Istorija Sao Tome i Principea
Ostrva Sao Tome i Principe su bila nenaseljena pre dolaska Portugalaca negde oko 1469. do 1471. godine. Preko tri godine Portugalski moreplovci su istraživali ostrvo tražeći pogodnu lokaciju za bazu.
Prevo uspešno naselje osnovao je 1493. godine Alvaro Kaminja, koji je dobio zemlju od portugalske krune. Principe je naseljen 1500. godine pod sličnim uslovima. Najveći deo naseljenika su bili „nepoželjni“ koji su poslati iz Portugala, većinom Jevreji. U to vreme naseljenici su otkrili plodno vulkansko zemljište pogodno za uzgoj šećerne trske.
Proizvodnja šećera zahteva mnogo rada tako da su Portugalci doveli veliki broj robova iz Afrike. Do sredine šesnaestog veka Portugalci su ostrvo pretvorili u najvećeg afričkog izvoznika šećera.
Nakon dostizanja vrhunca u proizvodnji šećera, narednih 100 godina dolazi do pada u proizvodnji tako da sredinom sedamnaestog veka ekonomska slika ostrva izgleda potpuno drugačije. Ostrvo postaje tranzitna tačka za brodove koji prevoze robove između Afrike i Zapada.
U ranom 19. veku, počelo se sa uzgajanjem dve nove poljoprivredne na ostrvu, kafe i kakaoa. Portugalske kompanije i veleposednici su držali skoro celokupno obradivo zemljište. Do 1908. godine, Sao Tome je postao najveći svetski proizvođač kakaoa, koji je i danas jedna od najvažnijih izvoznih artikala.
Mada je Portugal zvanično ukinuo robovlasništvo 1876, praktični prisilni rad se nastavio. U ranom dvadesetom veku je došlo do internacionalnog skandala vezanog za radnike iz Angole koji su prisiljavani da rade pod nezadovoljavajućim uslovima. Sporadične pobune radnika su kulminirale u neredima 1953. godine u kojim je nekoliko stotina afričkih radnika ubijeno u sukobima sa Portugalcima. Ovaj "Batepa masakr" ostaje najveći događaj u kolonijalnoj istoriji ostrva i danas se obeležava kao praznik.
U drugoj polovini 20. veka, kada nacije širom Afrike zahtevaju nezavisnost, mala grupa građana Sao Tomea je osnoval Pokret za oslobođenje Sao Tome i Principe (MLSTP), i uspostavili su bazu u obližnjem Gabonu. Ubrzo nakon zbacivanja Salazara i Saetana u Portugalu u aprilu 1974. godine, novi portugalski režim je odlučio da dozvoli nezavisnost svih prekomorskih kolonija. U novembru 1974. je dogovorena predaja vlasti i proglašenje suvereniteta. Nakon perioda prelazne vlasti puna nezavisnost je postignuta 12. jula 1975. godine, kada je izabran prvi predsednik Manuel Pinto de Kosta.
Sao Tome i Principe je jedna od prvih afričkih država koja je 1990. godine prihvatila demokratske reforme i legalizaciju opozicionih partija, tako da su izbori održani 1991. godine bili slobodni. Miguel Trovada, bivši premijer, koji je bio u egzilu od 1986. godine, se vratio na ostrvo i izabran je za predsednika. Trovada je reizabran 1996. godine.
