Episkop gornjokarlovački Maksimilijan
 | Ovom članku potrebni su dodatni izvori zbog proverljivosti. |
| Maksimilijan (Hajdin) | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 21. avgust 1879. |
| Mesto rođenja | Novi Sad, Austrougarska |
| Datum smrti | 25. februar 1936. (56 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
Maksimilijan (svetovno Milan Hajdin, Novi Sad, 21. avgust 1879 — Beograd, 25. februar 1936) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve.
Život[uredi | uredi izvor]
Episkop Maksimilijan rođen je u Novom Sadu 21. avgusta 1879. Otac mu je bio rodom iz Gomirja kod Karlovca, selo Hajdini, i kao mlad je otišao u Novi Sad, a potom u Beograd. U Beogradu vladika Maksimilijan završava i osnovnu školu. Veliku gimnaziju završio je u Sremskim Karlovcima, a Pravni fakultet u Zagrebu, gdje je promovisan za doktora prava. Godine 1906. primio je monaštvo i završio bogosloviju u Sremskim Karlovcima. Po završetku bogoslovije prešao je u crkvenu službu i dobio mjesto podbilježnika u Mitropoliji.
Dana 6. decembra 1920. godine Sveti arhijerejski sabor ga je izabrao za titularnog (naslovnog) episkopa Sremske Mitrovice.
Dana 2. januara 1921. postavljen je za vikarnog episkopa - administratora arhidijeceze karlovačke i titularnog episkopa Sremske Mitrovice.
Kao vikarni episkop Karlovačke mitropolije i titularni episkop Sremske Mitrovice, 1927. godine se zauzeo da manastir Rakovac dodjeli u zakup na 99 godina Univerzitetu u Beogradu zemljište na Fruškoj gori za potrebe izgradnje Astronomske opservatorije na Zmajevcu, koja nažalost nikada nije sagrađena.[1]
Godine 1928. izabran je za episkopa dalmatinskog, gdje je ostao tri godine.
Dana 3. oktobra 1931. premješten je za episkopa gornjokarlovačkog.
Kada je 1931. godine od delova gornjokarlovačke i pakračke eparhije formirana zagrebačka mitropolija, vladika Maksimilijan je postavljen za prvog administratora mitropolije. [2]
Kao dobar pravnik vladika Maksimilijan dobro je razumijevao probleme crkvenog ustrojstva. Iako je kratko vrijeme proveo kao episkop gornjokarlovački, uspio je da obiđe cijelu eparhiju. Pod njegovim nadzorom čuvena Plaščanska arhiva sređena je po svim arhivskim propisima. Učestvovao je u donošenju novih crkvenih zakona.
Umro je u Beogradu, gdje je boravio kao član Svetog arhijerejskog sinoda, 25. februara 1936. godine, od upale pluća i srčane iznemoglosti. Bio je sahranjen u novoj kripti plaščanske saborne crkve 29. februara 1936. godine[3], ali za vrijeme Drugog svetskog rata njegov grob je otvoren i oskrnavljen. Posmrtni ostaci preneseni su u plaščansko groblje, gdje mu je grob zagubljen.
Odlikovan je Ordenom Svetog Save prvog, drugog i trećeg stepena, Ordenom jugoslovenske krune prvog stepena sa lentom, Ordenom Svetog groba prvog stepena, Ordenom Polonije restitute i "svim crkvenim odličjima".[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Matematički fakultet UB” (PDF). Pristupljeno 23. maj 2021.
- ^ „SPC Zagreb”. Pristupljeno 23. maj 2021.
- ^ „SPC”. 13. jan. 2021. Arhivirano iz originala 23. maj 2021. g. Pristupljeno 23. maj 2021.
- ^ "Politika", 26. feb. 1936
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Kokotović, Budimir (2018). Grobna mesta arhijereja Karlovačkog vladičanstva. Beograd-Karlovac: Martiria.
- Orlović, Snježana (2017). Pravoslavna eparhija gornjokarlovačka: Šematizam. Beograd-Karlovac: Martiria.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Eparhija gornjokarlovačka - Episkop Maksimilijan
- Dr MAKSIMILIJAN (Hajdin) episkop gornjokarlovački (1931 - 1936)
