Korisnik:Cikotic99/pesak
Ibanez (eng. Ibanez) je japanska marka gitare čiji je vlasnik Hošino Gaki (eng. Hoshino Gakki). Sa sedištem u Nagoji, Japanu, oni su jedna od prvih japanskih kompanija za muzičke instrumente koji su stekli značajno uporište u uvoznoj prodaji gitara u Sjedinjenim Državama i Evropi, kao i prva marka gitara koja je masovno proizvodila gitare sa sedam i osam žica. Ibanez proizvodi efekte, pribor, pojačala i instrumente u Japanu, Kini, Indoneziji i u Sjedinjenim Državama. Od 2017. godine plasirali su skoro 165 modela bas gitare, 130 akustičnih gitara i više od 300 električnih gitara[1].
 | |
| Tip | Private |
|---|---|
| Industrija | Muzički instrumenti |
| Osnovana | 1957. god. in Nagoja, Japan |
| Sedište | Nagoja, Aiči, Japan |
| Područja | Širom sveta |
| Proizvod(i) | Električne, akustične, rezonator & klasične gitare Električne & akustične bas gitare Pojačala Ukulele Bandžos Mandolina Efekte |
| Holding | Hošino Gaki |
| Vebsajt | Ibanez.com |
Istorija[uredi | uredi izvor]
Kompanija Hošino Gaki započela je sa radom 1908. kao grana prodaje muzičkih instrumenata Hošino Šoten, lanca knjižara. Hošino Gaki odlučio je 1935. godine da napravi akustične gitare u španskom stilu, isprva koristeći marku „Ibanez Salvador“ u čast španskog proizvođača Salvador Ibanez-a, a kasnije jednostavno „Ibanez“.
Savremeno doba Ibanez gitare počelo je 1957[2]. godine. Krajem 1950-ih i 1960-ih Ibanez katalozi prikazuju gitare sa nekim „divljim“ dizajnom[3], proizvedenih od strane Kiso Suzuki Violin, Guiatone, i kasnije sopstvene fabrike Tama osnovane 1962.[4] Nakon što je fabrika Tama 1966. prestala sa proizvodnjom gitara, Hošino Gaki je koristio fabrike gitara Teisco i FujiGen Gaki za izradu gitara, a nakon što se fabrika Teisco String zatvorila 1969/1970, Hosšno Gaki je koristio fabriku gitara FujiGen Gakki za izradu Ibanez gitare.
Šezdesetih godina prošlog veka japanski proizvođači gitara uglavnom su kopirali dizajne američkih gitara, a pojavljuju se i Ibanez-ove kopije modela Gibson, Fender i Rikenbejker. To je rezultiralo takozvanim periodom parnice.
Hošino Gaki je predstavio Ibanez modele koji definitivno nisu bile kopije Gibson ili Fender dizajna, poput Iceman i Roudstar serija. Kompanija je od tada proizvodila sopstvene dizajne gitara. Krajem 1980-ih i ranih 1990-ih bili su važan period za brend Ibanez. Veza Hošina Gakija sa gitaristom Stiv Vajom rezultirala je uvođenjem modela Ibanez JEM i Ibanez Universe; Nakon ranijih uspeha Roadstar i Iceman modela kasnih 1970-ih -
.png)
,_Kurt_Schrotenboer.jpg)
(mid 1970s)
ranih 1980-ih, Hošino Gaki je ušao na tržište superstrata sa RG serijama, nižom verzijom njihove JEM serije.
Hošino Gaki je takođe imao poluakustične akustične gitare sa najlonskim i čeličnim žicama proizvedene pod imenom Ibanez. Većinu Ibanez gitara izrađivala je fabrika gitara FujiGen u Japanu sve do sredine 1980-ih, a od tada su se Ibanez gitare izrađivale i u drugim azijskim zemljama kao što su Koreja, Kina i Indonezija. Tokom ranih 1980-ih, FujiGen takođe je proizvodila većinu Roland gitara, uključujući "Stratokaster" Roland G-505, dvostruki hammbaker Roland G-202 i Ibanez Ks-ING IMG-2010.
Cimar i Starfild bili su brendovi gitare i basa u vlasništvu Hošino Gakija. Sedamdesetih godina prošlog veka Hošino Gaki i Kanda Šokai delili su neke dizajne gitare, pa neke Ibanez i Greco gitare imaju iste karakteristike. Greco verzije su se prodavale u Japanu, a Ibanez verzije su se prodavale van Japana. Od 1982. godine, Ibanez gitare počinju svoju prodaju i u Japanu.[5]
Brendovi gitare, poput Antoria i Man, imali su neke sličnosti sa Ibanez gitarama. Brendom gitare Antoria upravljao je JT Kopok Lids Ltd England. CSL je robna marka kojom upravlja Čarls Samerfild Ltd England. Maris
Samerfield pomogao je nekim dizajnerskim idejama Hošinu Gakiju, a takođe je uveo Ibanez i CSL gitare u Veliku Britaniju od 1964. do 1987. Naziv brenda Makas nastao je zato što je Hošino Gaki smatrao da se gitara ne uklapa u Ibanezov asortiman modela i zato ju je Makas nazvao Rič Lasner iz Hošino USA.[6]
Period "parnice"[uredi | uredi izvor]
Hari Rosenbloom, osnivač (sada zatvorene) Medlej Mjuzik proizvodio je ručne izrade gitara pod nazivom "Elger". Do 1965. godine Rouzenblum je odlučio da prestane sa proizvodnjom gitara i izabrao je da postane ekskluzivni severnoamerički distributer za Ibanez gitare. U septembru 1972. godine Hošino je započeo partnerstvo sa Elger Gitars-om za uvoz gitara iz Japana. U septembru 1981. godine Elger je preimenovan u "Hošino U.S.A.", zadržavši sedište kompanije u Bensalemu u Pensilvaniji kao distributivni i sistem za kontrolu kvaliteta.
28. juna 1977. godine, u saveznom okružnom sudu u Filadelfiji, Norlin Korporacija je podnela tužbu, matične kompanije Gibson Gitars, protiv upotrebe dizajna i logotipa kompanije Gibson. Hošino se nagodio van suda početkom 1978. i slučaj je zvanično završen 2. februara 1978.[7][8]
Nakon tužbe, Hošino Gakki odustao je od strategije kopiranja „klasičnih“ dizajna električne gitare, uvevši već mnoštvo originalnih dizajna. Hošino je proizvodio svoje originalne modele izvođača od 1974, predstavivši model dekoltea 1975. Godine. 1977 su nadogradili i proširili asortiman Artist i uveli niz drugih vrhunskih originalnih dizajna napravljenih da odgovaraju ili nadmaše poznate američke brendove: Izvođački i kratkotrajni koncerti, koji su se takmičili sa Les Paul-om; muzičari kroz vrat; Studiji u konstrukciji sa fiksnim i preko vrata; radikalno oblikovan Iceman; i Roadster koji je preplivao u asortiman Roadstar, prethodnika popularne epohe superstrata sredinom 1980-ih. Noviji Ibanez modeli su u svoj dizajn započeli sa ugradnjom modernijih elemenata, poput radikalnih oblika tela gitara, vitkijih vrata, fingerborda sa 24 polja, vitkih „glava“, naprednije elektronike, hambaker / single-koil / hambaker (H / S / H) konfiguracije, zaključavanje tremolo mostova i različitih „završnih“ obloga gitare.
Gitare[uredi | uredi izvor]
Ibanez J. Kostum[uredi | uredi izvor]
J. Kostum serija su najekskluzivnija i najkvalitetnija serija gitara koje Ibanez nudi. One su "zamišljene kao najbolja gitara japanskog porekla u istoriji". Izrađeni od strane nekih od najstručnijih proizvođača koje Ibanez može da ponudi, oni "predstavljaju svaki napredak u dizajnu i tehnologiji koju je Ibanez razvio u poslednjih 20 godina". Sadrže aftermarket proizvode (Seimour Dankan Džez & Kostum 5 u modelu sa 6 žica i DiMarzio PAF-7 magnete u modelu sa 7 žica), 5 komada javorovih okovica sa ojačanim šipkama od titanijuma, ebanovinom fingerbordom sa umetkom od drveta života i Edž Ziro tremolo sistem.
Ibanez Prestiž[uredi | uredi izvor]
Prestiž gitare su Ibanez-ov vrh u liniji modela koji se grade u Japanu. Odlikuju ih kvalitetniji materijali, kvalitetna izrada i mostovi većeg kvaliteta u poređenju s drugim modelima.
Ibanez Premium[uredi | uredi izvor]
Premium gitare su slične drugim modelima, ali su ugrađene u Ibanezovoj indonežanskoj fabrici premija prema standardima premium kvaliteta.
Ibanez Gio[uredi | uredi izvor]
Ibanez Gio su Ibanezove budžetske gitare, dizajnirane za kvalitetan zvuk za malu cenu. Mnogo Ibanez gitara više klase rekreirano je u povoljnijoj Gio formi, kao što su RGA i ART modeli.
USA Kostum[uredi | uredi izvor]
USA Kostum pravio se od kraja 1980-ih do sredine 1990-ih. Poznati i pod nazivom Ibanez LACS (L.A. Kostum Šop), danas rade samo za umetnike koji ih sponzorišu
Ibanez RG[uredi | uredi izvor]
Glavne karakteristike koje su zajedničke svim Ibanez RG gitarama (RG označava Roadstar Gitar) su da imaju 24 polja i koriste tanke vratove, poznate kao "Vizard",
što omogućava brže sviranje. RG sadrži liniju gitara i sa plutajućim tremolo sistemima i sa sistemima sa fiksnim mostom.
Ibanez RGA[uredi | uredi izvor]
Ibanez RGA je predstavljena u vreme kada je serija Ibanez RG imala samo plutajuće tremolo mostove. Od tada, RG serija je uvela modele sa fiksnim mostom, ali Ibanez i dalje proizvodi RGA seriju sa lučnom „glavom“ da bi se razlikovao od RG serije. To omogućava dodatni komfor tokom sviranja gitare.
Ibanez RGD[uredi | uredi izvor]
Ibanez RGD gitara je razvijena za gitariste hevi metala. RGD poseduje razmeru od 26,5 inča koja omogućava niže nego standardno podešavanje gitare, a da pritom zadrži standardnu zategnutost žica bez upotrebe debljih. Ibanez trenutno proizvodi dva Ibanez RGD Prestige modela.
Ibanez S[uredi | uredi izvor]
Gitara Ibanez S ima izuzetno tanko telo napravljeno od mahagonija, a dostupna je u modelima sa 6, 7 i 8 žica. Zavisi od godini proizvodnje mogu se isporučiti sa 22 ili 24 polja. Standardna linija trenutno ima Vizard III vrat koji su malo širi i deblji od originalnog Vizarda. Svi S modeli imaju tela koja su deblja u sredini gde su magneti i sužava se prema spoljašnjim ivicama. Gitare koriste ZR (Zero Resistance), Lo-TRS i varijante sistema Edž bridža kao i fiksne mostove. Ibanez trenutno ima 8 gitara Prestige S-Series.
Ibanez DN[uredi | uredi izvor]
Ibanez DN gitara (Darkstone) razvijena je za gitariste heavi metala. Glavne karakteristike DN-a su da ima podešen vrat za brzinu i udobnost sviranja, srednje pragove i koil-split magnete.Proizvodnja ove gitare je trenutno obustavljena.
Ibanez IKS[uredi | uredi izvor]
Ibanez H gitare su Ibanez gitare koje odlikuju nekonvencionalni i jedinstveni dizajn tela. Primer bi mogao biti Ibanez Ksiphos koji je stilizovan tako da izgleda kao slovo „H“.
Modeli bas gitare[uredi | uredi izvor]
Serija SR (Soundgear)[uredi | uredi izvor]
Raspon modela srednje klase u novom milenijumu, iako je uključivao skupe japanske modele vrhunskog i vrhunskog kvaliteta u kasnim 1980-im i 1990-ima. Kasnije vrhunske ponude brendirane su kao Signature i SR Prestige modeli za jasniju segmentaciju, a sva proizvodnja ne-Prestige modela preselila se van Japana. Aktuelni modeli iz SR250 i novije verzije sadrže hambaker sapunbar sa aktivnim EK-om.
SR Prestige[uredi | uredi izvor]
Vrhunske verzije Ibanez Soundgear-a. Bas gitare proizvedene u Japanu koristeći egzotične šume i visokokvalitetne Bartolini magnete i novu "PVC-III" III 3- sa EK bajpas prekidačem za zaobilaženje elektronike i primanje bas signala direktno iz gitare u pojačalo. Svi modeli proizvedeni u Japanu trenutno su u seriji Prestige.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Ibanez at AMS”. American Musical Supply (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-05-21.
- ^ Specht, Paul. (2005). Ibanez : the untold story. Hoshino (U.S.A.). ISBN 978-0-9764277-0-4. OCLC 261564991.
- ^ „Vintage Ibanez Guitar Site -- 1960's Models, Early Imports”. vintageibanez.tripod.com. Pristupljeno 2020-05-21.
- ^ „サービス終了のお知らせ”. thanks.yahoo.co.jp. Pristupljeno 2020-05-21.
- ^ Ciccariello, A.R.; Daeschler, Ted; Daeschler, Ted (2018). „EXPLORING A NEW SPECIES OF ONYCHODONTID FOSSIL FISH FROM THE LATE DEVONIAN (382-360 MILLION YEARS AGO)”. Geological Society of America. doi:10.1130/abs/2018ne-310123.
- ^ „ibanezregister.com”. ww38.ibanezregister.com. Pristupljeno 2020-05-21.
- ^ „A Brief History of Ibanez Guitars: From Importer to Industry Leader”. reverb.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-05-21.
- ^ Zoric, Anton; Kaljun, Jasmin (2018), The Influence of the Acoustic Properties of Wood for the Production of Electric Solid Body Guitars, DAAAM International Vienna, str. 195—210, ISBN 978-3-902734-19-8, Pristupljeno 2020-05-21