Milica Petković Kralj
Milica Kralj | |
|---|---|
 Milica Kralj 2022. godine | |
| Datum rođenja | 12. februar 1953. |
| Mesto rođenja | Kamenare kod Kruševca, SR Srbija, FNRJ |
| Zanimanje | Književnica |
| Značajni radovi | Ljudsko meso
Ikona Grdana Haritonova glava |
| Nagrade | Marko Miljanov (2001) Pečat Unireksa |
Milica Petković Kralj (Kamenare, 12. februar 1953) je srpska pesnikinja u Crnoj Gori, književna kritičarka, esejista, potpredsednica Udruženja književnika Crne Gore i novinarka. Poezija joj je prevođena na nekoliko jezika. Živi i radi u Podgorici.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Jugoslovensku književnost i srpski jezik studirala je na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Prištini. Nakon preseljenja u Podgoricu krajem 1970-ih godina, počinje da radi u "Pobjedi". Uređivala je tribine "Mikrokozma" Matice srpske - Društva članova u Crnoj Gori[1] od 2012. do 2014. , tribine "Riječi" od 2015. godine i potpredsednica Udruženja književnika Crne Gore.
Bila je udata za radijskog novinara i književnika, Budislava Kralja s kojim ima dve ćerke. Živi i radi u Podgorici.
Stvaralaštvo i nagrade[2][uredi | uredi izvor]
Milica Kralj je stvaralac posebnog intelektualnog profila prisutan na književnoj sceni već nekoliko decenija. U svojoj znalački utemeljenoj poetici, veoma uspešno povezuje tradiciju i nove tokove. Milica Kralj se, osim književnog rada, bavi i feljtonistikom i novinarstvom. U okviru svog književno-teorijskog i kritičkog rada priredila je nekoliko antologija naših i svetskih pisaca.
U svojoj poeziji koristi mistifikatorske potencijale jezika predaka da bismo svet koji srećemo u njenoj poeziji posmatrali kroz fenomenološku dimenziju. Preokupacija Milice Kralj jeste stalna briga o očuvanju srazmernosti sa tradicionalnim pesništvom ali i sa savremenim pesnicima. Ostaje verna tradicionalnosti srpske poezije što je najbolje izraženo u pesmama koje govore o prirodi naroda. Milica Kralj ne prekida dijalog sa melanholijom ugrožene duše srpskog naroda i obnavlja potisnutost lirsku narativnost koja peva o tragici zajednice i tragizmu pojedinca.
Milica Kralj traga po istoriji i narodnom predanju pokazujući čitaocima da su "praproblemi" za čijim rešenjem tokom života neumorno tragamo stariji od nas samih. Produbljujući njihovo značenje, ona "praproblemima" daje metafizički karakter. Njena poezija se može tumačiti sa religijskog, filozofskog i poetskog aspekta ali i sa aspekta običnog čoveka. Njen jezik, istovremeno narodni i književni, razumljiv je običnom čoveku o kom piše i čiju sudbinu rasvetljava ne samo kroz istorijske već i kroz lične, moralne lomove. Milica Kralj se u svom stvaralaštvu bavi i položajem žena; od seljanki koje rađaju na njivama do važnih imena naše kulture poput Anice Savić Rebac. Ukazuje na ogroman značaj malog čoveka ali i svu nepravdu kojoj su i male i velike žene izložene.
Bećir Vuković je njeno pesništvo okarakterisao kao "pesništvo zavetnosti i sabornosti"[3]
Objavila je knjige poezije: "Dveri", "Od svetlosti svetlost","Ljudsko meso", " Nebom rasla bela crkva", "Zasejah lan", "Ikona Grdana", "Lepi Jovan", "Momačka grana", "Črnilnica" (izabrane i nove pesme), "Haritonova glava", "Čisanice (sto izabranih pesama o Pesmi)".
Objavila je i sledeće antologije: "Zaplamti sa usana ruža (antologija srpske i svetske ljubavne poezije)", "Snevne Evine kćeri (prva antologija ženskog pesništva u Crnoj Gori)" , "Majstori smrti (eseji o pesnicima samoubicama)", "Savremena srpska poezija u Crnoj Gori (panoramski pregled)", "Jelena Lazarević Balšić- vladarka i pesmotvorka"; "Arahnina nit (eseji o srpskim i svetskim pesnikinjama, slikarkama i heroinama)", "Riječ i vrijeme - Udruženje književnika Crne Gore od 1946. do 2020.godine" u koautorstvu sa Aleksandrom Ćukovićem.
Dobitnica je književnih nagrada: "Marko Miljanov Udruženja književnika Crne Gore" 2001. godine, "Povelja Knez Lazar", "Pečat Unireksa" , nagrade "Radovan Zogović", "Vidovdanska povelja", nagrade časopisa “Stvaranje” UKCG, "Zlatna struna Smederevske pesničke jeseni" 2015., "Moravski carostavnik" , nagrade "Miodrag Ćupić", "Zlatne značke" Kulturno prosvetne zajednice Srbije kao i Godišnje novinarske nagrade UNCG 2014. godine, konkursnih nagrada "Tragom Nastasijevića" i "Nisi sama - prijavi nasilje".
Pesme su joj zastupljene u antologijama, panoramama i zbornicima i prevedene na engleski, ruski, nemački i turski jezik.
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
Milica Petković Kralj je prva žena dobitnica nagrade "Marko Miljanov" za zbirku "Ljudsko meso". Njena poezija pisana je na dijalekatskom govoru njenog rodnog kraja - sela Kamenara a koji možemo sresti samo u najboljim knjigama srpskog jezika.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Milica Kralj”. www.rts.rs. Pristupljeno 2022-01-07.
- ^ „Milica Kralj”. Najlepša poezija – najbolji pesnici (na jeziku: srpski). 2021-05-27. Pristupljeno 2022-01-07.
- ^ Brujić, Đorđe. Ikona kao pesnički izazov.