Pređi na sadržaj

Midhat Šamić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Midhat Šamić
Lični podaci
Datum rođenja(1907-03-16)16. mart 1907.
Mesto rođenjaSarajevo, Austro-ugarska
Datum smrti23. januar 1990.(1990-01-23) (82 god.)
Porodica
DecaJasna Šamić

Midhat Šamić (Sarajevo 1907 — 1990), bio je jugoslovenski i bosanskohercegovački književnik (romanist, metodičar, metodolog i prevodilac), te član Akademija nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine (ANUBiH). Dobitnik je više odlikovanja.

Školovanje[uredi | uredi izvor]

Midhat Šamić, rođen je 16. marta 1907. godine u Sarajevu. U svom rodnom gradu završio je osnovnu i srednju školu. Nakon toga odlazi za Beograd gde upisuje Filozofski fakultet. Završio je studije francuskog jezika i književnosti, uporedne književnosti sa jugoslovenskom književnošću i latinski jezik 1931. godine. Odmah nakon diplomiranja, pa sve do 1950. godine radio je kao profesor u srednjim školama u Prijedoru, Sarajevu i Beogradu. Kratko vreme je bio profesor i u višoj Pedagoškoj školi u Sarajevu u kojoj je predavao francuski jezik.[1]

Rad na Univerzitetu[uredi | uredi izvor]

Na mesto profesora Filozofskog fakulteta dolazi odmah pri njegovom osnivanju, tj. 1950. godine. Predavao je francusku književnost do XVIII veka. Na fakultetu je prešao sva nastavnička zvanja, od predavača do profesora. U periodu između 1954—1956. godine radio je u Parizu kao lektor srpsko-hrvatskog jezika na Sorboni. Dve godine kasnije, tačnije 1958. godine, odbranio je državni doktorat sa dve teze: Les Voyageurs français en Bosnie... (glavna teza) i Les Sources historiques de la Chronique de Travnik od Ive Andrića (dopunska teza), za šta mu je dodeljen najviši stepen u ocenjivanju: mention très honorable. Od 1969. bio je dopisni član ANUBiH, a redovni član postaje 1973. godine. U ANUBiH je obavljao i različite dužnosti: sektretar Odeljenja za književnost i umetnost, član Predsedništva, a jedno vreme je bio i potpredsednik Akademije. Osnovne dve oblasti kojima je Šamić posvetio svoju naučnu pažnju jesu uporedna književnost i francuska književnost.[1]

Dela[uredi | uredi izvor]

Značajna dela iz prve oblasti odnose se na proučavanje književno-kulturnih veza i dodira Francuske i Bosne u jednoj izuzetno uzburkanoj istorijskoj epohi (kraj XVIII i početak XIX veka). Neka dela objavljena su na francuskom jeziku u Francuskoj. Tu se, pre svega, misli na studiju Les voyageurs français en Bosnia à la fin du 18e siècle et au début du 19e et le pays tel qu’ils l’ont vu (1960). Pod naslovom Francuski putnici u Bosni na pragu XVIII veka i njihovi utisci o njoj, ista studija objavljena je i na srpskom jeziku (1966). U ovu grupi Šamićevih dela spadaju još i sledeće rasprave i studije: Fra Grgo Martić i Francuzi (1957); Istorijski izvori "Trgovačke hronike" Ive Andrić i njihova umetnička transpozicija (1962); Iz strane i uporedne književnosti (1968). Midhat Šamić je pisao i o velikom broju francuskih pisaca, a najznačajniji mu je rad iz francuske književnosti i monografija Život i djelo doba A. Žida(1976). Šamić je takođe bio istaknut prevodilac sa francuskog jezika. Posebno su mu zapaženi prevodi Zolinih romana. Bavio se i problemima metodologije i tehnike naučno-istraživačkog rada, što je rezultiralo knjigom "Kako nastaje naučno djelo" (1968, 1969, 1972).[2] Osim toga, Šamić se bavio i problemima medotike stranih jezika . Njegov priručnik "Metodika nastave i tehnika učenja živih jezika", s posebnim osvrtom na engleski, francuski, ruski i nemački (1959) pomagao je, u vreme kada je nastao, da se napredi nastava stranih jezika kod nas.

Bibliografija[uredi | uredi izvor]

  • Metodika nastave i tehnike učenja živih jezika, Svjetlost, 2. izd., Sarajevo 1959.
  • Les Voyageurs français en Bosnie à la fin du 18e siècle et au début du 19e..., Didier, Paris 1960.
  • Istorijski izvori Travničke hronike Ive Andrića i njihova umjetnička transpozicija, Veselin Masleša, Sarajevo 1962.
  • Iz strane i uporedne književnosti, Svjetlost, Sarajevo 1968.
  • A. Gide i R. Martin du Gard: Književno prijateljstvo, ANUBiH, Sarajevo 1975.
  • Ličnost, delo i doba A. Žida u svjetlu njegova dnevnika, ANUBiH, Sarajevo 1976.
  • Kako nastaje naučno djelo, Svjetlost, Sarajevo 1977. (desetak izdanja)

Prevedene knjige[uredi | uredi izvor]

  • A. Tibode, Istorija francuske književnosti; izabrani odlomci iz đela Montaignea i Hugoa.

Nagrade i odlikovanja[uredi | uredi izvor]

Dobitnik je 27-julske nagrade 1968. godine, nagrade ZAVNOBiH-a, Spomen-plakete Sarajeva, Plakete Univerziteta u Sarajevu, kao i odlikovanja (Orden rada sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima).[1]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v Ćirković, Sima. Enciklopedija srpske istoriografije. Mihaljčić Rade. Beograd: Narodna Biblioteka Srbije. str. 718—719. ISBN 978-86-80269-35-1. 
  2. ^ Šamić, Midhat (1988). Kako nastaje naučno djelo. Sarajevo: Svjetlost. str. 151—164. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Мидхат_Шамић&oldid=26938021”