Mešeh

Mešeh, Meseh ili Mosoh (hebr. ‏משך) - je biblijska ličnost, šesti Jafetov sin, Nojev unuk.

Biblijski izvori

Biblija spominje Mešeha (i njegovu porodicu), zajedno sa Tubalom i Javanom (Jezek. 27,13 i drugi), neki istraživači, koji povezuju Mosoh i Moš ili Muski narod koji spominje Herodot i u drugim istorijskim izvorima, iz toga zaključuju da je originalno mesto preseljenja njegovih potomaka bilo između Crnog i Kaspijskog mora ili u reonu Male Jermenije, severno od Melitene (moderna Turska). Veliki broj istoričara takođe ga povezuje sa mušicima: muskutima, mošinecima i makronima. Međutim, Ps. 119: 5 „Teško meni što živim s Mošohom, živim u šatorima Kidara“, tumači se kao povezivanje naroda Mošoh i arapskih plemena .

Drevne reference

Nenije i Josif Flavije ih nazivaju Kapadokijcima [5], i nazivaju Mošohi. Ipolit Rimski i srednjovekovni jermenski istoričari identifikuju potomke Mešeha sa Ilirima .

Savremene identifikacije

Sličnost imena Mešeh (Mosoh) sa imenom ruske prestonice iznedrila je toponomastičke legende u kasnosrednjovekovnoj književnoj kulturi, prema kojoj je Mosoh eponim Moskve. Verzija veze između potomaka Mešeha i Moskve potiče iz Kijevskog sinopsisa, objavljenog prvi put 1674. V.N. Tatiščev se kasnije pozvao na kijevski sinopsis i naveo je, između ostalih kao verziju porekla Slovena, sa tačke gledišta Moskovljana koji su po tom verovanju potomci legendarnog Mešeha [8]. Ista hipoteza se pojavljuje u mnogim drugim izvorima, uglavnom iz 17. veka [9], a razmatraju je Lomonosov i Trediakovski , i rassmatrivaetsя Lomonosovыm i Trediakovskim.