Dejan Pejović
| Dejan Pejović | |
|---|---|
 Peja 2022. godine | |
| Lični podaci | |
| Nadimci | Peja |
| Datum rođenja | 23. avgust 1968. |
| Mesto rođenja | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija |
| Državljanstvo | Republike Srbije |
Dejan Pejović (Beograd, 23. avgust 1968) jeste srpski muzičar, pesnik i vizuelni umetnik.[1] Bio je jedan od osnivača poznatih rok grupa Vampiri i Familija.
Bejbi bum[uredi | uredi izvor]
Bejbi bum predstavlja početak Pejovićevog rada u muzici, a koji datira od sredine '80-ih godina. Bend pokreće sa tadašnjim školskim drugovima, Dušanom Pavlovićem[2] i Brankom Lukićem. Tadašnji stil je uglavnom bio naslonjen na muziku '50-ih i '60-ih godina, te ne čudi što su neke pesme iz tog perioda završile na pločama grupe Vampiri, koji su nastali fuzionisanjem grupe Bejbi bum i grupe Lolipops. Već nakon prvog demo snimka bend se pojavljuje na televiziji, u emisiji Petkom u 22, koja se bavila tadašnjim kulturnim dešavanjima, a čiji je muzički urednik bio Zoran Simjanović.
Prvi snimci su nastali u četvorokanalnom studiju Kakadu, Nebojše Marića - Maronija. Nakon toga snimaju u studiju Branka Potkonjaka (Bane Hendriks), a poslednji demo snimak u studiju Kazablanka, Dadija Stojanovića. Sve pesme potpisuje Pejović, izuzimajući tri obrade - pesme Ričija Valensa, Kaskejds i Barta Hauarda.
Ubrzo nakon toga kreće priča sa Vampirima.
Vampiri[uredi | uredi izvor]
Kao član i jedan od idejnih osnivača grupe Vampiri, već nakon prvog albuma pod nazivom Rama Lama Ding Dong (PGP RTB), 1991. godine brzo uspeva da osvoji muzički prostor bivše Jugoslavije. Na ploči Pejović kao autor potpisuje pesmu Anđela. Iste godine nastupaju u revijalnom delu Beogradskog proleća, sa obradom pesme Beograde, kompozitora Duška Jakšića, a koju je izvodio Đorđe Marjanović. Te godine nastupaju i u Sava centru kao gosti belgijske grupe Vaja Kon Dios.
Ploča je dostigla platinasti tiraž. Kuriozitet je da su već iste godine izdali i drugi album pod nazivom Tačno u ponoć (PGP RTB), nakon koga su proglašeni za grupu godine, a album Tačno u ponoć za ploču godine. Drugi album takođe dostiže platinasti tiraž, a Pejović se na drugom albumu kao autor pojavljuje sa tri pesme - Volim je ja, Je, Je (Tako je dobro) i Kad padne noć.
Valja napomenuti da su Vampiri bili i deo projekta S one strane duge, a na istoimenoj kompilaciji su se predstavili obradom pesme Stend baj mi (Ben E. King).
O popularnosti koju su tada Dejan Pejović i Vampiri imali govori i podatak da su komponovali muziku za film Mi nismo anđeli, reditelja Srđana Dragojevića, u kojem su se i pojavili. Muzika iz filma se našla na trećem albumu Vampira, pod nazivom Be Be (ZAM). Pejović kao autor potpisuje pesme Pokloniću joj nebo (numera iz filma Mi nismo anđeli), Kad mi kažeš ne, Tačno u ponoć, a kao koautor numere Jedan korak od sna, kao i kompoziciju Ding ding dong koja je bila predstavnik Radio Tv Beograd u izboru za Jugoslovenskog predstavnika za pesmu Evrovizije 1992. godine. Kao producenti albume Vampira potpisuju Oliver Jovanović i Saša Habić. Sva tri albuma su snimljena u Studiju O.
Familija[uredi | uredi izvor]
Posle tri visokotiražna albuma grupe Vampiri, sa ex-članovima grupe U Škripcu krajem 1993. godine Peja osniva grupu Familija.
Prvi album Familije izašao je 1994. godine, pod nazivom Narodno pozorište, a u izdanju PGP RTS. Album je proglašen za izdanje godine, a sama grupa za grupu godine. Peja kao autor potpisuje četiri pesme - Mala mala, Crno belo šareno, Nije mi ništa i Sat. Dizajn omota za ploču i kasetu delo je poznatog alternativnog umetnika Saše Markovića Mikroba. Kao producent, album potpisuje Đorđe Petrović.
Album je najpre izašao na ploči i kaseti, ali je na inicijativu novinara, publiciste i rok kritičara Petra Pece Popovića i Gorana Bregovića, u Austriji štampano i cd izdanje sa potpuno novim dizajnom omota koji je osmislio Pejovićev kolega iz benda Bejbi bum, a sada poznati internacionalni dizajner Branko Lukić. Na cd izdanju se pojavljuje još jedna Pejovićeva numera kao bonus pesma, pod nazivom Ringišpil.
Album Narodno pozorište ušao je u najboljih 100 albuma izdatih nakon raspada SFRJ. Autor knjige Kako (ni)je propao rokenrol u Srbiji (uključujući i 100 najboljih srpskih albuma od raspada SFRJ)[1], Duško Antonić objašnjava: "Bivši članovi grupa U Škripcu, Košava i Vampiri sakupili su se u vokalno najznačajnijoj supergrupi devedesetih i posve originalnim zvukom, sjajnim pevanjem i zaraznim ritmovima, podarili nam više nego originalan album, sa nekoliko hitova za sva vremena".
Familija takođe učestvuje u televizijskom filmu iz 1994. godine, Dva sata kvalitetnog novogodišnjeg programa, Srđana Dragojevića.
Drugom albumu prethodi singl Brate Murate, koji je izašao 1996. godine u izdanju Komune. Pesma je snimljena u Studiju 5 PGP-a, a u produkciji Saše Habića. Na singl izdanju se takođe nalazi i numera Ringišpil.
Drugi album Familije pod nazivom Seljačka buna izlazi iste godine, a u izdanju Komune. Pejović kao autor i koautor potpisuje pesme: Niko nije kriv, Boli me kita, Paranoja, Mali Zmaj, Niš Pariz Teksas i Mamlaze. Producent je ponovo Đorđe Petrović. Oba albuma su snimljena u studiju Mjuzik faktori. Između ostalih, recenziju za album piše i Peca Popović, u tekstu pod nazivom Zbogom istorijo, podeljenom na samoj promociji: "Smisao postojanja rok grupe nije samo u deljenju stečenih iskustava i novih radosti. To je ona lepša strana. Postoji i ona važnija - vrednosno svedočiti!...Slušati „Seljačku bunu“ je iskustvo, veliko i ozbiljno. Tako dolikuje pločama što ostaju i menjaju. To nije koncept. Nije reč o ploči - reci. Ovde je u pitanju zbirka različitih komada koji zasebno sasvim dobro funkcionišu a složeni u višeslojnu celinu teraju na procese ozbiljnog razmišljanja. Reč je o umetničkom činu - ostavljanju značajnog traga. Duhovnog, civilizacijskog i kolektivno-tvoračkog".
Januara 1997. godine, Familija učestvuje na najvećem koncertu u istoriji Beograda, koji je održan u organizaciji studentskog pokreta, a povodom protesta protiv tadašnjeg vladajućeg režima. Rok kritičar Peca Popović, u sklopu svoje recenzije albuma Seljačka buna, o ovom koncertu i nastupu Familije kaže: "U prostoru od par metara, na vatrometini dve čudesno čiste sile, one sa bine i one koja se vraćala iz nepregledne mase, nastajala je struja takvog intenziteta i takve inspirativnosti koja se sada niti da objasniti niti rekonstruisati".
Dibidus[uredi | uredi izvor]
Grupu Dibidus osniva 2001. godine i sa njima izdaje dva studijska albuma.
Prvi album Dibidus (BK Saund) izašao je 2003. godine, a Pejović potpisuje pesme: Nama treba ljubav, Niko nije kriv, Probudi se, Dude, Ponekad, Di da begamo, Parče sreće, Budala, U krug. Koautor je pesama Ko te tera i Idem da spavam. Na albumu se kao gosti pojavljuju Nemanja Kojić Kojot (trombon) i Maja Klisinski (perkusije).
Novu postavu benda okuplja 2007. godine, a drugi album pod nazivom Trenerka & sako (Long plej), izlazi 2011. godine. Na tom albumu, autor je pesama: Trenerka i sako, Iz dupeta u glavu, Hleba i igara, Mi imamo sve, Kafana, Pokloniću joj nebo, To nije fer, Moje sve, a kao koautor potpisuje: Cirkus, Apoteka i Krava trava. Recenziju albuma napisao je Peca Popović, koji u tekstu pod nazivom Pozdrav sa cirkuskog dna o Pejoviću navodi: "...pesnik, pevač i predvodnik Dibidusa, sposoban da minucioznim tekstualnim bravurama kaže više nego neki pisci sa ambicioznim pričama, deo je tradicije protestnog roka koji ovde još postoji samo u gardu malobrojnih pismenih repera"[3].
Treći album je izašao 2013. godine, pod nazivom Uživo iz kluba Fest (Maskom rekords). Album je snimljen na koncertu grupe Dibudus u klubu Fest i predstavlja presek 25 godina Pejovićevog rada, te se na njemu nalaze pesme koje su obeležile njegov dotadašnji rad. Kao bonus pesma na albumu se nalazi i pesma Draga, na kojoj se kao gost pojavljuje legendarni Neno Belan.
Sva tri Pejina benda uvrštena su u eks-Ju rok encilopediju, autora Petra Janjatovića[4]. Petar Peca Popović, čuveni jugoslovenski rok kritičar, novinar i publicista i Mihajlo Pantić, pisac i profesor književnosti, jedan deo knjige Biti rokenrol[5] posvećuju bendu Familija i značaju koji su imali za kulturu, ne samo tog vremena.
Zajedno sa dugogodišnjim saradnicima iz grupa Vampiri i Familija, kao i novim pridruženim članovima, 2015. godine učestvuje u projektu Peja i Zmajevo gnezdo (Grand pop mjuzik). Peja potpisuje pesme: Oči kada kažu, Tako mi fali, Lolita i Ni pakao ni raj. Kao gost na dve pesme se pojavljuje Rambo Amadeus, a prateće vokale pevala je Marija Mihajlović.
U svojoj bogatoj muzičkoj karijeri, ostvario je saradnju sa mnogim etabliranim muzičarima iz zemlje i regiona. Od pionira domaćeg rokenrola Mileta Lojpura i Zorana Simjanovića, do Zdravka Čolića, Nena Belana, Ramba Amadeusa i mnogih drugih.
Primenjena umetnost[uredi | uredi izvor]
Na polju primenjene muzike Pejović se ostvario komponujući muziku za igrane i dokumentarne filmove i serijale, pozorišne predstave, kao i muziku za decu. Posebno mesto zauzima emisija za decu Fazoni i fore, autora i pesnika Ljubivoja Ršumovića. Komponovao je i muziku za brojne tv i radio reklame i emisije, a više navrata je bio angažovan i kao član različitih žirija u oblasti muzike. Pejović se često nalazi i u ulozi naratora, a radio je i na sinhronizaciji crtanih filmova, pozajmljujući glas crtanim junacima.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Dejan Pejović”. Discogs (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-03-20.
- ^ Dušan Pavlović (professor) (na jeziku: engleski), 2022-01-30, Pristupljeno 2022-03-23
- ^ „Pozdrav sa cirkuskog dna”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-03-20.
- ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Ex YU rock enciklopedija : 1960-2015 :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-03-20.[mrtva veza]
- ^ Maribor, IZUM-Institut informacijskih znanosti. „Ulazak u harem. Čudna šuma :: COBISS+”. plus.sr.cobiss.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 20. 03. 2022. g. Pristupljeno 2022-03-20.