Korisnik:Urgentos/Sredozemlje u Starom veku
Sredozemlje u starom veku je period u istoriji Sredozemnog mora od oko 4000. godine p. n. e. pa do 476. godine, kada je palo Zapadno rimsko carstvo (period starog veka). Ovo je razdoblje praistorije i antičkog sveta. Unutrašnje more je mnogo starije od ljudskih tragova u ovoj oblasti. More se može potpuno shvatiti samo u dugim perspektivama sopstvene geološke istorije. Najbolji dokaz o starosti Sredozemnog mora je samo more.
U palezoičnom razdoblju, pre više miliona godina, široki pojas mora poznatiji kao Tetis prostirao se od Antila do Tihog okeana. Prema uporednicima na geografskoj karti on je sekao ono što će godinama kasnije biti kopnena masa Starog sveta. Današnje Sredozemlje je ostatak voda Tetisa, vremenski seže gotovo do početka sveta.[1]
Nabiranja zemljine kore u razdoblju tercijara odvijala su se na račun veoma starog Sredozemnog mora, koje je tada bilo znatno veće nego danas.[1] Iz tog drevnog mora izašle su mnoge planine: Betijski kordiljeri, Rif (Atlas), Alpi, Apenini, Balkan, Toros, kao i Kavkaz. Ove planine smanjile su površinu Sredozemnog mora, izdižući iz velikog Sredozemnog korita sedimentne stene (pesak, ilovača, kamen peščar, krečnjak) i duboke prvobitne stene.
Okolne planine koje stežu, zaprečuju i seku dugačku sredozmnu obalu predstavljaju osnovu samog prvobitbog Tetisa.[1]
Reference
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Sredozemlje u starom veku - praistorija i antičko doba; Fernan Brodel; Biblioteka Arhipelag; Preveo s francuskog: Dušan Janić; Akademska knjiga Novi Sad
 | Ovaj članak u vezi sa geologijom je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |