Kasije Dion
Kasije Dion Kokejan (grč. Δίων ὁ Κάσσιος; oko 155 - oko 235) bio je rimski konzul i istoričar. Najpoznatiji je po svom delu Rimska istorija (Ρομαικε ιστοριa) u osamdeset tomova u kojima je opisao rimsku istoriju od dolaska Eneje u Italiju do smrti cara Septimija Severa.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Kasije Dion je bio sin senatora Kasija Apronianusa. Rođen je u Nikeji, maloazijskom gradu u Bitiniji. Majka mu je, prema vizantijskoj tradiciji, bila ćerka ili sestra grčkog istoričara Diona od Sicilije. Poreklom je bio Grk te je svoje delo napisao na grčkom jeziku. Bio je senator u vreme vladavine cara Komoda i guvernes Smirne nakon smrti Septimija Severa. Funkciju konzula vršio je 205. godine. Istu funkciju obavljao je pred kraj svog života, 229. godine. Umro je oko 235. godine.
Rimska istorija[uredi | uredi izvor]
Prvih četrdeset knjiga Rimske istorije opisuje događaje do Cezara i Pompeja. Sledećih dvadeset obuhvataju period do smrti cara Klaudija, a poslednjih dvadeset do smrti Septimija Severa. Mali deo Rimske istorije sačuvan je do danas. To su knjige od XXXVI do LX i delovi LXXIX i LXXX knjiga. Ove knjige obuhvataju period završetka Rimske republike i početka Carstva.
Izvori[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
