Mileva Vulović
Mileva Vulović | |
|---|---|
 Mileva Vulović | |
| Datum rođenja | 14. januar 1853. |
| Mesto rođenja | Ostružnica, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 1929. |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
Mileva Milka Vulović, devojačko Koturović (Ostružnica, 1853—Beograd, 1929), bila je prvi sekretar Beogradskog ženskog društva i sekretar dobrotvornog odbora za izbeglice Hercegovačkog ustanka, članica odbora za otvaranje Doma ubogih starica, Literarnog odbora časopisa „Domaćica”, Profesorskog društva i osnivač Odbora gospođa „Kneginja Ljubica”.
Školovanje i rad[uredi | uredi izvor]
Rođena je u Ostružnici kod Beograda 14. januara 1853. godine, u porodici Mateje Koturovića uglednog zemljoradnika, dok joj je majka poticala iz svešteničke porodice. Školovanje je započela u tek izgrađenoj seoskoj školi, da bi već posle završenog trećeg razreda upisala i u tek otvorenu Višu žensku školu u Beogradu. Godine 1869. je postavljena za pomoćnicu klasne učiteljice i 1871. godine postavljena i za nastavnicu gde je predavala matematiku. Za svoj predmet prevela je sa ruskog Računicu Burenjina i Malinjina 1881. godine. Bila je nastavnica ove škole sve do penzionisanja 1893. godine. Iz penzije je vraćena u službu 1895. i postala je upravnica Više ženske škole, umesto rano preminule upravnice Perside Pinterović. Na toj dužnosti je ostala sve do 1898. godine kada je to zvanje ukinuto.
Bila je udata za Svetislava Vulovića (1847-1898).
Humanitarni rad[uredi | uredi izvor]
Pripremala se i za ulogu bolničarke pa je 1876. godine bila učenica Batutovog prvog samarićanskog kursa. Kako je pokazala veliki dar za bolničku službu dr Marija Zibold je odvela u Petrograd gde je završila još jedan bolnički kurs. Posle toga je 1877. godine sa odredom ruskih milosrdnih sestara otišla na rusko-turski front. Bila je raspoređena na rad u poljskoj bolnici u Trnovu, a pošto se razbolela od boginja 1878. godine vratila se u Srbiju.
U Petrogradu joj je bila dodeljena ruska stipendija za nastavak školovanja na univerzitetu, ali je nakon povratka u Srbiju, zbog rata i posle udaje za profesora gimnazije Svetislava Vulovića odustala od studija i nastavila da radi u Višoj ženskoj školi. Tokom svog rada u Višoj ženskoj školi obrazovala je i podučavala, ne samo iz matematike, dvadeset šest generacija mladih srpskih devojaka. Na predlog i uz pomoć konzula u Prištini pri povratku u Beograd osnovala je Odbor gospođa „Kneginja Ljubica” sa zadatkom da pomaže srpski narod u Staroj Srbiji i Makedoniji. Bila je predsednica ovo društva, a kasnije je izabrana i za počasnu predsednicu.
Osnivanje fonda[uredi | uredi izvor]
Umrla je u Beogradu 1929. godine a sahranjena je, prema sopstvenoj želji, u porti crkve Svetog arhanđela Mihaila, zadužbini Odbora gospođa „Kneginja Ljubica” u Štimlju, na Kosovu. Posle njene smrti društvo je osnovalo Fond Milke Vulović, sa ciljem da se svake godine iz fonda školuje jedno dete iz Južne Srbije.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Viša ženska škola (Beograd)
- Odbor gospođa „Kneginja Ljubica”
- Beogradsko žensko društvo
- Domaćica (časopis)
