Gligorije Lazić
| Gligorije (Grigorije) Lazić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 26. februar 1870. |
| Mesto rođenja | Sremski Karlovci,  Austrougarska |
| Datum smrti | 21. oktobar 1917. (47 god.) |
| Mesto smrti | Sremski Karlovci, Austrougarska |
| Potpis |  |
Gligorije (Grigorije) „Gliša” Lazić (Sremski Karlovci, 26. februar 1870 — Sremski Karlovci, 21. oktobar 1917) je bio srpski profesor i prevodilac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Porodica[uredi | uredi izvor]
Deda Grigorije bio je profesor Karlovačke gimnazije, prirodnjak, filolog i autor prvog udžbenika iz fizike na srpskom jeziku - Kratko rukovodstvo k fiziki (1822). Otac Stevan bio je profesor, filolog, književnik i dugogodišnji direktor Karlovačke gimnazije.[1]
Obrazovanje i profesorska karijera[uredi | uredi izvor]
Gimnaziju je pohađao u Sremskim Karlovcima i Osijeku. Potom je upisao studije filozofije u Beču. Tokom studija je bio bibliotekar Udruženja srpskih studenata u Beču „Zora” (1888).
Radni vek proveo je kao profesor Karlovačke gimnazije, u kojoj je radio sve do Prvog svetskog rata. Predavao je latinski i grčki jezik.[1]
Članstvo u naučnim ustanovama i strukovnim udruženjima[uredi | uredi izvor]
Za redovnog člana Matice srpske izabran je 1902. godine, a zatim je bio član njenog Književnog odeljenja (1904) i Odbora Književnog odeljenja (1906—1913).
Bio je član Nadzornog odbora Društva srpskih književnika, novinara i umetnika „Zmaj” u Beogradu (1907).[1]
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
Pedagodija i istorija[uredi | uredi izvor]
Radove sa pedagoškom i istorijskom tematikom objavljivao je u Izveštajima i Programu Karlovačke gimnazije (Pogled na školu i položaj učitelja kod Rimljana, 1894-1895; Klasična nastava u gimnaziji i reforma njena, 1895-1896; De Ciceronis librorum de legibus tempore et compositione libri primi / O sadržini i vremenu prve Ciceronove knjige o zakonima, 1900-1901; Stvarno tumačenje grčkih i rimskih pisaca, 1901-1902; De compositione secundi et tertii Ciceronis librorum de legibus / O sadržini druge i treće Ciceronove knjige o zakonima, 1903-1904).[1]
Prevodi[uredi | uredi izvor]
Prevod s grčkog Platonovog dijaloga Lahit ili o hrabrosti objavio je 1895. u Letopisu Matice srpske.[1]