Darinka Grujić Radović
Darinka Grujić Radović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1878. |
| Datum smrti | 1958. |
Darinka Grujić Radović (1878 — 1958) bila je srpska dobrotvorka i humanitarka koja je pomagala srpskoj ratnoj siročadi tokom Prvog svetskog rata među kojima je ostala poznata i kao Mama Grujić.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je 1878. godine u Kragujevcu u uglednoj porodici Radović. U Beogradu je završila Višu devojačku školu i zatim postala dvorska dama kraljice Natalije (Obrenović). Pre početka Velikog rata emigrirala je u SAD. Njen humanitarni rad počinje u organizaciji Srpska žena koja je sarađivala sa američkim Crvenim krstom. Na njenom čelu upoznaje Džona Frotingama koji tada daje svoju prvu donaciju za Srbiju. Darinka će se naći na čelu ekspedicije Džona Frotingama u pratnji medicinskog materijala i opreme koji je nekoliko puta slat za Beograd, u organizaciji ovog dobrotvora.[2]
Povratak u Srbiju[uredi | uredi izvor]
Darinka dolazi u Srbiju krajem 1914. godine. Zahvaljujući Frotingamu osniva dve bolnice, u Skoplju i Đevđeliji. Zatim odlazi u Šabac i okolinu da bi brinula o deci koja su ostala siročad posle austrougarskih zločina. Iskustvo u Mačvi ostaviće snažan utisak na Darinku koja se tokom rata, kao i Džon Frotingam, posvetila brizi o ratnoj siročadi. Povlačenjem prema jugu u jesen 1915. sa sobom je povela preostalu siročad i konačno u Solunu osnovala dom koji će ubrzo biti premešten u Atinu. Po ulasku Grčke u rat, dom se seli u Tulon i konačno Nicu. Ova ustanova nazvana je „Dom za siročad Džona Frotingama” ali je po zahtevu svog dobrotvora promenila ime u „Srpsko–američki dečiji dom”. Darinka Grujić bila je direktor doma koji je posedovao zabavište, crkvu, školu i sve što je trebalo kako bi se deca osposobila za samostalan život i uputili na dalje školovanje.
Rad posle rata[uredi | uredi izvor]
Po završetku rata Darinka Grujić dolazi sa domom u Vranje, a potom u Beograd. Ona je u dogovoru sa Džonom Frotingamom odredila da će dom raditi sve dok i poslednje dete iz njega ne izađe zbrinuto. On je privremeno smešten u Košutnjaku, a kasnije u dvorcu Marcibanji-Karačonji u Sremskoj Kamenici.[3] Iako je Darinka više puta tražila da se dodeli nova zemlja i izgradi zgrada za njen dom na Topčideru, to se nije dogodilo i ona će se skrasiti u Sremu do zatvaranja 1933. Godine. Dom će nastaviti da postoji u vidu dečijeg zabavišta u Krunskoj ulici u okviru Doma „Čarls Dikens”. Darinka Grujić inicirala je veliku posetu grobu Džona Frotingama u Bijaricu nakon njegove smrti 1935. godine zajedno sa grupom viđenijih Srba iz Južne Srbije okupljenih u Skoplju. Nastavila je svoj humanitarni rat i pred sam Drugi svetski rat u okviru „Beogradskog ženskog društva” čiji je predsednik bila. Nakon Drugog svetskog rata, njena sudbina nije poznata. Darinka Grujić umire 1958. godine. Pokušaj da se pronađe njen grob na Novom groblju u Beogradu nije urodio plodom, jer njenog imena nema u evidenciji sahranjenih.[4]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Aleks, Piše:; Popović, ra. „Mama ratne siročadi izgubljena u istoriji”. Dnevni list Danas (na jeziku: srpski).
- ^ „Sred pušaka, bajoneta… | Politikin Zabavnik”. politikin-zabavnik.co.rs.
- ^ „AMERIČKI MILIONER KOME DUGUJEMO ŽIVOTE SRPSKE DECE: Priča da se naježiš i proliješ reku suza”. www.cirilica-beograd.rs.
- ^ „Darinka Grujić”. nasa-prica.rs. Projekat „Naša Priča“.[mrtva veza]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Gordana Stojaković i Svetlana Kresoja: „Ženska imena Novog Sada”. Novi Sad : Turistička organizacija Grada Novog Sada, 2014
