Pređi na sadržaj

Koze Mihailo

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Koze Mihailo (tur. Köse Mihal; 13. vek — 1340)[1] bio je najverniji pratilac Osmana al Gazija u njegovom usponu na vlasti kao emira i osnivača osnivača Otomanskog carstva. On se smatra prvim značajnim odmetnutim Vizantijskim velikašem koji je prešao na islam[2][3] kako bi služio Osmanlijama. Takođe je poznat pod nazivom Gazi Mihail[4] ili Abdulah Mihail Gazi.[5]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Prema istorijskim izvorima, Koze Mihailo je bio guverner vizantijske provincije Kirmenkie (Harmankaja, je danas Hrmankoj u Turskoj), bio je grčkog porekla; pravo ime bilo mu je "Mihailo Kozes".[6] Vizantijski dvorac nazvan Harmankaja čiji se ostatci nalaze se na padinama Bitinijskog Olimpa u današnjoj turskoj provinciji Biledžik.[4]Takođe poznatim i kao zamak Beloma.[7] Takođe je uspostavio kontrolu i nad Lefkom, Mečekom i Akhisarom.[8] Čak i pre svog prelaska na islam nalazio se u prijateljskim odnosima sa " Prijateljem vernih "[9] Osmanom Gazijem. Učestvovao je u ratu kao saveznik na strani Osmana i njegovih ljudi pomažući mu u vođenju vojske i u posredovanju sa lokalnim grčkim stanovništvom, delovao je kao njgov savetnik i diplomatski agent.[10][11]. Izvori koji se odnose na njegovu promenu vere veoma su kontradiktorni. Prvi, da je bio pod uticajem zbog svog prijateljstava sa Osmanom Gazijem, i drugi, zato što je sanjao jedan san što ga je ubedilo da pređe na islam.[12][13]Procenjuje se da je na islam prešao negde između 1304. i 1313. godine.[14][15][16]Kao musliman postao je poznat po nazivu Koze Mihailo (Abdulah).[17]

Do osvajanja Bruse 1326. Koze Mihalo je igrao važnu ulogu kao diplomatski savetnik i izaslanik Orhan I, sina i naslednika Osmana Gazija.[18]Koze Mihailo bio je prvi važniji hrišćanin iz Male Azije koji se odmetnuo od hrišćanstva, i koji je odigrao presudnu ulogu u stvaranju Osmanske države.[19][20]Potomci Koze mihaila, bili su poznati pod nazivom Mihaoglu, a nročito tokom 15. i 16. veka. Bili su veoma uspešni kao na politički i vojni velikodostojnici i upravitelji Otomanskog carstvu u Rumeliji. Međutim, oni nikada nisu uspeli da se popnu na najviše položaje u državi.[21] Nakon zauzimanja Burse, Koze Mihailo se više ne spominje u izvorima. Kreutel beleži da je Koze Mihailo umro negde oko 1340. godine.[22] Prema nekim izvorima Koze mihailo je sahranjen u Turbetu (mauzoleju) u Jedrenu (Hadrijanopolj) jedne džamije koju je sam podigao.[17]Prema ovom predanju Koze Mihailo je živeo do turskog osvajanja Jedrena (Hadrijanopolja) zavreme Murata I 1361. godine, što bi onda značilo da je živeo u najdinamičnijem periodu turske istorije. Međutim, Franc Babinger napravio je grešku. Pomešao je Koze Mihaila sa Gazi Mihail Bejom, inače unukom samog Koze Mihaila, čija je džamija sa kompleksom koji je obuhvatao imaret (kuhinja za sirotinju) , hamam bili završeni u Jedrenu 1422. godine. Na susednom groblju, nalazi se grob osnivača turbeta Gazi Mihail Beja.

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Dervish Ahmet-i 'Aşıki (called' Aşık Paşa, son): tevarihMenakıb u-i 'Al-i' Osman(Denkwürdigkeiten and times of the House of Osman). In Kreutel Richard Franz (Hrsg. / Editor):From Sheperd's Tent to Sublime Porte. Ottoman historian Vol 3, Graz 1959
  • Joseph Hammer Purgstall:History of the Ottoman Empire. Bd.1, Pest 1827
  • Nicolae Jorga:The history of the Ottoman Empire,according to sources presented verbatim reissue, Primus Verlag Darmstadt 1997
  • John Leunclavius:Annales Svltanorvm Othmanidarvm, A Tvrcis Sva Lingva ScriptiFrankfurt a. M. 1588/1596, German:neuw Chronica Türckischer nation of self-described Türcke ... Frankfurt a. M. 1590
  • Majoros Ferenc u. Bernd Rill:The Ottoman Empire 1300-1922, Wiesbaden 2004
  • Mihaloğlu Mehmet Paşa Nüzhet: 'Ahval al-i-i Gazi Mihal ". 1897 (Ottoman)
  • Mehmet Neşrî:Kitab-i Cihan-Nümâ. Partially edited and translated inJournal of the German Oriental Society. 13. Volume 1859

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Joseph Hammer Purgstall:History of the Ottoman Empire. Erster Band, Pest (1827). str. 48
  2. ^ The Last Great Muslim Empires By H. J. Kissling, Bertold Spuler, F. R. C. Bagley. str. 3.
  3. ^ American studies in altaic linguistics By Denis Sinor. str. 5.
  4. ^ a b Kose Mihal (Ghazi Mihal)
  5. ^ „Osmanlı Araştırmaları - KÖSE MİHAL’İN MEZARI VE HARMANKAYA[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 24. 06. 2016. g. Pristupljeno 06. 05. 2016.  Sukob URL—vikiveza (pomoć)
  6. ^ Majoros Ferenc u. Bernd Rill:The Ottoman Empire 1300-1922, Wiesbaden (2004). str. 96
  7. ^ „turkeytravelplans.com - This website is for sale! - turkeytravelplans Resources and Information[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 07. 10. 2011. g. Pristupljeno 06. 05. 2016.  Sukob URL—vikiveza (pomoć)
  8. ^ OTTOMAN WEB SITE - 700th Anniversary of the OTTOMAN EMPIRE
  9. ^ Nicolae Jorga after Leunclavius (Lewenklaw) :Annales sultanorum othmanidarum, Frankfurt 1596, Sp 129
  10. ^ pdf İbrahim Kaya - Şahin:AŞIKPAŞA-zade AS Historian: A STUDY ON THE TEVARiH AL-i-iOSMAN. P. 14[mrtva veza]
  11. ^ Dervish Ahmet-i 'Aşıki (called' Aşık Paşa, son):Menakıb u tevarih-i 'Al-i' Osman(Denkwürdigkeiten and times of the House Osman). In Kreutel Richard Franz (Hrsg. / Editor):From Shepherd Tent to Sublime Porte. Ottoman historian Vol 3, Graz (1959). str. 32ff
  12. '^ Dervish Ahmet-i 'Aşıki (called' Aşık Paşa, son):Menakıb u tevarih-i 'Al-i Osman (Denkwürdigkeiten and times of the House of Osman). In Kreutel Richard Franz (Hrsg. / Editor):From Tent to Shepherd High Pforte. Ottoman historian Vol 3, Graz (1959). str. 46
  13. ^ „İbrahim Kaya - Şahin: AŞIKPAŞAAS-zade Historian: A STUDY ON THE TEVARiH AL-i-iOSMAN. P. 125” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 28. 03. 2007. g. Pristupljeno 06. 05. 2016. 
  14. ^ Leunclavius:Annales sultanorum othmanidarum, Frankfurt 1596, Sp 129
  15. ^ Mehmed Nesrî: Kitab-i Cihan-Nümâ- Nesrî Tarihi 1.Cilt, Ed: Prof. Dr. Mehmet A. Köymen and Faik Resit UNAT
  16. ^ İsmail Hakkı Uzunçarşılı:Osmanli Tarihi Cilt I-IV Ankara1972—1978.
  17. ^ a b Franz Babinger:Mikhalik-OGHLU. In E. J. Brill's first encyclopaedia of Islam. Leiden 1913 - (1936). str. 493-495
  18. ^ Mehmed Neşrî, quoted inJournal of the German Oriental Society '. 13. Volume (1859). str. 214
  19. ^ Nicolae Jorga:The history of the Ottoman Empire,presented by source, unchanged reissue, Primus Verlag Darmstadt 1997, Vol 2. str. 204
  20. ^ Hans Joachim Kissling:Dissertationes orientales et Balcanica collectae, III. The Ottomans and Europe. Munich (1991). str. 217-225
  21. ^ Richard F. Kreutel:life and deeds of the Turkish emperor. The anonymous vulgärgriechische Chronik Codex Barberinianus Graecus 111 (Anonymus Zoras). Graz et altera (1971). str. 94f
  22. ^ Dervish Ahmet-i 'Aşıki (called' Aşık Paşa, son):Menakıb u tevarih-i 'Al-i' Osman(Denkwürdigkeiten and times of House Osman). In Kreutel Richard Franz (Hrsg. / Editor):From Shepherd Tent to Sublime Porte. Ottoman historian Vol 3, Graz (1959). str. 299

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Козе_Михаило&oldid=27755410”