Mirko Jević Mića
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Mirko Jević - Mića | |
|---|---|
 Mirko Jević Mića | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 10. novembar 1920. |
| Mesto rođenja | Vranovina, Bosanski Petrovac, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 1996. (75/76 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija |
| Profesija | vojno lice, društveno-politički radnik |
Mirko Jević - Mića (1920 — 1996), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i major Jugoslovenske narodne armije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 10. novembra 1920. u selu Vranovina kod Bosanskog Petrovca. Potiče iz zemljoradničke porodice.
Početak Drugog svetskog rata je dočekao u svom kraju. Počele su prve nemačke i ustaške operacije po Grmeču. Zanimljivo je iz njegovih priča da je njegove drugove i njega njihov komšija, domobran - Hrvat, spasao logora i verovatne smrti, tako što im je puškom naredio da ne smeju da se jave na poziv „radi evidentiranja“.
Jević se priključuje krnjeuškom partizanskom odredu, sa kojim učestvuje u mnogobrojnim akcijama. Oslobodili su prva sela i čak neprijatelju oduzeli jedan top, pre zvaničnog početka ustanka, na šta su borci bili veoma ponosni da su se prvi suprotstavili Nemcima i ustaškom režimu. Borci iz toga kraja, ispod grmečkog vrha Železnika, bili su poznati po požrtvovanosti, čojstvu i junaštvu.
Kad je osnovana Treća krajiška brigada, avgusta 1942. godine, Jević je, istakavši se hrabrošću i zalaganjem, postavljen za zamenika komesara Druge čete Trećeg bataljona a zatim postaje obaveštajni oficir bataljona. Postaje član KPJ.
Sa svojom Trećom krajiškom brigadom učestvuje u Bihaćkoj operaciji, oslobađanju grada od ustaških i domobranskih pukova, nakon čega se stvara Bihaćka republika, velika slobodna teritorija, unutar okupirane Jugoslavije. Aktivan je učesnik Bitke na Neretvi. Prilikom napada nemačkih i italijanskih jedinica na planinu Raduš početkom marta 1943. biva ranjen, dok je njegov saborac zamenik komandira Nikola Stupar smrtno pogođen. Ubrzo se oporavlja i priključuje svojim drugovima, učestvuje u bici na Sutjesci, za koju kasnije biva odlikovan i pohvaljen od strane maršala Josipa Broza Tita.
Septembra 1944. godine, brigada prodire u Srbiju, duž Sandžaka, do Valjeva i Mionice, odakle napreduju prema Beogradu. Jević učestvuje u oslobođenju Beograda, u kome ostaje do kraja života.
Posle rata dobio je čin majora Jugoslovenske narodne armije u rezervi. Nastavio je službu u Sekretarijatu (Ministarstvu) unutrašnjih poslova Srbije, dobio čin pukovnika i obavljao mnogobrojne odgovorne poslove.
Jedno vreme je obavljao funkciju predsednika odbojkaškog kluba „Železničar” iz Beograda i bio član uprave fudbalskog kluba Partizan.
Nosilac je mnogobrojnih državnih i vojnih priznanja i odlikovanja.
Umro je u Beogradu 1996. godine.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Treća krajiška brigada - zbornik sjećanja (knjiga prva), Vojnoizdavački zavod, Beograd 1969. godina
- Treća krajiška brigada - zbornik sjećanja (knjiga druga), Vojnoizdavački zavod, Beograd 1969. godina
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
