Epitafi Đunisijevićima na groblju Rajkovača u Rtarima
| Dragačevski epitafi | |
|---|---|
 Stari spomenici na groblju Rajkovača | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Rtari |
| Opština | Opština Lučani |
| Država |  Srbija |
| Vreme nastanka | 19. vek-20. vek |
Epitafi Đunisijevićima na groblju Rajkovača u Rtarima predstavljaju značajna epigrafska i familijarna svedočanstva prepisana sa starih nadgrobnih spomenika u donjodragačevskom selu Rtari, Opština Lučani.[1][2][3]
Đunisijevići iz Rtara[uredi | uredi izvor]
Nije poznato kada su se i odakle u Rtare doselili preci Đunisijevića.[4] Rodonačelnik familije, Đunisije, bio je učesnik Prvog i Drugog srpskog ustanka. Poginuo je maja 1815. godine, štiteći zbeg od Turaka u Ovčarsko-kablarskoj klisuri.[2]
Đunisijevi sinovi Petar i Jovan pruzeli su prezime po smrti svog oca.[2] Petar je u čibučkom defteru iz 1824. godine upisan kao Petar Divan, a ovaj nadimak dobio zbog toga što je mogao danima da sedi i priča (divani).[2] Petar je sa suprugom Stanicom[3] imao sina Matiju oženjenog Stanom. Od njihovog sina Pantelije grana se jedan deo rodoslovnog stabla Đunisijevića.[2]
Drugi Đunisijev sin, Jovan, sa suprugom Vasilijom[3] imao sinove Jevta, Aleksu i Andriju koji su imali brojno potomstvo.[2] Osim sinova, Jovan je imao i dve dve ćerke - Mileniju i Anu.[2]
U Rtarima i Čačku danas ima nekoliko porodica iz ove familije, kao i po jedna u Vrnjačkoj Banji, Nišu, Sarajevu i Zeokama.[2] Đunisijevići slave Nikoljdan.[2]
Epitafi na spomenicima Đunisijevićima[uredi | uredi izvor]
Spomenik Paunu Đunisijeviću (†1850)
- PAUN Đunisijević
- pož. 30 g.
- umre 1850[3]
Spomenik Stanici Đunisijević (†1856)
- Ovde počiva rab Božia
- STANICA
- supruga Petra Đunisijevića
- poživi 45 g.
- umre 27 aprila 1856 g:[3]
Spomenik Jovanu Đunisijeviću (†1863)
- Rab Boži
- JOVAN Đunisijević
- po. 60: g.
- umro 9og marta 1863: g.
- Spomen podiže Jevto sin ego[3]
Spomenik Vasiliji Đunisijević (†18??)
- IS HR
- Ovde VASILIJA
- žena Jovana Đunisijevića
- poživi .... a umre ...
- Spomen podiže joj sin Jevto
- i d: e: c: a:[3]
Spomenik Risti Đunisijević (†1870)
- Ovde RISTA
- žena Andrije Đunisijevića
- 1870[3]
Spomenik dečaku Dragiću Đunisijeviću (†187?)
- Ovde DRAGIĆ
- sin Jevta Đunisijevića
- poživi 15 g.
- umro 6 maja 187...[3]
Spomenik Pavlu Đunisijeviću (†1879)
- Ovde je sahranjeno tijelo
- PAVLA Đunisijevića iz Rtara
- koji poživi 35 g.
- umre 16 Dekembra 1879 god.
- Spomen podiže supruga mu[3]
Spomenik petogodišnjoj Sari Đunisijević (†1887)
- SARA
- kći Jevta Đ.
- Pož. 5 g.
- umre 6 aprila 1887 g.[3]
Spomenik Stani Đunisijević (†18??)
- Ovde
- STANA
- supruga Matije Đunisijevića
- poživi 60 g.
- umre ...[3]
Spomenik devojci Marti Đunisijević (†1893)
- MARTA
- kći Petra Đunisijevića
- poživi 18 g.
- a umre 1893. g.
- Spomen podigoše braća
- Ranko Milenko - Radenko.[3]
Spomenik Mirsi Đunisijević (†1893)
- Ovde počiva raba božija
- MIRSA
- prva supruga Jelesija Đunisijevića iz Rtara
- i žalosna kći ucveljenog oca
- Obrada Vulovića iz Dučalovića i majke Petrije
- u 20-oj godini života svog ožalosti oca i majku
- 21. novembra 1893. g. prestavi se u večnost.
- Bog da je prosti.
- Večiti ovai spomenik položiše joj
- Jelesije Đunisijević
- i njeni tužni roditelji Obrad i Petrija[3]
Spomenik trogodišnjem Antoniju Đunisijeviću (†1894)
- Ovde ANTONIJE
- sin Jelesija Đunisijevića
- poživi 3 g.
- umro 1 mart. 1894 g.[3]
Spomenik Jelesiju Đunisijeviću (†1904)
- Ovde počiva rab Boži
- JELESIJE Đunisijević iz Rtara
- poživi 37 g.
- umre 6 aprila 1904. g.
- Spomen podižu mu supruga Krista
- i kći Vukosava.[3]
Spomenik Ranku (†19??) i vojniku Mirku Đunisijeviću (†1916)
- U večnom miru ovde odmaraju zemni ostatci
- RANKA Đunisijevića iz Rtara
- rođen 6 januara 1902 g.
- Bog da mu dušu prosti.
- MIRKO
- rođen 1898 g.
- a kao vojnik umro 1916 god.
- u zarobljeništvu u Brac Naumu.
- Učestovao u ratu 1915 g.
- Spomen podigoše mu sinovi - sinovci
- Đorđe i Jablan.[3]
Spomenik Dmitri Petrović, majci Velike Đunisijević (†1929)
- Ovde počiva
- DMITRA
- verna supruga Mladena Petrovića iz Parmenca
- pošto nije imala više dece
- umrla je kod ćerke i zeta u Rtarima
- i ovde je sahranjena.
- Poživi 62 g.
- a umre 25.11.1929. god.
- Spomen joj podiže za večnu uspomenu
- kći Velika Đunisijević unuci i unuke.[3]
Spomenik Radenku Đunisijeviću (†1930) i njegovoj deci
- Pred ovim spomenikom
- sahranjeno je telo pok.
- RADENKA Đunisijevića iz Rtara
- pož. 50 god.
- umro 23.IV.1930 g.
- Njegova deca MLADOMIR
- pož. 22 god.
- umro 28.1.1930. god.
- RATOMIR
- pož. 16 g.
- umro 28.VI.1930.
- SIBINKA
- pož.19 g.
- umre 23.IX.1928 g.
- DOBRIIKA
- pož. 3 g
- umre 1913.
- Ovaj spomen podiže mužu i deci
- Jelenka i njeni sinovi
- Velimir, Stojan, Anđeljko i Borivoje u 1955
- RADENKO
- sin Danice i Anđeljka
- pož. 7 meseci
- umro 2.II.1949. g.[3]
Spomenik devojci Zdravki Đunisijević (†1932)
- Ovde počiva
- ZDRAVKA
- kći Stanojke i Milenka Đunisijevića
- Poživ. 19 g.
- posle teškog bolovanja kao devojka
- preseli se u večnost 1932 g.
- i ostavi rodbinu da za njom tuguju
- Bog da joj dušu prosti.[3]
Spomenik učeniku Miloradu Đunisijeviću (†1933)
- Čitaoče ovog belog sveta
- pročitaj spomen moga kratkog veka
- MILORAD
- sin Jablana i Velike Đunisijević iz Rtara.
- Rođen 10.XII.1920 g.
- Završio malu maturu
- a umro 11.XII.1933 g.
- Spomen mu podiže otac Jablan
- majka Velika braća i sestre.[3]
Spomenik Milenku Đunisijeviću (†1941) i njegovim sinovima Miladinu (†1918) i Stanojlu
- ĐUNISIJEVIĆ MILENKO iz Rtara
- rođ. 1879 g. podnarednik Bivše jug. Vojske
- učestovao u ratu od 1912 do 1918 g.
- Duže vreme bijo kmet ovog sela
- Umro 27.11.1941 g. i ovde je sahranjen.
- Spomen podigoše ćerke Kosana zetovi Jovan i Tomo
- Sin mu
- MILADIN
- pož. 17 g.
- umro 1918 g.
- sin STANOJLE
- pož. 7 g.[3]
Spomenik Stanojki Đunisijević (†1944) i ćerki Kovini
- Ovde počiva
- STANOJKA
- supruga pok. Milenka Đunisijevića
- pož. 71 g.
- a. umre 20. VII -1944. G.
- Spomen podiže ćerka Kosana i zetovi Jovan i Tomo.
- Ćerka joj
- KOVINA
- pož 3 g.[3]
Spomenik devojci Mileni Đunisijević (†1944)
- Ovde vene moja mladost
- mome rodu tužna žalost
- MILENA
- kći Velike i Jablana Đunisijevića iz Rtara
- rođena 13. j: 1928 god.
- a umre u cvetu mladosti 13 j: 1944. god.
- Spomen joj podiže otac Jablan
- i majka Velika braća i sestre.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Stojić, Nikola Nika (2011). Dragačevski epitafi : zapisi sa nadgrobnika i krajputaša (2. dopunjeno izd.). Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv. ISBN 978-86-80609-45-4.
- ^ a b v g d đ e ž z Nedović, Radisav (1983). Rtari. Rtari: Mesna zajednica.
- ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p r s t ć u Nedović, Radisav (1995). Kameni letopis Rtara : groblja, nadgrobnici, krajputaši i spomen-obeležja. Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv.
- ^ Dragačevo : naselja, poreklo stanovništva, običaji. Beograd: Službeni glasnik : SANU. 2010. ISBN 978-86-519-0718-3.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Nedović, Radisav (1983). Rtari. Rtari: Mesna zajednica.
- Nedović, Radisav (1995). Kameni letopis Rtara : groblja, nadgrobnici, krajputaši i spomen-obeležja. Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv.
- Dragačevo : naselja, poreklo stanovništva, običaji. Beograd: Službeni glasnik : SANU. 2010. ISBN 978-86-519-0718-3.
- Nedović, Radisav (1998). Rtarski rodovi. Čačak: Štamparija "Bajić".
- Nedović, Radisav (1998). Rtarske čitulje. Čačak: Štamparija "Bajić".
- Stojić, Nikola Nika (2011). Dragačevski epitafi : zapisi sa nadgrobnika i krajputaša (2. dopunjeno izd.). Čačak: Međuopštinski istorijski arhiv. ISBN 978-86-80609-45-4.
- Slavković, Joviša M. (2017). Stanovništvo Dragačeva. Guča: Biblioteka opštine Lučani. ISBN 978-86-88197-29-8.
- Nikolić, Radojko (2018). Kamena knjiga predaka: o natpisima sa nadgrobnih spomenika zapadne Srbije (PDF) (2. dopunjeno izd.). Čačak: Narodni muzej. ISBN 978-86-84067-63-2.