Korisnik:Trifonjerko/песак
Titanijum
[uredi | uredi izvor]Titanijum | |
---|---|
Žanr | psihološki-dramski horor |
Tvorac | Džulija Dukorne |
Režija | Džulija Dukorne |
Scenario | Džulija Dukorne
Žak Akčoti |
Glavne uloge | Vinsent Lindon
Agata Rusel Garans Marilia |
Direktor fotografije | Ruben Impens |
Montaža | Džin-Kristof Bouzi |
Godina | 2021. |
Trajanje | 108 minuta |
Zemlja | Francuska Belgija |
Jezik | francuski jezik |
Budžet | 5 miliona dolara |
Titanijum (fr. Titane) je psihološko-dramski horor[1][2] koji je napisala i režirala Džulija Dukorne.
Film je imao svetsku premijeru na Filmskom festivalu u Kanu 13. jula 2021. godine, gde je Dukorne postala drugi ženski reditelj koja je osvojila Zlatnu palmu, glavnu nagradu festivala.[3] Film je dobio pohvale i izabran je kao predstavnik francuske režije za najbolji međunarodni igrani film na 94. dodeli Oskara, ali nije ušao u uži izbor.[4][5] Na 47. dodeli nagrade Sezar, film je nominovan za četiri nagrade, uključujući najbolju režiju za Dukorne i najperspektivniju glumicu za Ruselu. Na 75. dodeli filmskih nagrada Britanske akademije, Dukorne je bila nominovana za najbolju režiju. Na 11. dodeli Magritovih nagrada, Titanijum je dobio pet nominacija i osvojio dve nagrade, uključujući i najbolji strani film.[6]
Radnja filma
[uredi | uredi izvor]Devojčica po imenu Aleksija nervira svog oca tokom vožnje. Dok skida pojas, njen otac se okreće da je izgrdi, što je izazvalo saobraćajnu nesreću. Aleksija ima povredu lobanje i u glavu joj je ugrađena titanijumska ploča. Kada izađe iz bolnice, izbegava roditelje i strastveno grli njihov auto.
Godinama kasnije, Aleksija, sada odrasla osoba sa velikim ožiljkom na bočnoj strani glave, radi kao glumica na sajmu automobila. Jedne noći, nakon emisije, obožavalac prati Aleksiju na parkingu izložbenog salona, izjavljuje joj ljubav i na silu je ljubi; ona ga zatim brutalno ubija koristeći svoj veliki metalni štap za kosu. Dok se vraćala u salon da se istušira, Aleksija otkriva da se automobil kojim je ranije modelirala upalio sam. Ulazi u to kola, ima seks sa autom i doživljava vrhunac.
Otkriva se da je Aleksija serijski ubica koji je ubio nekoliko muškaraca i žena u poslednjih nekoliko meseci. Ona i dalje živi sa roditeljima, sa kojima je u udaljenoj vezi i koji kao da nisu svesni njene veze sa zločinima.
Aleksija dolazi na kućnu zabavu, gde počinje da ima seks sa svojom koleginicom Džastin. Međutim, motorno ulje počinje da se luči iz njene vagine. Ona radi test na trudnoću, koji daje pozitivan rezultat, i pokušava da izvrši abortus na licu mesta, koristeći štapić za kosu, ali ne uspeva. Ona izlazi iz kupatila i ubija Džastin i ostale goste, ali jedna žena uspeva da pobegne. Aleksija se vraća kući i pokušava da zapali okrvavljeno ćebe, što zapali kuću. Zaključava roditelje u njihovu spavaću sobu i odlazi.
Sada tražena zbog ubistva, Aleksija menja svoj izgled da bi se pretvarala da je Adrijen Legran, dečak koji je nestao deset godina pre toga, sa sedam godina, tako što je ošišala kosu, zalepila grudi i trudnički stomak i razbila sebi nos. Zatim odlazi u policiju tvrdeći da je Adrijen, gde njegov otac, Vinsent, vatrogasni kapetan, prihvata Aleksija kao svog nestalog sina i odbija da uradi dnk test.
Vinsent vodi Aleksiju do stanice u kojoj živi i radi i upoznaje je sa svojim ljudima. Vatrogasci su zbunjeni i očigledno traumatizovani, ali se uzdržavaju da dovode u pitanje kapetanovo ponašanje. Aleksija postaje šegrt na stanici, pod Vinsentovim nadzorom. Dok Vinsent daje veću odgovornost svom "sinu" u odnosu na druge iskusne vatrogasce, jedan vatrogasac se suočava sa Vinsentom oko "Adrijenovog" identiteta. Međutim, Vinsent ga odmah isključuje i govori mu da nikada ne govori o svom sinu.
Vinsent pokušava da sačuva svoju snagu ubrizgavanjem steroida u svoje telo koje stari, ali otkriva da gradi imunitet na njih. Aleksiju sve više uznemirava njegova posesivnost i razmišlja o bekstvu iz vatrogasne stanice. Međutim, nakon što Vinsent doživi aritmiju zbog ubrizgavanja velike doze steroida, Aleksija odlučuje da ostane sa njim.
Vinsentova dugo otuđena bivša žena dolazi da vidi svog "sina" i na kraju otkriva Aleksiju koja je sada teško trudna. Ona ipak čuva tajnu za sebe, ne želeći da se meša u obmanu svog bivšeg muža, i moli Aleksija da se pobrine za njega. Vinsent na kraju priznaje svoju zabludu, govoreći Aleksiji da "ko god da si, ti si moj sin". Kada nehotice otkrije njene grudi, šokiran je, ali nastavlja da brine o njoj.
Na žurci u vatrogasnoj stanici, vatrogasci pozivaju "Adrijena" da pleše uz muziku. Aleksija izbija svoju koreografiju glumice, zbunjujući sve. Vinsent, razočaran, izlazi iz gomile. Posle žurke, Aleksija ima seks sa vatrogasnim vozilom.
Aleksijino telo se postepeno raspada, dok se koža njenog stomaka cepa da otkrije nove metalne ploče. Kada njena trudnoća dođe do kraja, Aleksija otkriva svoje pravo ime Vincentu, nakratko pokušavajući da ga zavede, a zatim ga moli za pomoć. Vinsent pomaže Aleksiji da se porodi, a titanijumska strana njene lobanje se rascepi pri poslednjem guranju, ubivši je. Telo novorođenčeta se pojavljuje sa mrljama titanijuma na telu. Vinsent više puta govori bebi: „Ovde sam“.
Glumci
[uredi | uredi izvor]- Agata Rusel u ulozi Aleksija/Adrijen
- Vinsent Lindon u ulozi Vinsent
- Garans Marilia u ulozi Džastin
- Lais Salame u ulozi Rejn
- Mirijem Akadu u ulozi Adrijenove majke
- Bernard Bonelo u ulozi Aleksijin otac
- Selin Karer u ulozi Aleksijine majke
Produkcija
[uredi | uredi izvor]U septembru 2019. objavljeno je da su se Vinsent Lindon i Agata Rusel pridružili glumačkoj ekipi filma, a Džulija Dukorne je režirala film prema scenariju koji je napisala. Neon je distribuirao film u Sjedinjenim Državama.[7][8]
Proizvodnja je prvobitno trebalo da počne u aprilu 2020. godine, ali je odložena zbog pandemije KOVID-19.[9] Glavno fotografisanje je konačno počelo u septembru 2020.
Izdanje
[uredi | uredi izvor]Titan je imao svetsku premijeru na Filmskom festivalu u Kanu 13. jula 2021. godine, gde je dobio Zlatnu palmu,[3] glavnu nagradu festivala. Film je takođe prikazan u Njujorku, Londonu i Torontu.[10][11][12]
Dometna Filmska Distribucija i Film4 su zajedno stekli prava na distribuciju filma u Velikoj Britaniji i Irskoj u junu 2021., pre premijere filma u Kanu.[13] U Francuskoj ga je objavila Diafana Distribjušn 14. jula 2021., u Belgiji od strane O'Brader Distribjušn 28. jula 2021. i u Sjedinjenim Državama Neon 1. oktobra 2021.[14]
Recenzija filma
[uredi | uredi izvor]Kritički odgovor
[uredi | uredi izvor]Na veb sajtu Roten Tomejto, film ima ocenu odobravanja od 90% na osnovu 248 recenzija, sa prosečnom ocenom 7,8/10. Konsenzus kritičara sajta glasi: „Uzbuđujuće provokativan i originalan, Titan ponovo potvrđuje uznemirujuću viziju pisca i rediteljke Džulije Dukorne.“[15] Na Metakritiku film ima ocenu 75 od 100, zasnovano na 46 „generalno naklonjenih kritičara“.[16]
Nikolas Barber sa BBC dao je filmu četiri od pet zvezdica i nazvao ga „najšokantnijim filmom 2021.“[17] U svojoj recenziji za Varajeti, Piter Debruž je nazvao film „ukrštanjem između Kraša Dejvida Kronenberga i užasa materice Gozu, film Takaši Mikea“, i pohvalio je Dukorne za njeno rukovanje temama filma.[18] U Obzerveru, Mark Kermod je takođe uporedio film sa Krašom, hvaleći njegovu kinematografiju i emocionalnu dubinu,[19] i naveo ga kao jedan od najboljih filmova 2021. godine.[20] Klaris Logri u Independentu pohvalila je Ruseline i Lindonove nastupe i Dukornejinoj režiji.[21] U NME, Lu Tomas je filmu dao pet od pet zvezdica i nazvao ga „remek-delom“.[22] U negativnijoj recenziji, Piter Bredšo, koji je pisao za Gardijan, dao je filmu 2 od 5 zvezdica i uporedio ga nepovoljno sa Dukornejinim prethodnim filmom, navodeći; "sve je tako mukotrpno i grubo režirano, bez stila i simpatija "Rav".[23] Džud Draj u IndiVajeru je takođe bio kritičan prema filmu, nazvavši ga „duboko mizoginističkim filmom sa zdravom stranom transfobije“.[24]
Priznanja
[uredi | uredi izvor]Titan je imao svetsku premijeru na Filmskom festivalu u Kanu 13. jula 2021. Na početku završne ceremonije, predsedniku žirija Spajk Liu je na francuskom rečeno da otkrije „prvu nagradu“, ali je pogrešno protumačio frazu da znači „prvo mesto“. Kao rezultat toga, on je prerano otkrio da je film osvojio Zlatnu palmu.[25] Dukornej je drugi ženski režiser koja je osvojila nagradu nakon Džejn Kampion 1993. za Klavir, prva koja je osvojila ne zajedno sa drugim rediteljem (Kampion je pobedila zajedno sa Čen Kajge, koja je pobedila za "Zbogom, moja Konkubino")[26] i četvrta žena ukupno koja je pobedila nakon što su Adel Egzarhopulos i Lea Sejdu pobedile 2013. za svoje nastupe u "Plava je najtoplija boja".[27]
Na Međunarodnom filmskom festivalu u Torontu 2021. film je osvojio nagradu Nagrada po izboru publike za Ponoćno ludilo.[28] 12. oktobra 2021. izabran je za francuski film za najbolji međunarodni igrani film na 94. dodeli Oskara, ali nije ušao u uži izbor.[4][5] Na 47. dodeli nagrada Sezar, nominovana je za četiri nagrade, uključujući najbolju režiju za Dukorne i najperspektivniju glumicu za Ruselu. Na 75. dodeli filmskih nagrada Britanske akademije, Dukorne je bio nominovan za najbolju režiju. Na 11. dodeli Magritovih nagrada, Titan je dobio pet nominacija i osvojio dve nagrade, uključujući i najbolji strani film.[6]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „'Titane' Review: A Graphic, Gender-Exploring Horror Film” (na jeziku: engleski). 2021-09-30. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ „Horror thriller Titane wins top prize at Cannes Film Festival”.
- ^ a b „‘Titane’ wins top Cannes honour, second ever for female director”. www.aljazeera.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ a b Tartaglione, Nancy (2021-10-12). „Oscars: France Selects Palme d’Or Winner ‘Titane’ As International Feature Submission”. Deadline (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ a b Pedersen, Erik (2021-12-06). „Oscars Sets Eligible Films In Animated, Documentary & International Feature Categories”. Deadline (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ a b Goodfellow2022-02-13T17:08:00+00:00, Melanie. „‘Playground’, ‘Madly In Life’ top Belgium’s Magritte awards”. Screen (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Rubin, Rebecca (2019-09-10). „Neon Nabs ‘Titane,’ Follow-Up Feature From ‘Raw’ Director Julia Ducournau”. Variety (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ „Kirill Serebrennikov’s Petrov's Flu for Arte France Cinéma”. Cineuropa - the best of european cinema (na jeziku: engleski). 2019-09-25. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ „'Titane': Cast & Synopsis Revealed For New Film From 'Raw' Filmmaker Julia Ducournau”. theplaylist.net. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Shafer, Ellise (2021-08-10). „New York Film Festival Slate Includes ‘Titane,’ ‘Benedetta,’ ‘The Velvet Underground’”. Variety (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Ramachandran, Naman (2021-09-07). „‘Spencer,’ ‘The Lost Daughter,’ ‘Benedetta’ Among BFI London Film Festival Galas, Full Program Unveiled”. Variety (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Erbland, Kate (2021-08-11). „TIFF 2021 Lineup: ‘Dear Evan Hansen,’ ‘Tammy Faye,’ ‘Titane,’ ‘Last Night in Soho,’ ‘Flee,’ and More”. IndieWire (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Dalton2021-06-21T11:42:00+01:00, Ben. „Film4 to co-distribute Cannes title ‘Titane’ with Altitude in UK and Ireland”. Screen (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ „https://twitter.com/neonrated/status/1418609992433684485”. Twitter (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-05-21. Spoljašnja veza u
|title=
(pomoć) - ^ „Titane - Rotten Tomatoes”. www.rottentomatoes.com (na jeziku: engleski). 2021-10-01. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Titane, Pristupljeno 2023-05-21
- ^ Barber, Nicholas. „Titane: The most shocking film of 2021”. www.bbc.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Debruge, Peter (2021-07-13). „‘Titane’ Review: ‘Raw’ Director Delivers Psycho-Sexy French Thriller”. Variety (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Kermode, Mark (2021-12-26). „Titane review – Agathe Rousselle is extraordinary in Palme d’Or-winning body horror”. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Kermode, Mark (2021-12-26). „Mark Kermode’s best films of 2021”. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ „Titane is a gnarly ride that oozes with blood, oil, and semen – review”. The Independent (na jeziku: engleski). 2022-01-07. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Thomas, Lou (2021-12-21). „'Titane' review: shocking and stunning body-horror masterpiece that you can never second-guess”. NME (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Bradshaw, Peter (2021-07-14). „Titane review – freaky Cronenbergian body-horror show is a car crash”. The Guardian (na jeziku: engleski). ISSN 0261-3077. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Dry, Jude (2021-10-02). „Cross Dressing and Car Fetishes: ‘Titane’ Twists Trans Tropes Into Perverse, Lifeless Body Horror”. IndieWire (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Tartaglione, Tom Grater,Nancy; Grater, Tom; Tartaglione, Nancy (2021-07-17). „Cannes President Spike Lee Prematurely Unveils Palme D’Or Winner In Echo Of 2017 Oscar Mix-Up – Watch”. Deadline (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ „Cannes Film Festival: Titane wins top Palme d'Or prize”. BBC News (na jeziku: engleski). 2021-07-17. Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ Chang, Justin (2013-05-26). „CANNES: ‘Blue Is the Warmest Color’ Wins Palme d’ Or”. Variety (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
- ^ https://www.facebook.com/steve.pond.399?ref=tn_tnmn (2021-09-18). „'Belfast' Wins Toronto Film Festival's People's Choice Award” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-05-21.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Titanijum na IMDb
- Titanijum na Rotten Tomatoes
- Titanijum na Metacritic