Mark C
| Medijum Mark C hornet[1] | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla |  Ujedinjeno Kraljevstvo
|
| Namena | srednji tenk |
| Uveden u upotrebu | 1917. godine |
| Povučen iz upotrebe | 1918. godine |
| Prvi korisnik | Ujedinjeno Kraljevstvo
|
| Broj primeraka | 45 |
| Brzina na putu | 12 km/h |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 7,92 m |
| Širina | 2,54 m |
| Visina | 3,00 m |
| Težina | 20,3 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | 4x 7,7 mm Hočkisov mitraljez |
| Motor | Ricardo 6-cilindrični benzinski motor |
| Snaga (KS) | 150 KS |
| Snaga (kW) | 112 kW |
| Posada | |
| Posada | 4 |
Mark C, punog imena Medijum Mark C hornet (engl. Medium Mark C Hornet) je bio srednji tenk Britanske imperije (današnje Ujedinjeno Kraljevstvo) dizajniran tokom Prvog svetskog rata. Mark C je trebalo da ima veliku ulogu kao važan deo planova za slom nemačkog otpora 1919. godine. Međutim, rat je završen pre nego što je Medijum Mark C bio spreman i samo 36 primeraka je bilo blizu dovršenja pred kraj rata, a dovršeni su nakon primirja. Ovi tenkovi činili su glavnu opremu britanskih tenkovskih snaga sve do 1923. godine. Ukupno je proizvedeno 45 primeraka.[2]
Mark C, poznat i pod nadimkom „Hornet“, dizajnirao je Ser Vilijam Triton u decembru 1917. godine. Izgled gusenica i samog tenka je bio sličan onima na teškim tenkovima kao Mark IV, ali je naoružanje bilo smešteno u fiksiranu kupolu koja se nalazila na vrhu tenka, iznad nivoa gusenica. „Ženski“ model je bio naoružan sa četiri hočkis mitraljeza, dok je „muške“ verzije trebalo da imaju jedan 6-paunder top i tri hočkis mitraljeza, ali nijedan muški model nije proizveden.[2]
Ovaj model je bio poslednji tenk dizajniran za vreme rata bez lisnatih opruga ili slične amortizacije, ali je uprkos tome imao nekoliko naprednih svojstava baziranih na iskustvu iz ratnih operacija. One su uključivale mnogo bolje zalihe potrošnih delova, okretnu kupolu za zapovednika i montirani protivvazdušni mitraljez.[2] Dizajniran je i poboljšani model Mark D, ali zbog završetka rata projekat nije nastavljen te je sve ostalo samo na nacrtima.[1]
Izvori[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Forty, George (1963). The illustrated guide to tanks of the world. str. 83. ISBN 978-1-84477-744-0.