Vulkanska ploča
Vulkanske ploče formiraju se u reljefu hlađenjem i konsolidacijom lave razlivene na velikim površinama. Njihove dimenzije mogu biti znatnih razmera. Na Islandu je postojala vulkanska ploča vulkana „Obadarun” sa površinom od 3 684 km², dok se vulkanska ploča Antrim, u severozapadnom delu Irske, prostire na površini od 3 219 km².
Vulkanske ploče velike debljine i prostranstva nazivaju se vulkanskim platoima. Oni postaju višestrukim izlivanjem lavičnih potoka tokom geološke prošlosti. Primer vulkanskog platoa je Dekan na teritoriji Indije a ima ih i na Farskim ostrvima, Islandu, u Siriji, Etiopiji, Kolumbiji itd.
Po prestanku vulkanske aktivnosti jedinstvene vulkanske ploče bivaju izložene eroziji, razaranju i postupnom reduciranju. Vremenom, delovanjem ovih procesa, od jedinstvenih ploča zaostaju manje izolovane lavične ploče koje su morfološki izrazite u reljefu. Primeri ovakvih ploča i njihovih ostataka ima u Nju Meksiku. Tipične bazaltske ploče javljaju se kod sela Mladog Nagoričana, nedaleko od Kumanova, u Severnoj Makedoniji.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Petrović, Dragutin; Manojlović, Predrag (2003). Geomorfologija. Beograd: Geografski fakultet, Beograd. str. 115. ISBN 978-86-82657-32-3.
