Ikarbus IK-103
 | Ovom članku potrebni su dodatni izvori zbog proverljivosti. |
| Ikarbus IK-103 | |
|---|---|
 IK-103 saobraćajnog preduzeća Lasta na liniji 78 | |
| Pregled | |
| Proizvođač | Ikarbus |
| Proizvodnja | 1993 — 2016 |
| Karoserija i šasija | |
| Klasa | Gradski solo autobus |
| Slični | Ikarbus IK-101 Ikarbus IK-102 Ikarbus IK-104 Ikarbus IK-105 |
| Pogonski agregat | |
| Motor | MAN, Mercedes(103F) |
| Hronologija | |
| Prethodnik | Ikarus IK-111 |
| Naslednik | Ikarbus IK-112 |
Ikarbus IK-103 je standardni gradski solo autobus koji proizvodi srpska fabrika autobusa Ikarbus iz Zemuna. Namenjen prevozu putnika u najzahtevnijim uslovima eksploatacije u gradskom i prigradskom saobraćaju. Proizvodnja modela IK-103 je započela 1993.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Autobus je dobio Nagradu za industrijski dizajn na Oktobarskom salonu u Beogradu kao i Nagradu Privredne komore za tehničko unapređenje 1993. godine.
Autobus je razvijen zajedno sa modelima IK-101, IK-102, IK-104, IK-105, koji su po dizajni bili slični, a razlikovali su se po motorima i njihovom rasporedu. IK-103 je prvobitno nuđen sa MAN-ovim i Mercedesovim motorom smeštenim u zadnjem delu autobusa, dok je IK-101 imao MAN-ov motor postavljen u sredini autobusa, IK-102 Rabin motor isto postavljen u sredini autobusa, model IK-104 Rabin motor u zadnjem delu autobusa i IK-105 Mercedesov motor u zadnjem delu autobusa. Kao modeli zglobnih gradskih autobusa, razvijeni su IK-201, IK-202, IK-203 i IK-206.
Vremenom su ostali modeli povučeni iz proizvodnje dok je IK-103 usavršavan i modernizovan te se i danas nalazi u ponudi proizvoda fabrike autobusa Ikarbus. Prvobitni Euro-2 motor MAN D2866 LUH 22 je zamenjen modernijim Euro 3 i kasnije Euro 4 motorom istog proizvođača, dok je Mercedesov motor izbačen iz ponude. Enterijer i spoljašnji izgled autobusa su u par navrata redizajnirani shodno potrebama i trendovima. Prvobitna sedišta od duple šperploče zamenjena su plastičnim polutapaciranim sedištima, sistem grejanja, hlađenja i ventilacije je unapređen, a raspored rukohvata promenjen.
IK-103 je danas najvećim brojem u eksploataciji u javnom prevozu Beograda (GSP-u, Saobraćajnom preduzeću Lasta i privatni prevoznici), kao i u ostalim gradovima. Ovaj model u svom voznom parku imaju i JGSP Novi Sad i ostala preduzeća u Srbiji koja se bave prevozom putnika.
Varijante
[uredi | uredi izvor]
Pored standardne varijante gradskog solo autobusa postoje i drugi modeli poput prigradskog autobusa IK-103P, gradskog autobusa na gas IK-103 CNG i modela nastalog u kooperaciji sa Pribojskim FAP-om, IK-FAP-103.
IK-103P
[uredi | uredi izvor]Kao prigradska verzija autobusa, razvijen je model IK-103P. Pored prigradskog, može se koristiti i za kraći međugradski saobraćaj. Razlika između IK-103 i IK-103P je pretežno u enterijeru i opremi. Broj sedišta je 51, i njihov raspored kao i dizajn je prilagođen prigradskom putovanju. Sedišta su od poluretanske pene presvučena meb štofom što ih čini udobnijim i prikladnijim za duža prigradska i međugradska putovanja. Takođe postoji i galerija za ručni prtljag. Dimenzije i većina specifikacija su kao i kod gradskog modela IK-103. Vrata su jednokrilna i ima ih dvoje i otvaraju se prema spolja.
IK-103 CNG
[uredi | uredi izvor]Na osnovu modela Ikarbus IK-104 CNG, razvijen je i model IK-103 CNG, takozvani Ekobus namenjen gradskom prevozu putnika. Ovaj model kao gorivo koristi kompromitovani prirodni gas i zadovoljava Euro 5 norme o emitovanju štetnih gasova i buke kao i kalifornijske ULEV standarde, najstrože na svetu. Radijus kretanja sa jednim punjenjem je 400 kilometara.[1] Ovaj model je u voznom parku JGSP Novi Sad.[2]
IK-103F
[uredi | uredi izvor]IK-103F je autobus proizveden u saradnji Fabrike automobila Priboj (FAP) i Ikarbusa. Ovaj model je nastao po narudžbini GSP Beograd. Posao vredan više od 20 miliona evra su ove dve fabrike zajednički dobile na tenderu 2004. godine i isporuka svih 40 naručenih autobusa je okončana 2005. godine.[3] Autobusi su proizvedeni na šasijama FAP A537, sa ugrađenim Mercedes Benz OM447 motorima i Voith četvoro-stepenim automatskim menjačima.
Specifikacije
[uredi | uredi izvor]
IK-103 u trenutnoj ponudi Ikarbusa ima sledeće specifikacije:
Dimenzije:
- Dužina - 11995 mm
- Širina - 2500 mm
- Visina - 3056 mm
- Visina (uključujući i klima uređaj) - 3300 mm
- Međuosovinsko rastojanje - 5650 mm
- Prednji prepust - 2858 mm
- Zadnji prepust - 3487 mm
- Prednji prilazni ugao - 7,4°
- Zadnji prilazni ugao - 7°
- Visina salona - 2260 mm
- Visina poda u zoni I i II vrata - 750 mm
- Visina prvog stepenika - 340 mm
- Prečnik zaokretanja - 22429 mm
Masa
- Masa praznog vozila - 10860 kg
- Maksimalna dozvoljena ukupna masa - 18000 kg
- Tehnički propisana maksimalna nosivost zadnje osovine 13000 kg
- Tehnički propisana maksimalna nosivost prednje osovine 7200 kg
Motor
- MAN D2066 LUH 11
- Euro 4
- Konstrukcija - 4-taktni dizel-motor
- Maksimalna snaga - 199 kW (267 KS)
- Ugradnja - horizontalna u zadnjem delu vozila
Transmisija
4-stepeni, automatski VOITH 864.5 menjač sa integrisanim usporivačem
Konstrukcija autobusa je samonoseća rešetkasta od kvadratnih profila. Autobus se nudi sa dva rasporeda sedišta - 30+1 i 39+1. Putnička sedišta su plastična blago tapacirana. Rukohvati su plastificirani u horizontalnom položaju - duž celog autobusa i vertikalnom - od sedišta. Osnovna varijanta ima troje dvokrilnih vrata koja se otvaraju ka unutra. Komandovanje vratima je od strane vozača, a u slučaju opasnoti vrata se mogu otvoriti i spolja i iznutra. Bočni prozori su lepljeni izgrađeni od ojačanog sigurnosnog stakla sa mogućnošću otvaranja. Autobusi su opremljeni i sistemom za grejanje, ventilaciju i hlađenje, spoljašnjim elektronskim informacionim panelima, i termički su izolovani.[4]
