Mađari su se brzo odazvvali. Kad je sultan pod Smederevom čuo, da je lično Hunjadi stigao u Beograd, napustio je odmah dalju opsadu i povukao se u Sofiju. Sa svojom i despotovom konjicom Hunjadi je prodro do Kruševca i tu potpuno razbio tursku posadnu vojsku.
Bitka za Kruševac[uredi | uredi izvor]
Vođena je 2 .oktobra 1454. godine između snaga Srpske despotovine u savezu sa Kraljevinom Mađarskom sa jedne i Otomanskog carstva sa druge strane.
Tokom 1454. Turci su pokrenuli veliku invaziju na Srbiju, na čelu koje je bio sam vladar Mehmed II Osvajač. Na Moravi, sultana Mehmeda II napustio je Feriz - bega sa 32.000 svojih vojnika i pokušao da se suprotstavi mogućem kontranapadu Srba i Ugara. Srbi nisu oklevali da naprave prvi korak i dve vojske su se srele i posle žestoke borbe srpska pešadija i konjica potisnula je tursku.[traži se izvor] Srpsku vojsku iz južnih krajeva Srbije tj. Dubočice predvodio je Nikola Skobaljić.
Posle pobede Janoš Hunjadi je zajedno sa Srbima pokrenuo veliku ofanzivu protiv Turaka. Nikola Skobaljić je nastavio njegovim putem na jug kako bi potisnuo Tursku vojsku koja se nalazila u okolini Leskovca i odneo nekoliko velikih pobeda protiv vojske sultana Mehmeda II. vojsci.[2][3]
Događaji nakon bitke[uredi | uredi izvor]
- Povlačenje Mehmeda II do Sofije. Privremeno oslobađanje južne Srbije.
- Feriz -beg je odveden u zarobljeništvo u Smederevo, sa 18 svojih pomoćnika.
- Sandžak-beg Isaković je posečen, dok se za Ese bega Avranezovića nije znalo da li je uspeo da pobegne ili je nastradao.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Babinger, Franz, William C. Hickman and Ralph Manheim, Mehmed the Conqueror and His Time, Princeton University Press. 1978.
- ^ Vladimir Corovic: Istorija srpskog naroda
- ^ Pad Novog Brda
- ^ Vlastela Države srpskih despota/ Nobility In The State of Serbian Despots | Miloš Ivanović - Academia.edu