Pređi na sadržaj

Korisnik:VasoniVasoni/3D modeliranje

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Trodimanzionalna (3D)
računarska grafika
Osnove
Osnovna upotreba
Povezane teme

U 3D računarskoj grafici, 3D modeliranje je proces razvoja matematičke reprezentacije zasnovane na koordinatama površine objekta (neživog ili živog) u tri dimenzije putem specijalizovanog softvera manipulacijom ivicama, vrhovima i poligonima u simuliranom 3D prostoru. [1] [2] [3]

Trodimenzionalni (3D) modeli predstavljaju fizičko telo koje koristi kolekciju tačaka u 3D prostoru, povezanih različitim geometrijskim entitetima kao što su trouglovi, linije, zakrivljene površine, itd. [4] Biti zbirka podataka ( tačke i druge informacije) 3D modeli se mogu kreirati ručno, algoritamski ( proceduralno modeliranje ) ili skeniranjem. [5] [6] Njihove površine se mogu dalje definisati pomoću mapiranja teksture.

Nacrt[uredi | uredi izvor]

Proizvod se zove 3D model, dok se neko ko radi sa 3D modelima može nazvati 3D umetnikom ili 3D modelerom.

3D model se takođe može prikazati kao dvodimenzionalna slika kroz proces koji se naziva 3D renderovanje ili koristiti u kompjuterskoj simulaciji fizičkih pojava.

3D modeli se mogu kreirati automatski ili ručno. Proces ručnog modeliranja pripreme geometrijskih podataka za 3D kompjutersku grafiku sličan je plastičnim umetnostima kao što je vajanje. 3D model se može fizički kreirati pomoću uređaja za 3D štampanje koji formiraju 2D slojeve modela sa trodimenzionalnim materijalom, jedan po sloj. Bez 3D modela, 3D štampa nije moguća.

Softver za 3D modeliranje je klasa softvera za 3D kompjutersku grafiku koji se koristi za proizvodnju 3D modela. Pojedinačni programi ove klase nazivaju se aplikacije za modeliranje. [7]

Istorija[uredi | uredi izvor]

Trodimenzionalni model spektrografa[8]
Rotirajući 3D model video-igre
3D selfi modeli su generisani od 2D slika snimljenih na štandu za fotografije Fanta Sitron 3D u Madurodam.

3D modeli se sada široko koriste bilo gde u 3D grafici i CAD-u, ali njihova istorija prethodi širokoj upotrebi 3D grafike na personalnim računarima. [9]

U prošlosti su mnoge kompjuterske igre koristile unapred prikazane slike 3D modela kao sprijtove pre nego što su računari mogli da ih renderuju u realnom vremenu. Dizajner tada može da vidi model u različitim pravcima i pogledima, što može pomoći dizajneru da vidi da li je objekat kreiran kako je predviđeno u poređenju sa njihovom originalnom vizijom. Gledanje dizajna na ovaj način može pomoći dizajneru ili kompaniji da shvate promene ili poboljšanja koja su potrebna za proizvod. [10]

Reprezentacija[uredi | uredi izvor]

Moderan prikaz kultnog modela Utah čajnik koji je razvio Martin Njuel (1975). Čajnik Utah je jedan od najčešćih modela koji se koriste u 3D grafici

Moderan prikaz kultnog modela čajnika iz Jute koji je razvio Martin Njuel (1975). Čajnik Utah je jedan od najčešćih modela koji se koriste u obrazovanju 3D grafike.

Skoro svi 3D modeli se mogu podeliti u dve kategorije:

  • Čvrsti – Ovi modeli definišu zapreminu objekta koji predstavljaju (poput stene). Čvrsti modeli se uglavnom koriste za inženjerske i medicinske simulacije i obično se grade sa konstruktivnom čvrstom geometrijom
  • Ljuska ili granica – Ovi modeli predstavljaju površinu, tj. granicu objekta, a ne njegovu zapreminu (kao beskonačno tanka ljuska jajeta). Skoro svi vizuelni modeli koji se koriste u igrama i filmovima su modeli školjke.

Modeliranje čvrstog i ljuske može stvoriti funkcionalno identične objekte. Razlike među njima su uglavnom varijacije u načinu na koji su kreirane i uređivane i konvencije upotrebe u različitim oblastima i razlike u tipovima aproksimacija između modela i stvarnosti.

Modeli školjke moraju biti višestruki (bez rupa ili pukotina na ljusci) da bi imali smisla kao pravi objekat. U modelu ljuske kocke, donja i gornja površina kocke moraju imati ujednačenu debljinu bez rupa ili pukotina u prvom i poslednjem odštampanom sloju. Poligonalne mreže (i u manjoj meri podele površine) su daleko najčešći prikaz. Skupovi nivoa su korisna reprezentacija za deformisanje površina koje prolaze kroz mnoge topološke promene kao što su fluidi.

Proces transformacije prikaza objekata, kao što su koordinata srednje tačke sfere i tačka na njenom obimu u poligonsku predstavu sfere, naziva se teselacija. Ovaj korak se koristi u renderovanju zasnovanom na poligonima, gde se objekti raščlanjuju od apstraktnih reprezentacija („primitiva“) kao što su sfere, čunjevi itd., do takozvanih mreža, koje su mreže međusobno povezanih trouglova. Mreže trouglova (umesto npr. kvadrata) su popularne jer se pokazalo da se lako rasterizuju (površina koju opisuje svaki trougao je ravan, tako da je projekcija uvek konveksna);. [11] Predstave poligona se ne koriste u svim tehnikama renderovanja, iu ovim slučajevima korak teselacije nije uključen u prelazak sa apstraktne reprezentacije na renderovanu scenu.

Proces[uredi | uredi izvor]

Istraživanje različitih tipova tehnika 3D modeliranja [12]

Poligonalno modeliranje – Poligonalno modeliranje je osnovna i široko korišćena tehnika u 3D modeliranju. Vrti se oko povezivanja vrhova, ivica i lica da bi se formirali poligoni, omogućavajući umetnicima preciznu kontrolu nad geometrijom. Ova tehnika je efikasna u proizvodnji detaljnih modela nameštaja sa izuzetnom preciznošću, hvatajući svaki zamršeni detalj. Površinsko modeliranje – Modeliranje površine pod-podela je tehnika koja se koristi za proizvodnju glatkih i organskih oblika iz osnovne mreže. Posebno je dragocen pri kreiranju komada nameštaja kao što su sofe, jastuci i ergonomske stolice. Podelom osnovne mreže i zaglađivanjem površine, kreiraju se visokokvalitetni modeli, savršeni za marketing ili e-trgovinu.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „What is 3D Modeling & What's It Used For?”. Concept Art Empire (na jeziku: engleski). 2018-04-27. Pristupljeno 2021-05-05. 
  2. ^ „3D Modeling”. Siemens Digital Industries Software. Pristupljeno 2021-07-14. 
  3. ^ „What is 3D Modeling? | How 3D Modeling is Used Today”. Tops (na jeziku: engleski). 2020-04-27. Pristupljeno 2021-07-14. 
  4. ^ Slick, Justin (2020-09-24). „What Is 3D Modeling?”. Lifewire (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-02-03. 
  5. ^ „How to 3D scan with a phone: Here are our best tips”. Sculpteo (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-07-14. 
  6. ^ „Facebook and Matterport collaborate on realistic virtual training environments for AI”. TechCrunch (na jeziku: engleski). 30. 6. 2021. Pristupljeno 2021-07-14. 
  7. ^ Tredinnick, Ross; Anderson, Lee; Ries, Brian; Interrante, Victoria (2006). „A Tablet Based Immersive Architectural Design Tool” (PDF). Synthetic Landscapes: Proceedings of the 25th Annual Conference of the Association for Computer-Aided Design in Architecture. ACADIA. str. 328—341. doi:10.52842/conf.acadia.2006.328 Slobodan pristup. 
  8. ^ „ERIS Project Starts”. ESO Announcement. Pristupljeno 14. 6. 2013. 
  9. ^ „The Future of 3D Modeling”. GarageFarm (na jeziku: engleski). 2017-05-28. Pristupljeno 2021-12-15. 
  10. ^ „What is Solid Modeling? 3D CAD Software. Applications of Solid Modeling.”. Brighthub Engineering (na jeziku: engleski). 17. 12. 2008. Pristupljeno 2017-11-18. 
  11. ^ Jon Radoff, Anatomy of an MMORPG Arhivirano 2009-12-13 na sajtu Wayback Machine, August 22, 2008
  12. ^ „Unlocking the Potential of 3D Modelling Techniques for Exceptional Furniture Renders”. vizfurniture. viz' furniture. 9. 12. 2023. Pristupljeno 2023-12-09. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Mediji vezani za članak VasoniVasoni/3D modeliranje na Vikimedijinoj ostavi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Корисник:VasoniVasoni/3Д_моделирање&oldid=27846242”