Luški rejon

Luški rejon Lužskiй raйon
Grb {{{caption2}}}
Država	Rusija
Federalni okrug	Severozapadni
Administrativni subjekt	Lenjingradska oblast
Admin. centar	Luga
Status	opštinski rejon
Osnivanje	1. avgust 1927.
Površina	6.006 km2
Stanovništvo	2015.
— broj st.	75.821
— gustina st.	12,62 st./km2
Vremenska zona	UTC+3
Registarske tablice	47
Pozivni broj	+7 81372
Zvanični veb-sajt

Luški rejon (rus. Лужский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon u južnom delu Lenjingradske oblasti, na severozapadu evropskog dela Ruske Federacije.

Administrativni centar rejona je grad Luga. Prema procenama nacionalne statističke službe Rusije za 2015, na teritoriji rejona je živelo 75.821 stanovnika ili u proseku oko 12,62 st/km².

Na teritoriji Luškog rejona nalazi se geografski istraživački centar „Železo” gde studenti Ruskog državnog pedagoškog univerziteta sa odseka za biologiju i geografiju sprovode praktična i naučna istraživanja.

Geografija

Administrativna mapa rejona

Luški rejon smešten je u južnom delu Lenjingradske oblasti. Obuhvata teritoriju površine 6.006 km², i po tom parametru nalazi se na 5. mestu među 17 rejona u oblasti (zauzima ukupno 8,11% oblasne teritorije). Sa severoistoka, severa i severozapada ograničen je drugim rejonima Lenjingradske oblasti: Tosnjenskim, Gatčinjskim, Slančanjski i Volosovskim rejonom. Na jugoistoku je teritorija Novgorodske oblasti (Novgorodski, Batečki i Šimski rejoni), dok je na jugozapadu Pskovska oblast, odnosno njen Pljuški rejon. Administrativni centar rejona grad Luga nalazi se na oko 147 kilometara južnije od istorijskog centra Sankt Peterburga.

Reljefom rejona dominiraju nizijska prostranstva (čije nadmorske visine variraju od 0 do 100 metara) sa kojih se ređe izdižu blaga uzvišenja u vidu morenskih pobrđa maksimalnih nadmorskih visina do 155 metara (brdo Gnjiljsko-Šiljcevsko sa 155 metara i Lipova gora sa 140 metara). Sadašnji reljef rejona posledica je delovanja glacijalne erozije, odnosno moćnih lednika koji su se tokom poslednje Valdajske glacijacije od pre 25.000 godina spuštali na ovo područje sa skandinavskih planina.

Rejonsku teritoriju karakteriše izuzetno gusta mreža reka, jezera i močvara, a svi hidrološki objekti na području rejona obuhvataju teritoriju površine od preko 21.000 hektara. Najveći deo teritorije nalazi se u slivnom području reke Luge (pritoka Finskog zaliva Baltičkog mora) i njenih najvažnijih pritoka na tom području: Oredeža, Sabe, Jaščere, Vrevke, Kemka, Bistrice, Ropotke, Oble i Naplotinjke. Maksimalan vodostaj na rekama Luškog rejona je sredinom proleća, i nagli rast nivoa vode u rekama započinje u drugoj polovini aprila. U tom periodu amplituda kolebanja vode na reci Lugi kreće se između 2,7 i 7,1 metara, a tokom najvišeg vodostaja na Lugi, njena voda se prirodno preusmerava ka Vrevki koja u tom periodu godine teče u smeru suprotnom od prirodnog. Prolećni povodanj traje u proseku od 20 do 30 dana. Jedan manji deo teirotorije na krajnjem jugu i jugozapadu nalazi se u slivnom području reke Pljuse (pritoke Narve), odnosno u basenu reke Tosne na krajnjem istoku. Od brojnih jezera veličinom akvatorije se izdvajaju Samro (40,4 km²) Vjalje (na granici sa Gatčinjskim rejonom, površine 35,8 km²), Čeremenječko (površine 15,5 km²) i Vrevo (12,8 km²).

Klima je umerenokontinentalna sa prosečnom godišnjom temperaturom vazduha od +5,7°C. Julski prosek temperatura vazduha je oko +17,9 °C, odnosno januarski od -6,7 °C. Apsolutni minimum temperature vazduha ikada izmeren imao je vrednost od -39 °C, dok je apsolutni maksimum +39 °C, što znači da je temperaturni gradijent u vrednosti od 78°. Prosečna suma padavina na godišnjem nivou je 594 milimetra, a najveća količina padavina izluči se u letnjem delu godine (najviše u avgustu, i do 81 mm). Na području uglavnom duvaju zapadni i jugozapadni vetrovi. Svi vodotoci i jezera su pod ledom u zimskom delu godine, a u istom periodu tlo mrzne do dubina od 6 do 78 centimetara.

Dominiraju podzolasti tipovi tla.

Luški rejon nalazi se u podzoni mešovitih šuma južnih delova tajge. Više od polovine teritorije je pod šumama, oko 15% zauzimaju močvare, a do 4% otpada na reke i jezera. Na zapadu rejona dominiraju borove šume sa mestimičnim udelom breze, dok na istoku pored borovih šuma koje rastu u suvljim područjima rastu i šume crne jove u vlažnijim staništima.

U severnom delu rejona nalazi se zaštićeno ramsarsko područje od nacionalnog značaja Mšinska močvara, površine 60.400 hektara.

Istorija

Luški rejon uspostavljen je 1. avgusta 1927. godine kao deo Luškog okruga Lenjingradske oblasti, i u njegov sastav je ušlo 55 seoskih opština. Zvaničan status opštinskog rejona ima od 17. aprila 1996. godine.

Demografija i administrativna podela

Prema podacima popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona je živelo ukupno 78.759 stanovnika, dok je prema proceni iz 2015. tu živelo 75.821 stanovnika, ili u proseku 12,62 st/km². Po broju stanovnika Luški rejon se nalazi na 7. mestu u oblasti i njegova populacija čini oko 4,27% sveukupne oblasne populacije. Nešto više od polovine rejonske populacije živi u urbanim centrima.

Kretanje broja stanovnika

1959.	1970.	1979.	1989.	2002.	2010.	2015.
79.314	82.789	49.776	48.721	41.885	78.759	75.821*

Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe. U broj stanovnika na popisima do 2010. nisu uračunati stanovnici grada Luge.

Na području rejona postoji ukupno 348 naseljenih mesta, međusobno podeljeni na 13 seoskih i dve urbane opštine. Administrativni centar rejona je grad Luga koji je ujedno i jedino naselje sa zvaničnim statusom grada, dok status urbanog naselja ima još i varošica Tolmačjovo.

Vidi još

• Lenjingradska oblast
• Luga
• Tolmačjovo
• Mšinska močvara

Spoljašnje veze

• Zvanični veb-sajt
• Spisak arhitektonskih spomenika Luškog rejona