Milan Ž. Milovanović
| Milan Ž. Milovanović | |
|---|---|
 Milan Ž. Milovanović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. maj 1874. |
| Mesto rođenja | Šetonje, kod Požarevca, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 1942. (67/68 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Vojna uprava u Srbiji |
| Vojna karijera | |
| Čin |   Armijski general |
| Učešće u ratovima | Prvi balkanski rat Drugi balkanski rat Prvi svetski rat |
Milan Ž. Milovanović (Šetonje, 15. maj 1874 — Beograd, 1942) bio je armijski general Jugoslovenske vojske, ministar vojske i mornarice u kraljevskoj vladi i profesor Vojne akademije. U periodu od 1929. do 1934. godine bio je načelnik glavnog generalštaba Jugoslovenske vojske.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Milan Ž. Milovanović je rođen 15. maja 1874. godine u selu Šetonje kod Požarevca, a umro 1942. godine u Beogradu. Otac mu je bio Metodije Milovanović, iguman manastira Vitovnice. Nakon završetka šestog razreda gimnazije upisao je 1891. Vojnu akaedmiju u Beogradu, koju završava tri godine kasnije i ujedno biva proizveden u čin pešadijskog potporučnika. Završava i Višu školu Vojne akademije, đeneralštabnu pripremu i boravi u Francuskoj radi usavršavanja. U čin đeneralštabnog kapetana uznapredovao je 1903, potpukovnika 1911, pukovnika 1913, divizijskog generala 1923. i armijskog generala 1928. godine.[2]
U toku svoje karijere obavljao je sledeće važnije funkcije:
- načelnik štaba divizijske oblasti;
- šef Obaveštajnog odseka Glavnog đeneralštaba tj. Vrhovne komande u ratu 1912;
- načelnik Štaba Crnogorske i Drinske divizije (1913);
- pomoćnik načelnika štaba Treće armije;
- načelnik Opštevojnog odeljenja Ministarstva vojnog;
- načelnik Operativnog odeljenja Štaba Vrhovne komande;
- delegat srpske Vrhovne komande u francuskoj Vrhovnoj komandi;
- načelnik Štaba Druge armije u Prvom svetskom ratu;
- ministar vojske i mornarice (1934);
- član Vojnog saveta;
- profesor Vojne akademije i dr.[3]
U periodu od 1929. do 1934. godine bio je načelnik glavnog generalštaba Jugoslovenske vojske.[1]
Kao vojni pisac objavio je više radova (samo u vojnom časopsiu „Ratnik” dvadesetak) i prevoda, uglavnom iz taktike.[3]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Nosilac je ordena Karađorđeve zvezde sa mačevima trećeg i četvrtog stepena, ordena Karađorđeve zvezde trećeg i četvrtog stepena, ordena belog orla trećeg, četvrtog i petog stepena, Medalje za vojničke vrline i mnogih spomenica.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Ivetić 2000, str. 41.
- ^ Ivetić 2000, str. 41–42.
- ^ a b v Ivetić 2000, str. 42.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ivetić, Velimir (2000). Načelnici generalštaba 1876—2000. Beograd: Novinsko-informativni centar VOJSKA.