Pređi na sadržaj

Mikael Baklund

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mikael Baklund
Mikael Backlund
Lični podaci
Datum rođenja Švedska 17. mart 1989.
Mesto rođenja Vesteros (Švedska),
Visina 1,83
Masa 88
Igračke informacije
Pozicija centralni napadač
Hvata/Puca sa leve strane
Liga НХЛ лига
Trenutni klub Kanada Kalgari Flejmsi
(od 2008)
Bivši klubovi Švedska HK VIK Vesteros
(2006–2008; lokaut 2012/13)
Kanada Abotsford Hit
(povremeno 2009–2011)
NHL draft 24. pik 2007. za Kalgari
Reprezentacija Švedska
Pro karijera 2005—

Mikael Baklund (šved. Mikael Backlund; rođen 17. marta 1989. u Vesterosu, Švedska) profesionalni je švedski hokejaš na ledu koji igra na poziciji centralnog napadača.

Trenutno nastupa u NHL ligi gde od sezone 2008/09. igra za kanadsku ekipu Kalgari Flejmsa.

Sa seniorskom reprezentacijom Švedske je na svetskim prvenstvima osvojio ukupno tri medalje, jednu srebrnu (SP 2011) i dve bronzane medalje (SP 2010. i SP 2014).

Baklund se bavi humanitarnim radom, kako u rodnoj Švedskoj tako i u Kalgariju, a aktivno učestvuje u radu centara za pomoć osobama sa mentalnim problemima i centru za borbu protiv kancera kod dece. Od 2013. za rad pomenutih centara izdvaja po 150 američkih dolara za svaki poen koji ostvari u ligi.

Klupska karijera[uredi | uredi izvor]

Baklund je igračku karijeru započeo u svom rodnom gradu, u redovima juniorske ekipe VIK Vesteros, a zbog odličnih partija koje je pružao debitovao je u seniorskoj ekipi kao 16-ogodišnjak u sezoni 2005/06. (uz učinak od po dve asistencije i gola na 12 utakmica). Već na debitantskom nastupu u seniorskoj konkurenciji, u utakmici igranoj 2. novembra 2005. protiv Vekše lejkersa, Beklund je postigao pogodak i proglašen je za igrača utakmice. Po okončanju te sezone učestvovao je i na nacionalnom prvenstvu za igrače do 17 godina (TV puken tirnir) gde je proglašen za najkorisnijeg igrača turnira, što mu je donelo nagradu Sven Tumba za najboljeg napadača.[1]

I naredne dve sezone Baklund je paralelno nastupao za seniorski sastav Vesterosa i za ekipu do 20 godina. Kao veoma talentovan igrač i veliki potencijal, godine 2007. odlazi na draft NHL lige gde ga je kao 24. pika u prvoj rundi odabrala ekipa Kalgari Flejmsa.[2] Po okončanju sezone 2007/08. potpisao je profesionalni ugovor sa ekipom Flejmsa.[3]

Kako nije pružao očekivane partije tokom trening kampa uoči starta sezone 2008/09. vraćen je kao pozajmljen igrač u redove Vesterosa,[4][5] u kojem je i započeo tu sezonu. U redove ekipe iz Kalgarija vraća se zahvaljujući dobrim partijama prikazanim na svetskom prvenstvu za igrače do 20 godina 2009[[]], a debitantski nastup u najjačoj ligi na svetu ostvario je u utakmici igranoj 8. januara 2009. protiv ekipe Njujork Rendžersa. Međutim bila je to ujedno i njegova poslednja utakmica za Kalgari u toj sezoni pošto je ostatak sezone proveo na pozajmici u juniorskoj ekipi Kiluna roketsa u jednoj od nižih američkih liga.

Baklund na utakmici sa Pengvinsima 2013.

Sezonu 2009/10. počinje u redovima filijale Flejmsa Abotsford hita, u AHL ligi, odakle je krajem januara 2010. prebačen u redove Flejmsa.[6] Već dva dana kasnije na utakmici protiv Finiks Kojotsa (igranoj 28. januara) postigao je i svoj prvi pogodak u NHL ligi. Tu sezonu je Baklund igrao za oba tima, a okončao je sa 32 poena za Abotsford (na 54 utakmice) i sa 10 poena za Flejmse (na 23 utakmice).[7] Već naredne sezone popravio je statistički učinak i sezonu okončao sa ukupno 25 poena na 73 odigrane utakmice.[8]

Zbog višestruke operacije prsta propustio je prvih 6 nedelja nove sezone 2011/12,[9] a povreda ramena zadobijena sredinom februara okončala je njegove igre te sezone (uz skroman učinak od tek 11 poena na 41 utakmici).[10]

Pre početka sezone 2012/13. Baklund je produžio ugovor sa klubom na još jednu sezonu u vrednosti od 725.000 američkih dolara.[11] Kako je početak pomenute sezone kasnio zbog štrajka igrača (lokaut), Baklund se vratio u Švedsku i to vreme proveo igrajući za ekipu VIK Vesterosa, za koju je pre povratka u Kalgari odigrao 23 utakmice (uz učinak od 12 golova i ukupno 30 poena).

Po okončanju skraćene sezone 2012/13, u julu 2013. potpisuje novi dvogodišnji ugovor sa Flejmsima vredan 3 miliona američkih dolara.[12] Sezona 2013/14. bila je ujedno i njegova, statistički gledano najuspešnija sezona, pošto je na 76 odigranih utakmica postigao 39 poena (18 golova i 21 asistencija).

Reprezentativna karijera[uredi | uredi izvor]

Osvojene medalje
Predstavljajući  Švedska
Svetsko prvenstvo
Bronzana medalja — treće mesto Nemačka 2010. Švedska
Srebrna medalja — drugo mesto Slovačka 2011. Švedska
Bronzana medalja — treće mesto Belorusija 2014. Švedska

Za nacionalni tim Švedske Baklund je debitovao na svetskom prvenstvu za igrače do 18 godina, igranom 2006. godine, i na tom turniru je odigrao 3 utakmice i postigao jedan pogodak. Već na narednom prvenstvu igranom sledeće godine Baklund je vodio svoj tim do bronzane medalje, postigavši čak 3 pogotka u direktnom okršaju za treće mesto protiv selekcije Kanade (pobeda od 8:3). Na istom turniru proglašen je za najboljeg strelca sa ukupno 6 golova (na 6 odigranih utakmica).[13] Na prvenstvima do 20 godina igranim 2008. i 2009. osvojio je dve srebrne medalje.

Za seniorsku reprezentaciju Švedske debitovao je na Svetskom prvenstvu 2010. igranom u Nemačkoj. Švedska je na tom turniru osvojila bronzanu medalju, a Baklund je na 6 odigranih utakmica ostvario dosta skroman učinak od tek jedne asistencije. Na narednom prvenstvu igranom u Slovačkoj 2011. Baklund je sa 3 gola i 2 asistencije na 9 odigranih utakmica bio jedan od zaslužnijih igrača u redovima švedskog tima koji je rezultirao osvajanjem srebrne medalje.

Nakon dvogodišnje pauze zbog povreda, u reprezentaciju se vraća na Svetskom prvenstvu 2014. koje se igralo u Belorusiji. Na tom turniru Švedska je osvojila bronzanu medalju, a Baklund koji je obavljao funkciju zamenika kapitena je ostvario učinak od 8 bodova na 10 utakmica (5 golova i 3 asistencije).

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Hederspriser i TV-pucken” (PDF) (na jeziku: Swedish). Swedish Ice Hockey Association. Pristupljeno 9. 5. 2011. 
  2. ^ „ISS Top 30 for 2007 -- Final Ranking”. hockeysfuture.com. 12. 6. 2007. Pristupljeno 18. 5. 2009. 
  3. ^ „Flames sign 2007 draft choice Mikael Backlund”. calgaryflames.com. 2. 5. 2008. Arhivirano iz originala 05. 06. 2008. g. Pristupljeno 9. 1. 2009. 
  4. ^ Compton, Brian (29. 8. 2008). „Nemisz burns bright among Flames prospects”. NHL.com. Pristupljeno 9. 1. 2009. 
  5. ^ „Flames prospect Backlund to spend remainder of season in North America”. Canadian Press. NHL.com. 7. 1. 2009. Pristupljeno 9. 1. 2009. 
  6. ^ „Backlund Recalled”. calgaryflames.com. 26. 1. 2010. Arhivirano iz originala 29. 01. 2010. g. Pristupljeno 30. 1. 2010. 
  7. ^ „Mikael Backlund hoping to make impact with Flames this year”. The Sports Network. 23. 9. 2010. Arhivirano iz originala 26. 09. 2010. g. Pristupljeno 8. 1. 2012. 
  8. ^ „Mikael Backlund profile”. Hockey Hall of Fame. Pristupljeno 8. 1. 2013. 
  9. ^ Sportak, Randy (10. 11. 2011). „Flames Backlund to play Friday”. QMI Agency. Arhivirano iz originala 08. 09. 2014. g. Pristupljeno 8. 1. 2013. 
  10. ^ Gilbertson, Wes (11. 2. 2012). „Let's hope Backlund injury isn't long term”. QMI Agency. Arhivirano iz originala 19. 02. 2013. g. Pristupljeno 8. 1. 2013. 
  11. ^ „Flames re-sign Mikael Backlund: NHL free agency roundup”. Canadian Broadcasting Corporation. 5. 7. 2012. Pristupljeno 8. 1. 2013. 
  12. ^ Sportak, Randy (8. 1. 2013). „Rejuvenated Backlund eager to show what he can do”. Calgary Sun. str. S6. 
  13. ^ „GOAL SCORING LEADERS” (PDF). International Ice Hockey Federation. 22. 4. 2007. Pristupljeno 9. 1. 2009. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Mikael Baklund na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Микаел_Баклунд&oldid=27406231”