Koltubanka
| Koltubanka rus. Колтубанка | |
|---|---|
 Memorijalni obelisk u centru sela | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Oblast | Orenburška |
| Rejon | Buzulučki |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2018. | 818 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 52° 55′ 59″ S; 51° 54′ 41″ I / 52.933192° S; 51.911399° I |
.svg)  Koltubanka Koltubanka na karti Rusije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 461004 |
| OKATO kod | 53212828001 |
| OKTMO kod | 53612428101 |
Koltubanka (rus. Колтубáнка) je selo u Buzulučkom rejonu Orenburške oblasti Rusije. Ono je administrativni centar Koltubanskog selsovjeta.[1]
Geografija[uredi | uredi izvor]
Selo leži na severozapadu Buzulučkog rejona na reci Samara. Udaljeno je 34 km od grada Buzuluka.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Osnovali su ga doseljenici iz Kurske, Tambovske i Penzenske gubernije početkom 19. veka. Naziv potiče iz govora ruskih stanovnika Smolenske, Rjazanjske i Tulske oblasti, u kojima „koldoba, koldubanь, koldoboina“ imaju sledeća značenja: „vir, jama u reci; jametina nalivena poplavnim vodama; rupetina ispunjena vodom na putevima s kolotrazima“. U govorima stanovnika Kurske gubernije „koldыbanka“ znači: „naćva, čabar, kadica“. Prema podacima iz 1806, u selu su kao doseljenici živele familije sa ovim prezimenima: Strugovы, Smirnovы, Kuznecovы, Rogožnikovы, Vtorыh, Stoletovы, Vertlюgovы, Mogilьnikovы, Bulatovы, Tokarevы, Rыbalёvы, Pяtuninы, Zmeevы, Čerepanovы, Ponomarёvы, Kartюšёvы, Maluhinы i dr. Neki od njih su bili staroverci. Jula meseca 1860. u selu je otvorena Crkva arhangela Mihaila. Osnivaju se i škole: osnovna (trogodišnja), tzv. zemska škola (1884) i škola za opismenjavanje (1894). U ovim krajevima je 1877. uspostavljen železnički saobraćaj. Godine 1885. u blizini (današnje selo Koltubanovski) je sagrađena železnička stanica koja nosi naziv „Koltubanka“. Krajem 19. veka u selu su postojale: 2 vetrenjače, 4 kovačnice i 1 ćurčijska radionica.[3] Okolina sela predstavlja arheološki lokalitet na kome su 20-ih godina 20. veka bili pronađeni brojni predmeti iz bronzanog doba (čuvena „koltubanska sekira“ i dr. oruđe).[4]
Demografija[uredi | uredi izvor]
Na dan 1. januara 2003. u Koltubanki je živelo 702 stanovnika, a selo je imalo 256 domaćinstava. Godine 2018. broj stalno naseljenih u selu iznosi 818 ljudi. U selu žive uglavnom Rusi (oko 97%), a preostalo stanovništvo čine Azerbejdžanci.[5]
Privreda[uredi | uredi izvor]
Dominiraju mikro i mala preduzeća, uglavnom u sferi trgovine, građevinarstva i uslužnih delatnosti. Postoji stočarska farma (mesno govedarstvo), kao i mešovito poljoprivredno gazdinstvo (kolhoz) „Mir“. U centru sela su: administrativna zgrada Koltubanskog selsovjeta, filijala Sberbank Rusije, ćevabdžinica „Šašličnij dvor“, pošta, ekspozitura Western Union, a takođe Društvo lovaca i ribolovaca „Koltubanovskoje“.
Kultura i obrazovanje[uredi | uredi izvor]
Postoji seoski dom kulture „Sovremenik“, Koltubanska osnovna (devetogodišnja) škola, Dečji vrtić „Kolokoljčik“ (od 2017. u sklopu pomenute škole). U selu od 2015. radi lokalna religiozna organizacija Pravoslavna parohija Hrama arhangela Mihaila.[6]
Znamenitosti[uredi | uredi izvor]
Memorijalni obelisk „Majka Otadžbina“ posvećen borcima ovog kraja palim na frontovima tokom Velikog otadžbinskog rata (1941–1945). Postavljen sa večnim plamenom 9. maja 1975. Predstavlja rad skulptorkinje A.V. Černikove. Na par kilometara od sela počinje teritorija Nacionalnog parka Buzulučki bor.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Lična karta Koltubanskog selsovjeta (na jeziku: ruski). Pristupljeno: 8.8.2020.”.[mrtva veza]
- ^ „Položaj sela Koltubanka (na jeziku: ruski). Pristupljeno 8.8.2020.”. Arhivirano iz originala 19. 11. 2020. g. Pristupljeno 04. 08. 2020.
- ^ „Mordasov Aleksej, Istorija sela Koltubanka (na jeziku: ruski). Pristupljeno 8.8.2020.”.
- ^ „Selo Koltubanka kao arheološki lokalitet (na jeziku: ruski). Pristupljeno 8.8.2020.”.
- ^ „Broj stanovnika u 2018. godini (na jeziku: ruski). Pristupljeno 8.8.2020.”.[mrtva veza]
- ^ „Privredna aktivnost sela Koltubanka iz elektronske baze Agencije za privredne registre Rusije (na jeziku: ruski). Pristupljeno 8.8.2020.”. Arhivirano iz originala 07. 08. 2020. g. Pristupljeno 04. 08. 2020.
Literatura[uredi | uredi izvor]
Golьmsten, Vera Vladimirovna (1928). „Arheologičeskie pamяtniki Samarskoй gubernii”. Trudы sekcii arheologii RANION. IV (1928): 125—137. Buzulukskomu raйonu – 80 let: 1928 –2008 // Sastavljači A.D. Potemkin, A.I. Zavražnov, N.A. Moločkova – Orenburgskiй gosudarstvennый universitet, Orenburg, 2008.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Koltubanka na mapi Rusije. Pristupljeno 8. 8. 2020.
- Buzulučki bor. Pristupljeno 8. 8. 2020.